FYI.

This story is over 5 years old.

Eten

Omnivoren kunnen nu berekenen hoeveel dode dieren ze op hun geweten hebben

The Vegetarian Calculator is een online tool die berekent hoeveel dierlijke moorden je als omnivoor op je naam hebt staan. Het kerkhof van de gemiddelde vleeseter valt niet mee.
Hilary Pollack
Los Angeles, US
Foto von Neil Howard via Flickr

Het is makkelijker om niet na te denken over de logistieke achtergrond van je vlees op het moment dat je je tanden in een malse steak zet, een stel kippenvleugels wegwerkt of nog een rondje spareribs bestelt. Dit eten komt uit een restaurant. Daarvoor kwam het van een leverancier, en die heeft het van een slager. Dat het ooit een dier was, weten we, maar daar denken we liever niet teveel over na.

Vlees heeft twee kanten: de prachtige, vlezige creatie tussen een broodje aan de ene kant, en een zoogdier van zevenhonderd kilo met hoeven, een vacht en – sorry dat ik je er even aan herinner – een gezicht aan de andere kant. Hetzelfde geldt voor de zalm in sashimi (maar dat met schubben en vinnen) en de kip in een kipcorn (veren, klauwen, snavel). Maar zelfs als je dat in je achterhoofd houdt, is het nog moeilijk om een voorstelling te maken van hoeveel dieren er daadwerkelijk moeten sterven voor onze zondige liefde voor bacon en burgers.

Advertentie

The Vegetarian Calculator is een nieuwe online tool die claimt te kunnen berekenen hoeveel dierlijke moorden je als omnivoor op je naam hebt staan. Het volgen van een vegetarisch dieet voor 2 jaar zorgt er bijvoorbeeld voor dat je 404 dierenzieltjes redt (wat gelijk staat aan 177 kilo vlees). De gevolgen op de lange termijn zijn een stuk schokkender: als je van kinds af aan vlees eet, dan verorber je in je leven zo'n 7000 dieren. Als je het nog wat preciezer wil hebben – het kerkhof van de gemiddelde vleeseter bevat gemiddeld 11 hele koeien, 27 varkens, 2400 kippen, 80 kalkoenen, 30 schapen en 4500 vissen.

Elf koeien klinkt misschien niet eens zo heel veel, maar dat komt omdat het berekenen van de kilo's rundvlees per koe vrij lastig is. Eén koe kan goed zijn voor 545 kilo vlees, maar een enkele burger kan wel vlees van honderd verschillende koeien bevatten. De calculator baseert zijn gegevens op de hoeveelheid vlees die een gemiddelde Amerikaan in zijn leven wegwerkt. Hij gebruikt hiervoor gegevens van het Amerikaanse Ministerie van Landbouw uit 2008. Volgens de Public Broadcasting Service eet de gemiddelde Amerikaan zo'n drie hamburgers per week.

De calculator laat niet alleen zien hoeveel dieren er de dupe zijn van onze eetgewoonten, maar ook de impact die het heeft op het milieu. Door vijf jaar biefstuk te laten staan, zorg je er in theorie voor dat er 3649 kilo minder CO2 vrijkomt in de atmosfeer.

Ook al is het makkelijk om in de verdediging te schieten na deze nonchalante beschuldigingen van massamoord en roekeloze milieuvervuiling, voor de meeste mensen zou het geen nieuws moeten dat er dieren sterven voor ons vlees. (Hoewel een behoorlijk verontrustend onderzoek in 2012 liet zien dat meer dan een derde van alle jonge Britten niet wist dat bacon van varkens kwam, en slechts 41 procent wist dat boter van melkkoeien komt.)

In 2010 riep een rapport van de Verenigde Naties op tot een wereldwijde omslag naar een plantaardig dieet. Onze vleesrijke eetgewoonten beginnen namelijk een gevaar voor het milieu te vormen. "De gevolgen van de landbouw zullen naar verwachting aanzienlijk toenemen, doordat de groeiende bevolking steeds meer dierlijke producten begint te consumeren," zegt het rapport. "Een echte vermindering van deze effecten is alleen mogelijk als we wereldwijd onze eetgewoonten veranderen, namelijk zonder dierlijke producten."

In het rapport staat ook dat de veeteelt goed is voor zeventig procent van het wereldwijde verbruik van zoet water, en ook flink bijdraagt aan landgebruik en de uitstoot van broeikasgassen.

Het zijn geen leuke dingen om als vleeseter over na te denken. De vleestaks gaat er voorlopig vast niet komen, maar het zou wel in ieders voordeel (en dat van de dieren) kunnen zijn als we het aantal dieren op ons bord wat vaker in de ogen kijken.