FYI.

This story is over 5 years old.

Muziek

Op de dansvloer is iedereen gelijk, toch?

We spraken Philou Louzolo over hoe het nachtleven een plek kan zijn voor revoluties.

Dertig jaar geleden kwam My House uit, de plaat waarmee Chuck Roberts ons tot op de dag van vandaag onderwijst in de waarden van house. De belangrijkste boodschap: op de dansvloer is iedereen gelijk. De nieuwe campagne van Absolut zet deze boodschap terug op de agenda, want is die gelijkheid er wel echt? We vroegen het aan Philou Louzolo, die als producer en dj met een gemengde achtergrond en Absolut-ambassadeur ons vertelde wat hij ervan denkt.

Advertentie

Noisey: Hi Philou! Waarom besloot je mee te werken aan de campagne van Absolut?
Philou: Om te laten zien dat ik hiervoor sta. Ik zie graag meer diversiteit, zowel op de dansvloer als in de dj-booth. De video die Absolut heeft gemaakt is mooi geworden, de boodschap spat er echt vanaf en de timing is goed.

Waarom is dit het juiste moment daarvoor?
Vrouwelijke dj's zijn nu enorm in opmars, ze krijgen echt de ruimte om zich te ontwikkelen. Hoewel dat altijd nog beter kan, is de dialoog wel gestart. Ook op het internet wordt veel gediscussieerd over hoe diversiteit in de scene vormgegeven moet worden en het is tof dat een merk zoals Absolut zich daarin durft te mengen. Het is namelijk een vrij controversieel onderwerp, ik heb gemerkt dat je een stukje populariteit kunt verliezen wanneer je op het verkeerde moment inhaakt of een standpunt inneemt.

Er wordt inderdaad vaak heftig gereageerd in discussies over diversiteit en discriminatie, waardoor het moeilijk is om een goed gesprek te voeren.
Mensen die extreem zijn in hun opvattingen hebben de kracht om dingen in gang te zetten, maar mensen die de nuances zoeken kunnen een dialoog verder helpen. Nadat zo'n aanstichter iets heeft geroepen, ontstaan er al gauw twee kampen die heel hard hun mening schreeuwen. Je hebt dan bruggenbouwers nodig, die de kampen naar elkaar toe kunnen bewegen. Met raciale kwesties is dat heel moeilijk, omdat de kampen vaak ontstaan op basis van etniciteit. Dit is misschien wel een van de meest complexe problemen van de maatschappij. Het is ook een kwestie van empathisch vermogen – het is moeilijk voor mensen om zich in te leven in situaties die ze zelf niet kennen.

Advertentie

Denk je dat jij zo'n bruggenbouwer kunt zijn binnen de scene?
Ik zie mezelf niet als bruggenbouwer. Het is niet aan mij om dat te beoordelen. Kleur is daarbij ook niet de belangrijkste issue – om diversiteit te bevorderen denk ik dat de culturele waarde van muziek beter tot zijn recht moet komen. Ik draai bijvoorbeeld ook veel Afrikaanse muziek niet, omdat het te ver van me vandaan staat. In Afrika heeft de culturele waarde van muziek diepe wortels. Ik vind het moeilijk om zoiets dan in een hele andere context te presenteren.

Hoe denk je over de stelling: 'Op de dansvloer is iedereen gelijk"?
Wanneer je dit letterlijk neemt, zeg je dat het ultieme doel van gelijkheid op de dansvloer al behaald is. Ik merk in mijn omgeving wat luiheid hieromtrent, sommigen hebben een houding alsof we daar al zijn. Dan zeggen ze: ''Er staan toch genoeg vrouwen, een paar Marokkanen en Surinamers?'' Dat beeld van diversiteit komt niet overeen met dat van mij. Ik denk dat er nog veel ruimte voor verbetering is, en ik zie deze stelling meer als een mooi streven. We moeten onszelf erop blijven attenderen dat we daar naartoe willen.

Moet het nachtleven überhaupt bezig zijn met deze kwesties, of moet de nacht gewoon puur escapisme zijn?
Allereerst vind ik dat het nachtleven niets moet. Vrijheid moet op de eerste plek staan. Ik zou zoiets dus nooit opleggen aan mijn collega's, maar voor mezelf vind ik het wel belangrijk. Ik roep er graag iets over en probeer anderen op mijn eigen manier wakker te schudden. Het zou mooi zijn als er wat meer bewustwording in het nachtleven plaatsvindt over maatschappelijke kwesties, maar je kunt zoiets niet opdringen. Een programmeur moet de vrijheid hebben om invulling te geven aan een concept en ik moet de vrijheid hebben om daar iets over te zeggen.

In de geschiedenis ontstonden revoluties van gemarginaliseerde groepen vaak in culturele of artistieke hoeken van de samenleving. Mensen kwamen 's nachts samen om zoiets in gang te zetten, uiteindelijk zette dat dan door naar de maatschappij. Dat ging natuurlijk geleidelijk en kwam niet alleen door wat er 's nachts gebeurde, maar het was een mooie basis om mee te beginnen.

Welke revolutie wil jij zien binnen dance?
Mijn management vroeg me onlangs waar ik mezelf zag in het komende jaar. Ik zei toen dat ik graag buiten mijn comfortzone wil treden, met name het hokje waar ik nu in zit. Dat hoop ik ook voor de gehele scene. Dj-sets worden steeds meer divers, maar dat zie je niet terug in de programmering van feesten. Het lijkt me tof wanneer muziek wordt gedraaid door haar vertegenwoordigers. Neem Ben UFO, hij draaide op Dekmantel een Kuduro-track en het was tof om te zien dat zoiets werkte op zo'n groot podium. Maar Kuduro is vrij populair in Portugal op het moment, en ik denk dan, waarom spelen de dj's en producers die dit soort tracks maken niet zelf hier?

Kuduro bevindt zich in een hele zwarte context, waarbij het zwarte mensen zijn die de muziek maken, luisteren, labels opzetten en feesten organiseren. Ik denk dat wanneer dergelijke pioniers een podium krijgen, dat het ook bevorderend werkt voor de diversiteit op de dansvloer.

Absolut viert de mantra van Chuck Roberts met een #THISISOURHOUSE-nacht tijdens ADE op 21 oktober. De line-up en kaartverkoop vind je hier.