We spraken Bam Margera over hoe hij zijn boulimia en alcoholisme overwon

Bam Margera ging in iets van 10 jaar van skatend wonderkind, naar Jackass-ster, naar rockster naar 'gewone' beroemdheid. In 2003 kreeg hij zijn eigen show Viva La Bam op MTV, en begon Margera zijn explosieve carrière langzaam zijn tol te eisen en focuste hij zich steeds minder op skateboarden. Bam maakte in die tijd heel wat mee. Zijn beste vriend Ryan Dunn overleed in 2011 door een auto-ongeluk. Wat minder mensen weten, is dat Bam in die tijd ook een eetstoornis had en erop los zoop. Toen we voor VICELANDs Epicly Later'd Bams terugkeer als skater vastlegde, werd het duidelijk dat hij enorm worstelde met zijn gezondheid, privéleven en met überhaupt nog kunnen skateboarden. Het zag er lang niet goed uit voor Bam. Hij zat jarenlang in zijn kelder te rouwen om de dood van Dunn op een dieet van vodka en Gatorade.

Gelukkig eindigt Bams verhaal niet op dezelfde tragische wijze als sommige van zijn vrienden en muzikale idolen. We spraken met Bam over zijn worstelingen met eten en drank, en over zijn nieuwe liefde voor ginger ale.

Wat was je favoriete drank?
Ik had niet echt een favoriet drankje, het kon non-stop rode wijn zijn, maar ook vodka, bier of dagenlang alleen maar whisky-cola's. Ik vond het gewoon fijn om dronken te worden. Ik heb bier alleen nooit echt lekker gevonden.

Wat at je toen?
Het was het slechtste dieet ooit. Ik kreeg de hele dag door calorieën binnen van alle drank. Als ik aan het einde van de avond compleet laveloos was, dook ik in mijn koelkast en propte ik van alles naar binnen. Ik at een keer een bevroren pizza. Ik had zoveel honger dat ik hem niet eens in de oven deed. De volgende ochtend werd ik wakker en met een enorm kutgevoel; al die calorieën van de pizza en de kaas zouden lekker moeten zijn. Maar het was gewoon een bevroren blok zonder smaak.

Heeft gezond eten je geholpen om weer te gaan skateboarden?
Jazeker. Ik ga nu iets vertellen waar ik het liever niet over heb, maar ik doe het toch. Ik lette tijdens die donkere periode niet op mijn gewicht. Een jaar lang stond ik niet op de weegschaal. Toen ik dat wel deed, woog ik 105 kilo. Ik dacht dat de weegschaal kapot was. Toen besloot ik om naar Estland te gaan om fietsen en te wandelen. Ik wilde met mijn gewicht niet eens meer proberen om te skaten. Zelfs als je iets heel sicks doet, zie je eruit als een zweterige gehaktbal van 105 kilo.

Wanneer stapte je wel weer op een skateboard?
Na een tijdje woog ik 90 kilo en ging ik naar Barcelona om een skatefilm met Thomas Winkle te maken. Helaas was Winkle verdomme vergeten om de harde schijf met de nieuwe Spaanse opnames in mijn tas te stoppen toen ik terugging. Ik wacht nu tot hij met de post komt. Hopelijk kan de video snel uitkomen.

Hoe kwam je in Barcelona terecht?
Het was superfrusterend om weer te gaan skaten. Maar ik dacht dat mensen in Europa me een stuk minder snel zouden herkennen dan in de VS. Herkend worden was het moeilijkste. Ik wilde skaten, maar niet dat fans me zagen falen. Ik wilde met vrienden skaten, maar was ontzettend geïntimideerd door de professionals. Dat was echt lastig, maar Barcelona heeft geholpen.

Barcelona is vast niet de makkelijkste stad om in te wonen als je een drankprobleem hebt.
Ongeveer tien dagen dronk ik niet en was ik alleen maar aan het skateboarden. En dan waren er tien dagen waar ik dacht: Ik ben in Spanje en ik wil rode fucking wijn. Rode wijn was het enige waar ik naar verlangde in Spanje. Ik dronk een paar glazen, maar meestal niet meer. Ik had het gehad met al die black-outs en me niet meer kunnen herinneren dat ik in een kroeg over al de ramen heen had gepist. Ik snap dat die Jackass-shit grappig is, maar als je 38 bent, moet je beseffen dat je je niet meer als een student kunt gedragen.

Je hoort mensen niet vaak over boulimia vanuit een mannelijk perspectief vertellen. Heb je advies voor jonge mannen met boulimia?
Bij mij kwam het door de Steve-O-tour. We moesten een stunt genaamd 'Tequila Stuntman' doen. Je snuift een lijn zout, knijpt een limoen uit in je oog, neemt een shotje tequila en kotst daarna alles uit. Er zaten soms wel vijfduizend mensen in het publiek, dus moet je op commando leren kotsen. Toen ik dat doorhad, was dat het einde. Elke keer als ik teveel had gegeten of gedronken, kon ik het op commando uitkotsen zonder mijn vinger in mijn keel te hoeven steken. Met brood lukte niet, maar spaghetti was makkelijk. Spaghetti was echt makkelijk om uit te kotsen op commando. Pizza's en broodjes waren lastiger.

Je moeder heeft weleens gezegd dat de gewichtsproblemen van je vader en oom misschien wel de oorzaak van je eetstoornis zijn.
Op het internet zeiden mensen altijd, "Als Bam oud wordt, wordt hij net zo dik als zijn vader." Ik heb nooit geloofd dat het door je genen komt als je dik wordt. Phil eet de hele dag dik belegde broodjes en biefstukken met kaas en daarom is hij zo fucking dik. Als ik een salade eet, word ik niet zo dik als Phil door mijn genen! Daar word ik echt pissig van. De reden dat ik begon met overgeven, was omdat ik leerde hoe ik dat op commando kon doen en aan het einde van de avond vond ik altijd dat ik teveel had gezopen. En als ik dronken ben, dan prop ik mezelf vol met spaghetti. Ik at, ik kotste en dacht, ik ben verzadigd. Maar het kwam allemaal vooral door de alcohol.

In Epicly Later'd lijkt dat een deel van je drankprobleem veroorzaakt werd doordat je een rockster wilde zijn.
Toen ik geblesseerd raakte door het skateboarden, ging ik niet zitten wachten tot de boel zou genezen. Ik besloot om te drinken. Toen ging ik op tour en zat ik in een bus met al die rocksterren. Rock 'n' Roll en zuipen gaat hand in hand, want je kunt zingen, gitaar spelen en drummen als je dronken bent. Maar je kunt niet skateboarden als je lam bent. Ik kwam in een oneindige cirkel van de hel terecht. Ik werd wakker, voelde me kut, maar wist dat als ik een shot Jack Daniel's nam, ik me meteen beter voelde. Maar op de lange termijn, ga je er helemaal aan onderdoor.

Het lijkt er ook op alsof je wilde vermijden dat je eruit zou gaan zien als een aftakelende rocker.

De mensen waar ik als kind fan van was – op Tony Hawk en Danny Way na – waren allemaal dronken rocksterren zoals Andy McCoy. Ik hield ervan hoe ik eruit zag als ik dronken was, maar nu ik ouder ben, ziet het er niet meer zo tof uit. Als je Motley Crüe ziet in hun hoogtijdagen, toen ze twintig waren, met meiden in limousines en Jack Daniel's, ziet dat er stoer uit. Je denkt: Ik wil in een limousine zitten. Maar als ze dat als vijftigers nog steeds doen, is het enorm treurig en zielig. Je moet op een gegeven moment volwassen worden. Nikki Sixx is nog steeds een rockster en hij heeft al eeuwen geen druppel alcohol meer aangeraakt.

Heb je spijt van al dat feesten?
Veel mensen zeggen: "Ik heb nergens spijt van, ik zou het zo weer doen!" Nee. Ik heb drie jaar lang elke dag gedronken en was meestal lazarus. Ik was waarschijnlijk nu een betere skateboarder als ik dat niet had gedaan. Ik heb er een jaar over gedaan om op mijn oude niveau te komen in plaats van beter worden. Hoe is het om niet meer te drinken?
Het is goed. Novak [skateboarder Brandon Novak die vaak in Viva la Bam te zien was] is nu drie jaar nuchter, en hij helpt me ook. Ik heb mijn bloed laten checken en de dokter zei dat mijn serotonine- en vitamine-D-niveau veel te laag waren en ook dat ik last heb van slapeloosheid. Ik gebruik nu medicatie waardoor je geen behoefte hebt aan alcohol. Ik was eerst bang om het te proberen, maar toen ik een pil nam en naar een kroeg ging, wist ik niet wat ik moest bestellen. Ik wilde geen wijn, bier, champagne, whiskey of vodka. Geef me verdomme dan maar een ginger ale! Ik wilde al die drank helemaal niet meer, ik had alleen nog zin in fucking ginger ale.

Fijne verjaardag, Bam!
Dankjewel, man.