Vrouwen spreken beter hond dan mannen

“Zit! Lig! High five! Neem de bus!” Een goed getrainde hond kan begrijpen wat zijn eigenaar van hem verlangt. En volgens een onderzoek kunnen mensen honden ook begrijpen als zij ‘terugpraten’. Onderzoekers van de Loránd Eötvös-universiteit in Boedapest hebben ontdekt dat mensen kunnen oppikken wat honden proberen te communiceren als ze grommen – waarbij opviel dat vrouwen in het bijzonder vloeiend hond spreken. De onderzoekers namen eerst het geluid van 18 verschillende honden op, die in verschillende situaties aan het grommen waren: als ze hun eigen voedsel beschermden tegen andere honden, als ze speels aan het touwtrekken waren met mensen, en als ze zich bedreigd voelden omdat er een vreemde op hen afkwam. Daarna luisterden de veertig deelnemers aan het onderzoek naar twee verschillende sets opnames, waarbij elke set twee grommen uit elke situatie bevatte. Bij de eerste set beoordeelden de deelnemers elke grom op basis van niveaus van waargenomen angst, agressie, wanhoop, geluk en speelsheid, terwijl hen bij de tweede set gevraagd werd de context van het gegrom te bepalen. Als het ging om gegrom in speelse contexten, herkenden de deelnemers dat die een laag agressieniveau hadden en “significant hoger waren in de factoren speelsheid en geluk, en lager in wanhoop en angst.” De beide grommen in de twee agressieve situaties werden als hoogste in agressie gerangschikt. De deelnemers waren bovendien goed in staat om de context van het gegrom correct te identificeren. Over het algemeen hadden ze een succespercentage van 63 procent (tegenover een kans van 33 procent). Dit onderzoek is een van de eerste dat laat zien dat mensen onderscheid kunnen maken tussen de grommen van honden; eerdere onderzoeken toonden al aan dat mensen blaffen kunnen begrijpen. “We weten relatief weinig over het vocale communicatiesysteem van honden, en de meeste bestudeerde vocalisaties zijn – weinig verrassend – de verschillende blaffen,” vertelde hoofdonderzoeker Tamás Faragó aan Broadly.

“Onze recente fMRI-onderzoeken suggereren dat honden en mensen soortgelijke hersengebieden en waarschijnlijk soortgelijke processen gebruiken om de emoties van anderen in vocalisaties te beoordelen. Het lijkt erop dat er biologische regels zijn voor hoe emoties in vocalisaties van zoogdieren worden vastgelegd. En deze gedeelde processen kunnen mensen helpen om niet alleen de emoties van honden te begrijpen, maar ook de vocale emotie-uitingen van andere zoogdieren.” Uit het onderzoek blijkt ook dat hondenbezitters beter presteerden dan de deelnemers die geen honden hadden. Ook interessant: vrouwen deden het doorgaans beter dan mannen. Hebben vrouwen een diepe, spirituele connectie met honden die mannen gewoon niet hebben? “Dit is een veelvoorkomend patroon in onderzoek naar emotionele herkenning,” zegt Faragó. “Vrouwen zijn waarschijnlijk empathischer en gevoeliger voor de emoties van anderen, en dat helpt hen om de context beter te associëren met de emotionele inhoud van het gegrom.”