Lenneke van Ingen is de baas van drie bedrijven waar (bijna) alleen maar vrouwen werken

Met haar televisiecastingbureau A Million Faces ontdekte ze realitysterren als Britt en Barbie, en via haar agentschap Creative Connectors regelt ze de zaken voor onder andere Geraldine Kemper, Jan Versteegh, Tim Hofman en Tess Milne. Vorig jaar is ze ook nog eens het zencentrum Blue Birds gestart, een plek om te onthaasten. Lenneke heeft veel bereikt en allemaal met vrijwel uitsluitend vrouwelijk personeel.

In een ver verleden is Lenneke ook een tijdje mijn agent geweest en we zijn daarna altijd bevriend gebleven. Op een van de duizend netwerkfeestjes die ze organiseerde (dat doet ze namelijk óók nog, de ene nog bonter dan de ander – haar kerstborrels zijn legendarisch) hoorde ik haar tegen iemand zeggen dat ze liever geen mannen aanneemt. En inderdaad: alle keren dat ik bij Lenneke langs ben geweest op kantoor, zag ik geen mannen.

Ik wilde Lenneke spreken over hoe het zover heeft kunnen komen, en het bleek dat ze er een hele praktische reden voor heeft.

Broadly: Jij neemt liever geen mannen aan, toch?
Lenneke van Ingen: Haha, dat klopt. Liever niet.

Nooit?
Nou, we hebben hier nu twee mannen werken.

Twee? Wie dan?
Sebastian is accountmanager en staat mij vaak bij in onderhandelingen. En Thijs is onze camjo [camerajournalist red.] – hij maakt vaak de sportgerelateerde video's. Hij heeft ook wel eens video's voor H&M gemaakt, maar de verdeling tussen zogenaamde vrouwen- en mannenonderwerpen is vaak wel klassiek.

Waarom is de rest van het personeel vrouw?
Dat komt vooral door het werk dat we hier doen. We doen tienduizend dingen tegelijkertijd en houden tachtig ballen in de lucht. Daar gaat een telefoon, tegelijk komt er een mail binnen en dan loopt er ook opeens een talent binnen met een hysterisch verhaal – en ondertussen moet je ook nog eens aardig tegen iedereen blijven. De afgelopen tien jaar hebben we een paar mannelijke agenten gehad, maar die raakten altijd meteen in paniek als er te veel gebeurde. Ook is het 't vak zelf: agent of casting director zijn trekt eerder vrouwen dan mannen, denk ik. Het regelen, zorgen dat iemands leven op rolletjes loopt – dat past misschien meer bij een vrouw.

Voordat je je eigen bedrijf had wekte je bij een televisieproducent. Hoe was dat?
Dat was echt een mannenwereld. Bij een van de producenten waar ik heb gewerkt had ik wel een vrouwelijke baas, dat was best bijzonder voor de televisiewereld. Maar vrijwel alle zenderbazen zijn mannen, de meeste regisseurs ook, net als de reclamemakers en andere creatieven.

Nu werk je veel met die mannen samen. Gooi je dan je vrouwelijkheid in de strijd?
Het is leuk dat wij [Talisia Misiedjan, hoofd casting en Lenneke's rechterhand] een vrouwenduo zijn. Dat heeft iets ontwapenends, iets gezelligs. Dat merk je meteen al als we ergens binnenkomen. Laatst zei iemand tegen me: "Als je met allemaal vrouwen werkt, dan heb je natuurlijk veel haat, nijd en roddels." Dat hebben wij helemaal niet. We zijn gewoon een team. Wat wel zo is: meisjes huilen. Vanmiddag nam iemand afscheid die vandaag zijn laatste dag hier had, en dan zit de halve tafel met tranen in de ogen.

Als ik hier binnenkom hoor ik altijd mensen heel hard lachen of juist gefrustreerd praten.
Ja, er zijn veel emoties en er is veel geluid. Het is hier soms wel een beetje een kippenhok. De mannen die hier wel werken kunnen daar gelukkig goed in mee gaan – of ze kunnen er gewoon heel goed tegen. Talisia en ik worden sinds kort Geer en Goor genoemd, omdat we in ons hoekje enorm kunnen zitten blazen en grappen kunnen maken. Ik weet niet hoe dat zou zijn als ik een kantoor vol mannen had. Ik heb nu wel wat gesprekken gehad met een aantal mannen voor een strategische functie binnen het bedrijf, maar daar is tot nu toe nog niks uit gekomen.

Heb je wel eens het gevoel dat je binnen de televisiewereld minder serieus genomen wordt omdat je allemaal vrouwen in dienst hebt?
Mensen zijn daar wel mee bezig. Er wordt wel eens gezegd: "Bij Lenneke werken alleen maar meisjes van achttien op kantoor." Dat is natuurlijk niet waar, en meestal maak ik dan gewoon een grapje dat we er allemaal heel goed uitzien. We zijn natuurlijk ook met een hele berg meisjes en blijkbaar roept dat iets op. Er is alleen niet echt een reden om ons niet serieus te nemen – we doen ons werk heel goed.

Heeft zo'n berg meisjes ook voordelen?
Ik merk wel dat mannen veel eerder bereid te zijn om ons te helpen, even mee te denken of advies te geven. Dat komt denk ik omdat we niet zo bedreigend aanvoelen.

Werd je vanaf het begin dat je begon met ondernemen serieus genomen?
Ik denk dat veel mensen lang hebben gedacht: die Lenneke is leuk bezig, zo lekker enthousiast. Dat ze me, bij wijze van spreken, een aai over mijn bol gaven, terwijl ik gewoon een bedrijf runde. Dat gebeurt nu niet meer – we zijn tien jaar verder en iedereen weet inmiddels wat we kunnen. Ik moest daar op een gegeven moment ook wel volwassen in worden.

Wat bedoel je precies?
Ik heb mijn kledingstijl beetje aangepast: nettere schoenen, hakken, handtas. Ik kan niet eeuwig een meisje van in de twintig blijven die een beetje lacherig binnenkomt. Dat was wel hoe wij het eerst deden, maar dat zou nu gewoon kinderachtig zijn.

Dankjewel Lenneke, ik verheug me op je volgende kerstborrel.

-

Vrouwen praten misschien veel, maar we horen ze te weinig. Daarom is Broadly Nederland er. Like onze pagina.