Let op: het is hartstikke mogelijk om zowel een tieten- als een billenpersoon te zijn

Ik kan me geen leven voorstellen in een tijd waarin de dikke kont niet populair was. De jaren 2010 waren een duidelijk tijdperk waarin de reet centraal stond, gekenmerkt door Kim Kardashian die het internet brak met haar dikke billen, Nicki Minaj's nummer “Anaconda” en BBL-operaties die met 77 procent in populariteit toenamen en de snelst groeiende cosmetische ingreep ter wereld werden. Omdat ik zelf ook een witte meid met een dikke kont ben, heb ik er nooit aan getwijfeld dat mijn kont iets was om dol op te zijn. Ik wenste zelfs vaak dat hij nog groter was. 

Maar ik kan me ook niet voorstellen dat ik denk: “Goh, het is leuk dat mijn kont nu de trend is, maar het is jammer dat ik ook van die ongepast grote borsten heb.” Borsten, vooral grote, hebben hun aantrekkingskracht behouden in het tijdperk van de konten, ondanks beweringen dat de focus op konten onze borsten saai of passé maakte.

In 2016 verklaarde de New York Post dat "grote borsten voorbij zijn", met vermelding van een trend naar kleinere borstvergrotingen en een toename van borstverkleiningen. Volgens een arts vroeg ongeveer 40 procent van de vrouwen die voor borstgerelateerde operaties kwamen om een B-cup, iets wat geen van hun patiënten slechts vijf jaar daarvoor had gewild. “Als je maat B hebt, kun je alles dragen,” vertelde een vrouw aan de Post. “Het is de perfecte maat. Ik kan dingen dragen die laag uitgesneden zijn en er sexy uitzien en niet als een moedertje. En als je je borsten er groter uit wil laten zien, kun je gewoon een push-up bh dragen.”

Kleinere borsten worden al heel lang als chic beschouwd: Zelfs nu de esthetiek is veranderd, is de typische look van een high fashion catwalk-model een paar A-cups op een lang, dun lichaam. Daarom is veel couturekleding ontworpen met kleinere borsten in gedachten. Er zijn genoeg manieren om de klasse-implicaties hiervan uit elkaar te trekken: uit een onderzoek uit Maleisië uit 2013 bleek dat mannen met een hogere sociaaleconomische status de voorkeur geven aan kleinere borsten, terwijl mannen met een lagere sociaaleconomische status de voorkeur geven aan grote borsten. Vreemd genoeg bleek uit een onderzoek uit het Verenigd Koninkrijk ook dat hongerige mannen grote borsten eerder aantrekkelijk vonden dan verzadigde mannen. YouTubers, podcasters en andere huis, tuin en keuken-datingexperts hebben deze onderzoeken herhaaldelijk gebruikt om te claimen dat rijke mannen de voorkeur geven aan kleinere borsten. En misschien is dat waar! Maar als die ene procent van kleine borsten houdt, dan houdt de 99 procent zeker nog van grote. 

En onlangs suggereerden de New York Post en i-D dat we ons weer in een Dikke Prammen-fase bevinden, dankzij een toename in decolleté-gerelateerde mode en augmentaties. Helaas betekent dit ook dat mensen de twee iconen van de vereniging Tits&Ass weer tegen elkaar uit gaan spelen. 

Het ontbreekt onze cultuur zo vaak aan nuance. Velen van ons lijken niet in staat om de gulden middenweg van een argument te waarderen, beide kanten van een debat te zien of zelfs de noodzaak van een tweedeling te verwerpen. De vraag of iemand een tietenman of een kontenman is, verdeelt ons al tientallen jaren. Broeder, waarom niet allebei?

In werkelijkheid genieten de meeste mensen, zowel mannen als vrouwen, al heel lang van de rondingen van het vrouwenlichaam. Het is een biologische neiging: We zien vrouwen met grotere borsten en billen als beter in staat om de ontwikkeling van nieuw leven te ondersteunen, ook al is de wetenschap daarachter niet zo concreet. Met andere woorden, wat de media en de modewereld ook zeggen, borsten en billen zijn trendoverstijgend. 

Toch weerhoudt dat mensen er niet van om in deze competitieve context te praten. In de afgelopen maanden heeft de Post (die ik blijkbaar tot de belangrijkste culturele barometer van dit soort dingen heb benoemd) verhaal na verhaal gepubliceerd over vrouwen die uit restaurants worden gezet omdat ze te veel decolleté hebben of over hoe jonge vrouwen op TikTok hun grote borsten omarmen als onderdeel van de body positive beweging.

In werkelijkheid is onze cultuur niet star aan het schommelen tussen een bewondering voor grote borsten of grote konten, waardoor we ons nu simpelweg aan één kant van het spectrum bevinden. Integendeel, onze smaak voor borsten en konten is veel breder geworden. Hoewel echte, dikke tieten routinematig en terecht onze lof krijgen, is het niet zo dat kleine borstjes aandacht tekort komen. Ondertussen zijn konten in het algemeen populair. Hoewel het gerucht de ronde doet dat vrouwen als Kim Kardashian veel van hun kontvergrotende plastische chirurgie hebben laten verwijderen, ben ik er niet zeker van of dit betekent dat konten helemaal uit zijn. Misschien zijn het, net als bij grote, natuurlijke prammen, juist natuurlijke konten die nu weer in zijn. Op de website van Kim's merk Skims staan billen in overvloed. Zelfs op productlijsten voor beha's, een item dat gefotografeerd kan worden zonder dat het onderlichaam te zien is, zijn volledig blote billen in strings te zien.

Tenslotte, als iemand een voorkeur heeft voor borsten versus een voorkeur voor billen, zal trendrapportage daar waarschijnlijk niets aan veranderen. Niemand gaat zichzelf betrappen op het bewonderen van een dikke kont, om dan een artikel te herinneren waarin wordt beweerd dat ze niet langer in de mode zijn en vervolgens besluiten dat ze het eigenlijk helemaal niet leuk vinden wat ze zien. Laten we allemaal eens ophouden met die partijdige onzin. De schoonheid van borsten en konten gaat verder dan mode, beroemdheden of sociale media. 

Wat is er zo verkeerd aan om evenveel van allebei te houden?

Dit artikel verscheen oorspronkelijk op VICE UK.

Volg VICE België en VICE Nederland ook op Instagram.