FYI.

This story is over 5 years old.

Tech

Is het oké om aan de bil van een robot te zitten?

"Raak mijn bil aan."

"Raak mijn bil aan," zegt een robot tegen je.

Wat nu? Ga je meteen graaien naar die robotbil? Je hoeft je in principe niet raar te voelen erover, aangezien een robot geen gevoel heeft – of een echte bil. Het is een brok mensvormig plastic en electronica. Als humanoïde robots rondhangen op het kantoor van de toekomst, hoeft niemand zich raar te voelen om er eentje een lekker kneepje in het achterwerk te geven. Het is gewoon alsof je de printer knijpt… Toch?

Advertentie

Wat ik zojuist omschreef, is een daadwerkelijk experiment dat uitgevoerd werd door onderzoekers van Stanford University. Het werd geleid door Jamy Li en heeft een aantal verwarrende implicaties over hoe we robots zien: zijn ze onmenselijke stukken gereedschap, of zijn ze meer?

"Mensen die een robotstofzuiger hebben, geven 'm vaak een naam en praten er redelijk vaak tegen," zegt Li. "Maar het is ook geen broodrooster. Mensen aaien hun broodrooster meestal niet. Er zou een verband kunnen bestaan tussen het aanraken van de robot en intimiteit. Het gaat verder dan een apparaat."

Blijkbaar vonden mensen het best wel raar om gevraagd te worden om aan het kruis van een robot te zitten en het vervolgens ook echt te doen. Dit werd gemeten aan de hand van geleiding van de huid, wat de onderzoekers gebruikten als maat van fysiologische opwinding. In totaal moesten deelnemers 13 verschillende lichaamsdelen aanraken met verschillende niveau's van "toegankelijkheid." Bij mensen zijn delen als de ogen, de bil en het kruis minder toegankelijk dan bijvoorbeeld de handen.

"De bevinding dat aanraking van robots invloed heeft op menselijke fysiologie, wijst erop dat robots krachtige sociale reacties kunnen uitlokken bij mensen," schreven de onderzoekers. "Deze reacties worden niet gespeeld – ze vinden plaats op een dieper fysiologisch niveau." Hun onderzoek zal gepresenteerd worden bij de Annual International Communication Association Conference in juni.

De robot is in dit geval de schattige Nao – onderzoekers zeggen dat deze lijkt op een "kind of speelgoed" – wat het allemaal nog verontrustender maakt.

Hoewel het team niet evalueerde waarom mensen zich ongeveer hetzelfde voelden bij het betasten van robots als dat het een mens zou zijn, zeggen ze wel dat de bevinding gebruikt kan worden om betere robots te ontwerpen. Een gespreksrobot die je vraagt om zijn schouder aan te raken en daarbij je fysiologische staat meet, zou de robot kunnen helpen om te bepalen hoe je je voelt.

Of we kunnen ons gewoon blijven opstellen als scharrige viezerikken tegenover onze robotvrienden. Al dan niet voor wetenschap.