Ik liet mijn moeder foto’s van mijn collega’s lezen zodat ik weet wat ik aan ze heb

Deze week besteedt Broadly aandacht aan bijgelovigheid, alternatieve geneeswijzen en de stand van de sterren. We spraken met mensen die antwoorden zoeken – en vinden – buiten het aardse bestaan, en we verkeerden zelf ook in hogere sferen.

Dat mijn moeder een spiritueel mens is heeft ze altijd al geweten, maar pas op latere leeftijd kwam ze erachter wat voor gave ze had en hoe ze daar mensen mee kan helpen. Mijn moeder kan 'foto lezen': ze legt haar hand op iemands foto en krijgt vervolgens allerlei informatie over die persoon binnen.

Tijdens mijn middelbare-schooltijd vertelde mijn moeder me over haar paranormale inborst – ze doet bijvoorbeeld ook aan pendelen – en ik maakte voor het eerst een foto-leessessie mee toen ze een vriendin van mij die een moeilijke tijd had uit de brand hielp. Ik heb altijd vertrouwd op haar gave, en in deze drukke en spannende tijden als stagiair van Broadly, besloot ik dat ik best wat extra hulp kon gebruiken. Daarom vroeg ik haar om de foto's te lezen van mijn (soms ondoordringbare) collega's, om erachter te komen wat ik eigenlijk aan ze heb.

Ik vraag mijn moeder eerst hoe ze er eigenlijk achter is gekomen dat ze dit kan. "Je vader en ik deden één keer per maand mee aan een workshop van een paragnost, Kees van Spijk. Bij een van die workshops moesten we foto lezen, en daar vervolgens dingen bij tekenen. Dat gingen we toen bespreken, en bij mij bleek alles te kloppen," vertelt ze. "Een tijdje later was ik bij een vriendin en zij gaf me een foto van een vrouw, een vriendin van haar die ik niet kende, en vroeg of ik er eens naar kon kijken. Ik kreeg allerlei dingen over haar binnen en begon te huilen. Ik vertelde wat ik binnenkreeg, ze was in shock. 'Hoe kun je dat weten?' zei ze. Ze belde haar vriendin op en alles bleek te kloppen. Toen werd mijn gave voor mij bevestigd."

Mijn moeder vertelt me dat ze bij het foto lezen niks hoort of ziet, maar dat ze woorden binnenkrijgt. "Er zijn mensen met kinderen bij me geweest die geen idee hadden wat er met hun kind aan de hand was," vertelt mijn moeder. "Ik kreeg binnen wat er speelde, en daarna begrepen de ouders waarom hun kind zich zo gedroeg."

Naast het foto lezen doet ze ook nog aan reiki, werken met energie. "Als iemands energie op een plek niet goed is voel je dat, dan is daar iets aan de hand. Iemand kan gewoon gestrest zijn, maar soms is het ook een serieus gezondheidsprobleem. Zo heb ik ooit bij een man gevoeld dat er iets echt niet goed was en dat hij snel naar de dokter moest. Hij bleek darmkanker te hebben," zegt ze.

Mijn moeder heeft mij ook wel eens reiki gegeven en ik kan bevestigen dat het in ieder geval ontspannend werkt. Maar niet iedereen gelooft in dit soort spiritualiteit. "In mijn omgeving vinden veel mensen het bijzonder, maar er zijn ook mensen die er niet in geloven. Die laat ik dan ook in hun waarde, ik ga ze niet overtuigen. Iedereen is vrij om te geloven wat hij of zij wil."

Ik ben benieuwd wat ze te zeggen heeft over mijn collega's, en of ze me iets kan vertellen over wat ik aan ze heb in mijn toekomstige carrière. We beginnen met mijn collega-stagiair Lauren.

"Lauren is heel leergierig," begint ze, "En ze is ook heel spontaan." Dat herken ik. Op mijn eerste dag hier op de redactie was Lauren de eerste die met me begon te praten. "Maar haar valkuil is dat ze niet tegen kritiek kan," gaat mijn moeder verder. Wat ik volgens haar van Lauren kan leren is dat ik me meer moet openstellen voor dingen – dat doet zij ook. En dat is ook wel waar: over sommige dingen heb ik heel snel al een mening gevormd. Een toekomstige werkrelatie tussen ons ziet mijn moeder niet: "Jullie verschillen te veel en gaan allebei een andere kant op."

Vervolgens is het tijd voor mijn stagebegeleidster en de editor van Broadly, Noor.

"Noor heeft een sterke persoonlijkheid en doet er alles aan om aan de top te komen. Ze zegt waar het op staat en houdt niet van uitstellers," vertelt mijn moeder. "Ze heeft veel doorzettingsvermogen en gaat niet bij de pakken neerzitten, maar je moet haar vertellen dat ze een stapje terug moet doen. Ze neemt te veel hooi op haar vork." Iets anders waar ze volgens mijn moeder aan moet werken is dat ze geen nee kan zeggen. "En wat jij moet doen is meer van jezelf laten zien. Laat zien wat je kunt, falen maakt niet uit. Ze weet dat je meer in je mars hebt, maar je bent nog te terughoudend," zegt mijn moeder, en ik kan haar alleen maar gelijk geven. "Een toekomst op werkgebied zie ik niet voor jullie. Dit is niet jouw plek." Ook daarin heeft ze gelijk – ik studeer wel journalistiek, maar of ik hierin verder wil weet ik nog niet. Ik ben nog zoekende.

Charlotte, social en copy editor van Broadly en i-D, is de volgende.

"Charlotte is een pittige tante en ze heeft altijd haar mening klaar," zegt mam, "Maar, ze is van ver gekomen. Ze heeft hard moeten werken om te zijn waar ze nu staat in haar leven. Ze kijkt eerst de kat uit de boom." Haar beste eigenschap is volgens mijn moeder haar eerlijkheid. "Ze houdt er niet van om om dingen heen te draaien. Maar ze kan hierdoor ook, zonder dat ze het doorheeft, mensen pijn doen. Ze bedoelt het goed, maar die die mensen vatten het dan verkeerd op. Daar moet ze mee uitkijken." Wat ik van Charlotte kan leren is om wat pittiger te worden, want ik hoor zojuist van mijn eigen moeder dat ik te 'braaf' ben. De meeste moeders zouden daar denk ik blij mee zijn, maar die van mij niet. Tussen Charlotte en mij ziet ze ook geen toekomstige werkrelatie.

Dan is het tijd voor David: tot voor kort was hij de social en copy editor van Broadly, en nu werkt hij voor The Creators Project en Vice Sports.

"David houdt niet van onenigheid en is altijd bereid om water bij de wijn te doen. Je kan hem vertrouwen, hij is een heel trouw persoon," vertelt mama met de foto tussen haar handen. "Als hij iets doet, doet hij het ook heel secuur. Hij is heel geordend en houdt van netheid." Maar zijn valkuil is dat hij te weinig slaap krijgt, "Hij is een nachtuil, maar hij moet wel zijn rust pakken om goed te kunnen functioneren." Als ik mijn moeder mag geloven kan ik van hem leren om ook zo secuur te zijn en mijn werk goed af te leveren. En dat klopt ook wel, aan het begin van mijn opleiding zei mijn studieloopbaanbegeleider ook al dat ik te veel slordigheidsfoutjes maak die nergens voor nodig zijn, en helaas doe ik dat nog steeds wel eens. Een verdere werkrelatie ziet ze ook dit keer niet.

En als laatste is hoofdredacteur Casper aan de beurt.

"Ik kan geen contact met hem maken, hij is een heel gesloten persoon," zegt mijn moeder na zeker tien minuten proberen. Later op de dag proberen we het nog eens, maar ook dit keer lukt het niet. "Hij praat niet graag over zijn privéleven," is het enige wat ze me kan vertellen.

Veel van wat mijn moeder heeft gelezen in de foto's van mijn collega's klopt als een bus, en iedereen is dan ook onder de indruk als ik ze vertel wat ze precies heeft gezegd. Behalve Casper, die herkent zich er niet in en zegt dat hij "een open boek" is.

Ik weet in ieder geval wat ik aan mijn collega's heb in de tijd dat ik nog stagiair ben bij Broadly, en wat ik van wie kan leren. Wat betreft mijn eigen valkuilen heeft mijn moeder het ook helemaal bij het rechte eind – maar dat is logisch, want wie kent mij beter dan zij?

-

Vrouwen praten misschien veel, maar we horen ze te weinig. Daarom is Broadly Nederland er. Like onze pagina.