Over feesten, drugs en verslaving met jonge artsen

Disclaimer: VICE moedigt op geen enkele manier het gebruik van drugs aan. De Druglijn geeft de nodige informatie over wetgeving en risico’s in verband met drugsgebruik.

Onlangs ontmoette ik een jonge dokter, niet in het felwitte licht van een kantoor, maar in de duisternis van een club. De etherische geest, het lichaam doorboord door de muziek, we werden al snel vrienden. Ik ging regelmatig met zijn vriendengroep, allemaal dokters, op stap. Ik was onder de indruk van hun opvallende energie tijdens feestjes, de frequente en hectische aard van hun uitstapjes, en hun aanzienlijke consumptie van illegale middelen.

Op een maandagmiddag, terwijl ik op de bank lag te lijden, dacht ik aan mijn maat die op datzelfde moment patiënten aan het onderzoeken was, terwijl hij waarschijnlijk nog serieus aan het trippen was. Voor het eerst begon het beeld van de onberispelijke professional te barsten. Het leek me opeens echt belachelijk dat ik deze mythe zelfs geloofd had. Het is eigenlijk vanzelfsprekend dat dokters, zoals iedereen, drugs gebruiken. Het enige verschil is dat er een maatschappelijke verwachting lijkt te zijn ​​dat ze het tegenovergestelde beweren. Deze specialisten moeten vooral goed op de hoogte zijn van hoe medicijnen werken. Bovendien hebben ze vaak ook wel echt de kennis over hoe deze drugs functioneren. 

Ik wilde dat allemaal in twijfel trekken en jonge dokters vragen over hun relatie tot feesten, drugs, en verslaving. Alle mensen met wie ik sprak, vertelden me ​​dat drugsgebruik in medische kringen gebruikelijk is, maar erover praten blijft ingewikkeld. Alsof het bespreken van de menselijkheid van een arts de heilige status van een heel beroep zou kunnen wegnemen. Het is duidelijk dat niemand wil denken dat hun psychiaters, wanneer we ons hun verdriet toevertrouwen, nog steeds een kater hebben van het weekend of dat de dokter die voor onze grootmoeder zorgt, minder dan twaalf uur geleden zijn laatste lijntje heeft gesnoven. Ik zeg niet dat dat altijd het geval is, maar het is een realiteit die bestaat en taboe blijft.

VICE: Hoe vaak ga je uit?
Laetitia: Op dit moment zou ik zeggen dat ik minstens één keer per week uitga. Soms meer.

Als je uitgaat, wat neem je dan?
Bijna altijd cocaïne, en soms een beetje MDMA.

Denk je dat er veel dokters zijn die drugs gebruiken?
Toen ik geneeskune ging studeren, wist ik er niets van, ik was denk ik een beetje naïef. Maar eigenlijk gebruiken veel artsen drugs. Het is iets heel gebruikelijk. 

Waarom denk je dat?
Ik denk dat veel dokters op zoek zijn naar extremen en hun grenzen willen verkennen, en dat brengt risico's en drugs met zich mee. Er is ook een hoge werkdruk; het is een manier om eens alles los te laten en er niet om te geven. Ik zie zoveel moeilijke situaties, veel ellende, dus als het weekend aanbreekt, denk ik bij mezelf: fuck it, ik moet dit alles even vergeten. En artsen kennen hun lichaam en weten hoe drugs werken. Als psychiater weet ik bijvoorbeeld heel goed hoe drugs werken, we hebben er veel over geleerd en ik denk dat dat ook mijn interesse heeft gewekt. Je leert wat het in theorie doet en dat maakt je nieuwsgierig om het te proberen.

Heb je ooit het gevoel gehad dat je jezelf verloor in drugs?
Ja, dat is me overkomen: toen ik 23 was, ging ik door een moeilijke periode door nogal zware omstandigheden in mijn persoonlijke leven; ik begon toen twee tot drie keer per week te feesten. Elke keer zat ik aan de MD, ecstasy, 3-MMC en was ik compleet overweldigd. Mijn lichaam en mijn geest konden niet meer herstellen en ik voelde mezelf steeds dieper vallen.

Hoe heb je daar verandering in gebracht?
Ik heb geen overdosis gehad, maar ik was dichtbij. Ik misbruikte MDMA en mijn serotonineniveau was zo laag dat ik uiteindelijk in het ziekenhuis belandde. Ik had echt het gevoel dat ik op een dieptepunt aan het raken was en besefte dat ik zo niet verder kon. Ik heb een psycholoog en een psychiater bezocht, en veel gesproken met mijn vrienden. Langzaam werd ik beter. Ik heb ook afstand genomen van verschillende mensen die veel drugs gebruikten en echt schadelijk waren voor mij.

Zou je vandaag zeggen dat je verslaafd bent?
Nee, maar ik weet dat ik me op het randje bevind, ik speel met de limieten. Sterker nog, de afgelopen weken ben ik weer bang geweest. Ik had het gevoel de controle te verliezen, maar zodra ik voelde dat er een risico was, maakte ik een afspraak met mijn psychiater. Het heeft me veel geholpen.

Heb je ooit drugs gebruikt buiten het nachtleven?
Tijdens mijn studies nam ik Rilatine om te leren voor een examen. Maar afgezien daarvan gebruikte ik nooit drugs behalve in een recreatieve context en in het gezelschap van vrienden.

Maak je soms je eigen recepten?
Ja, vooral slaappillen om te kunnen slapen als ik uitga en merk dat ik nog te laat iets heb gepakt van drugs. Ik moet weten dat ik kan slapen, anders word ik zenuwachtig. Ik heb ook al mijn eigen antidepressiva voorgeschreven. Ik ben niet depressief door de drugs, maar ze helpen niet echt bij een depressie.

Hoe ga je om met de downers de dag na een feest, vooral als je naar je werk moet?
Tot nu toe heb ik nog nooit een dag gemist omdat ik uit was, hoewel ik me realiseer dat ik op maandag waarschijnlijk niet mijn beste werk lever. Ik werk met patiënten die persoonlijkheidsstoornissen hebben en sommigen hebben narcistisch gedrag, proberen je te manipuleren, je neer te halen, je moet echt sterk zijn om vol te houden. Onlangs stond ik te huilen voor een van mijn bazen nadat hij me gewoon vertelde om op tijd te komen. Ik voelde me zo emotioneel onstabiel dat ik mijn kalmte niet kon bewaren op het werk. Het schokte me toen ik besefte dat ik mijn emoties niet langer kon beheersen.

Hoe zie je je verbruik evolueren?
Ik merkte de afgelopen maanden dat het steeds meer uit de hand aan het lopen was en dat het een probleem zou kunnen worden. Een paar weken geleden heb ik een kleine interventie met mezelf gehad en heb ik een app gedownload waarmee je je verbruik kunt registreren en opvolgen. Het heet I am sober; je kunt er de dagen zien waarop je niet hebt gebruikt. In de toekomst wil ik echt een meer gematigde consumptie hebben, en niet langer afhankelijk zijn en uitgaan zonder na te denken over welke drugs ik wil doen. Ook stoppen met cocaïne, dat is echt iets wat ik wil.

VICE: Feest je vaak?
Simon: Ja, toch wel wekelijks.

Wat voor drugs, naast alcohol, gebruik je gewoonlijk?
Ik gebruik veel verschillende producten: XTC, MDMA, 2C-B, ketamine, speed. Ik smoor ook joints. Dat doe ik tenslotte niet allemaal tegelijk. Ik probeer te roteren en tijd te houden tussen doses van hetzelfde product. Ik neem ook wel eens psychedelica, paddo's en LSD, maar nooit in een uitgaanscontext.

Heeft het studeren van geneeskunde invloed op de manier waarop je consumeert?
Ja, natuurlijk, wat ik over drugs heb geleerd, pas ik toe op mijn eigen gebruik. Ik denk na over hoe medicijnen door het lichaam worden opgenomen, hun concentratie in het bloed, hoe ze worden geëlimineerd en wat de gevolgen zijn. Het is echt informatie die ik gebruik als ik consumeer en ik merk dat het me dwingt om anders met mijn gebruik om te gaan.

Ben je ooit bang geweest om jezelf erin te verliezen?
Er waren momenten in mijn leven dat ik me slecht voelde en meer drugs begon te gebruiken om te compenseren met alle slechte dingen die ik al heb meegemaakt. Ik had niet het gevoel de controle kwijt te zijn, maar ik gebruikte verdovende middelen als een manier om te ontsnappen aan wat er ook maar aan de hand was. Ik gebruikte elke week meerdere keren. Daar zou ik zeggen dat ik mezelf misschien een beetje ben kwijtgeraakt, maar ik was me er wel van bewust. Ik wist dat het slecht met me ging, maar ik wist ook dat stoppen het probleem niet zou oplossen omdat het om meerdere factoren ging. Ik moest het probleem aan de bron aanpakken en dat deed ik. Ik ben begonnen naar een psychiater te gaan en het resultaat is dat ik ben gestopt met dat ietwat overmatige gebruik.

Ben je ooit bang geweest om verslaafd te raken aan een product?
Ik ben me bewust van verslavingsproblemen en wat daar allemaal bij komt kijken, het is iets waar ik alert voor blijf. Soms check ik even bij mezelf, kijk ik hoe mijn week is verlopen, hoe ik me voelde, of ik rookte, wat de effecten waren. Ik blijf attent, maar niet bang.

Waar ben je naar op zoek als je consumeert?
Het hangt af van het moment. In de periode van mijn leven waarin het slecht met me ging, was ik echt op een heel oppervlakkige manier op zoek naar opwinding en plezier. Het was een manier voor mij om me gelukkig te voelen, ook al was het verkeerd. Ik gebruikte drugs om de verkeerde redenen. Maar als ik goed ben, gebruik ik drugs op een heel andere manier. Ik hou van dansen en ik zoek deze intensere verbinding met muziek. Gewoon in het moment zijn, me in een andere wereld begeven waar ik kan loslaten en de stress kan vergeten. Ik heb ook eerder drugs gebruikt met vrienden of naaste familie en het helpt om een verbinding te vinden die we soms zijn kwijtgeraakt. Producten als XTC of psychedelica maken je heel eerlijk en zorgen ervoor dat je het ego even loslaat. Soms opent het een gesprek waarin sprake is van trauma, woede, pijn en ontgrendelt het dingen die ik verborgen heb gehouden.

Hoe zie je je gebruik evolueren?
Ik denk dat drugs nog lang een rol in mijn leven zullen spelen. Er is al veel verandering in mijn consumptie; van verkenning naar momenten van overdaad, tot vandaag, waar ik het gevoel heb meer bewust te zijn ervan. Volgens mij ken ik de producten en weet ik wanneer ik ze moet gebruiken en wanneer ik ze moet vermijden. Ik kan me mezelf voorstellen als 60-jarige, met een jointje of aan het trippen met vrienden.

Gebruiken artsen ooit drugs op het werk?
Er zijn verhalen van chirurgen die opereren onder coke en dat is geweten, maar niemand durft er echt iets van te zeggen. Verslaving spaart niemand en hoe groter de druk, hoe groter het risico, vooral als we het over cocaïne hebben. Het overkwam een vriend van me, die anesthesioloog is; hij kwam naar zijn werk terwijl hij nog high was en een patiënt in slaap bracht, werd hij naar huis gestuurd. Niemand durfde hem te vertellen waarom, maar iedereen wist het. Het probleem is dat niemand het onder ogen wilt zien, het is taboe. Ik denk niet dat we moeten streven naar straffen, maar we moeten het probleem wel aanpakken. Het is en blijft onaanvaardbaar en echt gevaarlijk.

Heb je ooit al je job als arts gebruikt om toegang te krijgen tot bepaalde producten?
Ik heb nooit drugs of producten die voor iemand als drugs kunnen werken voorgeschreven, hoewel het mij wel al gevraagd is. Maar voor mijzelf  is het één keer gebeurd. Als huisarts hebben we een kit met medicijnen die we kunnen gebruiken in geval van nood. Daarin zitten morfine en benzodiazepines die bijna verliepen. Met mijn huisgenoot hadden we overwogen om ze te gebruiken in plaats van weg te gooien. Eerlijk gezegd had ik daarna echt spijt, maar gelukkig is er niets misgegaan. Ik voelde me super onverantwoordelijk en was niet blij met mezelf. Tegenwoordig zou zoiets niet meer gebeuren.

VICE: Ga je tegenwoordig veel uit?
Leo: Elk weekend, soms meerdere keren per weekend. Het is pas sinds vrij recent dat ik zo vaak uitga, maar het is nu wel al een paar maanden geleden. Het is in deze context dat ik verdovende middelen ben begonnen te gebruiken.

Welke?
Voornamelijk MD en soms poppers, omdat het grappig is, en af en toe ook coke, zelfs als had ik nooit gedacht dat ik dat zou doen. 

Waarom?
Ik heb stages gedaan waar ik geconfronteerd ben geweest met patiënten die cocaïne hadden gebruikt en die echt in de problemen zaten, ook al hadden ze het maar een paar keer gedaan. Ik weet dat het je lichaam vrij snel op een heel slechte manier kan beïnvloeden. Maar dat heeft me er niet van weerhouden om het uit te proberen. Ik denk dat ik liever op 70-jarige leeftijd sterf en op een vrije en intense manier heb geleefd, dan te sterven op mijn 90ste en altijd gezond en onder controle te zijn geweest. Ik zou me voelen alsof ik iets gemist heb. Ik wil mezelf toestaan om te experimenteren en te zien hoe het voelt. Dan pas kun je beslissen of dat het waard was of niet. En als dat zo is, doe ik het nog een keer.

Zou je zeggen dat je op een rationele manier consumeert?
Initieel is dat wat ik wilde. Ik wist bijvoorbeeld dat het beter was om zes weken te wachten tussen het innemen van MD. Maar nu respecteer ik dat niet meer, ik doe dingen op basis van hoe ik me voel, en ik evalueer hoe ik me voel. Als ik zie dat het goed met me gaat, ga ik door, als ik merk dat ik me emotioneel instabiel begin te voelen, neem ik een pauze.

Hoe komt het dat je gebruik is veranderd?
Ik denk dat ik in het begin ongerust was, ik wist niet hoe krachtig het zou zijn. Toevallig voelde ik de afdaling heel intens. Ik voelde me leeg en heel verdrietig, maar ik wist dat het door de drugs kwam. En ik dacht: “Oké, ik kan dit aan”, omdat ik wist dat het niet werd veroorzaakt door iets negatiefs in mijn leven. Dat is waarschijnlijk de reden waarom ik mezelf toestond om meer te nemen. En dan zit ik in een fase waarin ik de controle wil verliezen. Met mijn studies stond ik mezelf dat zelden toe.

Zou je zeggen dat uitgaan en gebruiken voor jou een manier is om los te laten?
Het is een manier om impulsiever te zijn. Het is iets wat ik in mijn leven wilde; het vermogen om los te laten. Door te feesten en drugs te gebruiken, lukt dat me. Ik mag in mijn werk niet impulsief zijn en ik heb het gevoel dat al mijn studies één lang plan zijn geweest om te beslissen wat ik later ga doen. Ik wil nu leven!

Heb je ooit het gevoel gehad dat je jezelf verloren hebt in drugs?
Nee, dat heb ik nog nooit gevoeld, maar ik ben me er wel echt van bewust dat het een risico is.

Hoe voorkom je zoiets?
Ik stel mijn drugsgebruik vaak in vraag en ik probeer kritisch te blijven voor mezelf. Soms val je, om daarna weer op te kunnen staan. Ik leer veel van dit proces.

VICE: Hoe sta je tegenover het nachtleven? 
Martin: Ik ga bijna elk weekend uit en ik heb altijd al van feesten gehouden. Toen ik jonger was, ging ik naar feestjes van de jeugdbeweging, later naar bars en nu ga ik voornamelijk naar clubs voor technofeestjes.

Gebruik je drugs als je uitgaat?
Ik zou zeggen dat ik bijna altijd alcohol consumeer. En dan neem ik ook XTC of MD. In het begin gebruikte ik af en toe, om de 3 maanden, en daarna ging het naar om de 3 weken. Het hangt er een beetje van af. Ik heb ook paddo's en een paar keer cocaïne geprobeerd - nooit echt lekker gevonden. En toen heb ik ook 4-MMC getest.

Is dit iets waar je over kunt praten op het werk?
Het hangt ervan af of je bevriend bent met je collega's of niet. Persoonlijk praat ik er niet over, aangezien ik nog bezig ben met mijn specialisatie.

Ben je ooit bang geweest om verslaafd te raken?
Ik denk niet dat ik vatbaar ben voor verslaving. Maar er was een tijd dat ik het gevoel had dat ik te veel en te vaak drugs gebruikte. Mijn vrienden wezen me erop en ik begon mezelf vragen te stellen en grenzen te stellen. Ik weet dat de omgeving waarin ik evolueer een belangrijke rol zal spelen. En elk weekend uitgaan heeft duidelijk een verslavende kant.

Was er een aanleiding voor het moment waarop je het gevoel had dat je te ver bent gegaan?
Ik denk dat het een manier was om te ontsnappen aan wat er gaande was in mijn leven. Ik ging door een moeilijke relatiebreuk en begon steeds meer te daten. In het begin was het leuk, spannend en dan begin je de bijwerkingen steeds meer te voelen: de ontnuchtering, de kater, het gebrek aan slaap. Ik realiseerde me dat ik in mijn weekenden niet veel deed behalve feesten en dat ik mijn gebruik moest herevalueren.

Hoe pak je de ontnuchtering aan als je na een weekend stappen weer aan het werk moet?
Wat me het meest treft, is het gebrek aan slaap en de moeilijkheid om me te concentreren. Maar ik werk 4 dagen per week, dus ik weet dat ik kan herstellen. Over het algemeen denk ik niet dat er meer gevolgen zijn dan dat wat mijn werk betreft.

Hoe zie je je gebruik evolueren?
Ik wil het niet opeens vaker gaan gebruiken, maar ik geloof wel dat drugs hier zijn om te blijven als een optie, naast alcohol. Ik wil drugs verantwoord blijven gebruiken. Ik zie mezelf dit niet doen als ik 50 ben, maar zolang ik uitga, denk ik dat het wel iets is dat ik zal doen. En als het iets is dat ik wil doen en het is niet problematisch, dan ga ik door.

*Aliassen met als doel de identiteit van de personen in kwestie te beschermen.

Volg VICE België en VICE Nederland ook op Instagram.