In Amsterdam demonstreerde een kleurrijke menigte tegen lhbti-geweld

Afgelopen week brak er brand uit in een studentenflat in Amsterdam. De bewoners werden geëvacueerd, er vielen vier gewonden en in de chaos werden er allerlei spullen gejat. Het zou een nieuwtje in de regiokrant kunnen zijn, ware het niet dat de veroorzaker van de brand het waarschijnlijk had voorzien op één van de regenboogvlaggen die in de flat hingen. Daarmee was het niet zomaar een vervelende gebeurtenis, maar een vorm van anti-lhbti-geweld. 

Gisteren werd er daarom door ASVA studentenunie en lhtbq+ studentenvereniging A.S.V.Gay een demonstratie georganiseerd bij de flat. Om de bewoners van de flat een hart onder de riem te steken, maar ook tegen anti-lhbti-geweld in het algemeen. De fik in de flat is het zoveelste heftige incident van de afgelopen tijd. Zo werd de veertienjarige Frédérique in elkaar geslagen omdat ze niet tegen een groep jongens wilde zeggen wat haar gender was. Ook werd de sportschool van de oprichter van De Roze Kameraden, de nieuwe lhbti-supportersvereniging van Feyenoord, beklad door andere supporters, met woorden als “kk-homo’s”. Ook in de cijfers is een stijgende lijn te zien: het aantal meldingen van anti-lhbti-geweld is de afgelopen tijd toegenomen. Dat is verontrustend, zeker als je bedenkt dat het grootste gedeelte van de incidenten niet gemeld wordt. 

De demonstratie begint op het Amsterdamse Mercatorplein. Gehuld in regenboogvlaggen worden de deelnemers toegesproken door onder andere bewoner Julia Zegeling. Ze vertelt over de angstige momenten tijdens de brand, bedankt de nabijgelegen moskee die de geëvacueerde bewoners heeft opgevangen, en heeft kritiek op studentenhuisvester DUWO. De stichting reageerde namelijk weinig empathisch op de brand: ze besloten regenboogvlaggen en -posters te verbieden, omdat die brandbaar zijn. Er wordt flink boe-geroepen als Julia uit de zakelijke brief citeert die DUWO naar de bewoners verstuurde. “Wij en onze posters zijn niet de oorzaak van deze brand. DUWO zou moeten zorgen dat wij ons veilig voelen in onze huizen,” zegt ze. De studenten willen dat er camera’s worden opgehangen. Er wordt namelijk vermoed dat één van de bewoners de dader is, en dat diegene een extreemrechts motief heeft: eerder werd er ook al een hakenkruis getekend op een Vietnamese vlag die in de gang hing. Maar omdat de dader stoer genoeg is om vlaggen aan te vallen, maar niet stoer genoeg om zichzelf bekend te maken, blijft het speculeren. Het kan iedereen wel zijn en juist dat moet enorm naar voelen. Na Julia komen er vertegenwoordigers van verschillende lhbti-organisaties het podium op. “Je studententijd zou de mooiste tijd van je leven moeten zijn,” stelt de spreker van het COC treffend. 

De demonstranten komen in beweging en vertrekken in een optocht richting de flat, aangevoerd door mensen die een gigantische regenboogvlag dragen. Ook zijn er fluitjes uitgedeeld, waardoor de demonstratie niet te missen is. Auto’s toeteren en mensen staan op hun balkons te zwaaien. Hier en daar wordt er een nieuwe regenboogvlag uit het raam gehangen, onder luid gejuich van de demonstranten.

In de straat waar de studentenflat staat hingen sowieso al regenboogvlaggen vanwege Pride, maar inmiddels wappert er één aan bijna elke gevel. Terwijl de optocht voorbij trekt zijn een aantal buurtbewoners nog in de weer met hun vlaggenstok. Ook de grote grijze flat zelf is uitbundig versierd. De Amsterdamse burgemeester Femke Halsema spreekt de menigte toe. Ze draagt een kralenketting in regenboogkleuren, en benadrukt dat tolerantie één van de belangrijkste waarden van de stad is.

De demonstratie eindigt met muziek, en in een soort van feestelijke stemming. Hoe grimmig de aanleiding voor deze bijeenkomst ook was, het is goed om te zien dat er ook een heleboel leuke mensen zijn. Fotograaf Raymond van Mil legde ze vast, in full color.