We vroegen mensen naar hun meest verbazingwekkende ervaringen bij het kopen van een huis

Dit artikel verscheen eerder op VICE Money Nederland. Behalve dat een huis onbetaalbaar wordt, is er ook steeds meer concurrentie tussen kopers onderling. De huizenmarkt is overspannen, en daar kun je als kandidaat-koper behoorlijk gestresseerd van geraken — al kan het ook al eens in je voordeel uitdraaien als je het slim speelt. Het was al geen sinecure om te bieden op een huis, te onderhandelen over de prijs en alle andere shizzle erbij te nemen. Maar nu je in steden als Amsterdam, Haarlem en Eindhoven al met veertig man tegen elkaar moet opbieden, kunnen makelaars de gegadigden makkelijk tegen elkaar uitspelen om zoveel mogelijk voor een huis te krijgen. Zo kom je in de vreemdste situaties terecht. Wij vroegen mensen naar de meest frustrerende en verbazingwekkende dingen die ze al meemaakten bij het kopen van een huis.

“Vastgoedmakelaars zijn altijd druk bezet, waardoor een huis soms al verkocht is voordat je het kan bekijken.”

Saskia, 27, Hilversum: “Wat mij heel erg verbaasde tijdens onze zoektocht naar een huis, was het gebrek aan flexibiliteit bij vastgoedmakelaars. Bezoeken konden alleen ingepland worden op weekdagen, soms zelfs alleen op specifieke dagen en op specifieke tijden. Niet handig, want mijn vrouw en ik werken allebei voltijds. Makelaars leken het altijd druk te hebben en bezichtigingen konden vaak pas weken later ingepland worden. Bij één huis moesten zo lang wachten op onze kans, dat het gewoon al verkocht was voor we aan de beurt waren.”
“Bij een ander huis hebben we de makelaar om de contactgegevens van de verkoper gevraagd. We konden langskomen op de verjaardag van hun dochter, en we namen een cadeautje mee. Ze lieten ons meteen het huis zien. Twee dagen later deden we een bod, en diezelfde dag was het huis van ons.”

“Ik was niet eens de hoogste bieder en kon een vrijstaand huis met een tuin kopen in de mooiste straat van de stad.”

Tobias, 27, Roosendaal: “We hebben dit jaar een groot vrijstaand huis van 190 vierkante meter met een tuin kunnen kopen, in een van de mooiste straten van Roosendaal, vlakbij het park. Het kostte iets meer dan tweehonderdduizend euro. Een collega van mijn schoonmoeder was al twee jaar bezig het huis van zijn vader te verkopen, die naar een verpleeghuis was gegaan. Er waren negen andere mensen die het huis wilden. Eén koppel had zelfs zo’n tienduizend euro meer geboden, maar die moesten hun eigen huis nog verkopen. Omdat de eigenaar er zo snel mogelijk van af wilde, kregen wij voorrang. We hebben geluk gehad. Ik was wel verrast dat ik zo’n mooi huis kon krijgen in zo’n dure straat terwijl ik niet eens de hoogste bieder was. Als je ziet dat je van dat geld in Amsterdam alleen een klein appartementje kunt kopen, vind ik dat absurd.”

“We hadden niet gedacht dat bieden zo stresserend zou zijn.”

Marthe, 28, Utrecht: “We wisten wel dat de markt oververhit was, maar de eerste keer dat we op een huis boden en iemand anders meer bood, was dat toch echt vloeken. Je merkt dat de markt je nerveus maakt. Je hebt nauwelijks tijd om rustig na te denken, en je wil ook niet te bekrompen zijn of te laag inzetten. Aan de andere kant moet je wel vasthouden aan wat jij vindt dat de waarde van een huis is. Vooral mijn lief kreeg daar stress van.”
“De stress zat hem bij mij vooral in die tijdsdruk. Van zodra we wakker werden, schuimden we het web af. Zodra we iets zagen, belden we meteen, in de hoop dat we op tijd waren om nog te mogen gaan kijken. Dat bezichtigen moest voornamelijk tijdens de werkuren, behoorlijk irritant. Je moet elke keer eerder weg van je werk of vrijaf nemen.”
“Mijn vriend vond vooral de hele leningaffaire stresserend. Het gaat om zo veel geld, dat daarbij niet eens echt van jou is, omdat je het van de bank leent. Hij was voortdurend bang om de verkeerde keuzes te maken. Uiteindelijk hebben we ons huis via via gekocht. Je merkt dat dat toch fijner is dan via het internet, omdat je dan meer tijd hebt.”

“De eerste avond boden we drie keer en de volgende dag werden de spelregels veranderd.”

Hannah, 30, Groningen: “Het hele proces van het kopen van een huis heeft me denk ik tien jaar van mijn leven gekost. Het was zo stresserend. Op de avond zelf hebben we al drie keer geboden. De eerste keer werden we uitgelachen omdat we niet doorhadden dat het een ‘vanaf’-prijs was. Die avond zijn we nog een keer met tienduizend euro omhoog gegaan toen we hoorden dat anderen al meer hadden geboden. We zouden het de volgende ochtend horen, maar toen kregen we ’s middags te horen dat we nog eens moesten bieden. Vrijdag voor twaalf uur moest ons definitieve bod binnen zijn. Uiteindelijk deden we dat toen we in de auto naar het vliegveld zaten voor een weekendje weg. Twintig uur later was de deal rond. Ik had niet verwacht dat het zo’n hectisch proces zou zijn.”

Dit artikel is aangepast nadat er in de herplaatsing van het artikel, dat origineel verscheen op VICE Money Nederland, fouten zijn geslopen.