FYI.

This story is over 5 years old.

Identiteit

Hoe groot is de kans dat je doodgaat en niemand dit doorheeft?

Ik sprak met een statisticus over de kans dat ik alleen sterf en pas na dagen word gevonden.
Foto door Audrey Shtecinjo via Stocksy
Foto door Audrey Shtecinjo via Stocksy 

Al mijn hele leven ben ik ontzettend geïnteresseerd in verhalen over mensen die helemaal alleen sterven, en pas gevonden worden nadat ze eindeloos lang in huis liggen en een buurman door de ondraaglijke geur van ontbinding de politie opbelt.

In 2006 werd het stoffelijk overschot van Joyce Vincent gevonden in haar appartement in Londen, waar ze na haar overlijden bijna drie jaar had gelegen, met de televisie nog steeds aan. George Bell was pas een week dood voordat zijn lichaam werd gevonden, maar alleen omdat hij zijn auto aan de verkeerde kant van de straat had geparkeerd en zijn buurman de parkeerboetes zag opstapelen. Deze nieuwsberichten werden wereldwijd opgepikt en zorgden ervoor dat veel mensen zich gingen afvragen of en door wie ze gemist zouden worden, mochten ze plotseling komen te overlijden. Zou iemand een onregelmatigheid in hun dagelijkse routine opmerken? Of zou er, net als bij Bell en Vincent, niet om ze gerouwd worden?

Advertentie

Als ik 's nachts niet kan slapen, bereken ik vaak hoe groot de kans is dat ik rottend en vergeten in mijn huis zal eindigen. Het is een onderwerp waar ik keer op keer op terugkom in mijn werk. Of ik nu helderzienden vraag hoe waarschijnlijk het is dat ik alleen doodga (ze maakten zich meer zorgen over de toestand van mijn haar), of gedragsdeskundigen van katten raadpleeg over of de vraag je kat je zou opeten als je plotseling sterft (waarschijnlijk niet).

Maar hoe groot is de kans echt dat ik mijn laatste seconden alleen ben? Tot nu toe heb ik alleen wat vage antwoorden gekregen van een paar helderzienden en mijn goede vrienden (die denken dat ik waarschijnlijk in mijn eentje doodga, omdat ik een zelfingenomen rotzak ben). Ik had definitieve antwoorden nodig, en snel, dus vroeg ik aan statistiekdeskundige Alan Salzberg van adviesbureau Salt Hill Statistics of ik alleen zal sterven. Dit is wat hij te zeggen had.

Broadly: Hoi Alan, hoe kijk je vanuit statistisch oogpunt naar iemand die alleen sterft?
Alan Salzberg: Als we nadenken over iemand die alleen sterft, denken we normaal gesproken aan iemand zonder kinderen. Als je kinderen hebt, is het een stuk onwaarschijnlijker dat je in je eentje doodgaat.

Dus je zou eigenlijk kinderen moeten nemen als je bang bent om alleen te sterven?
Ja, en de meeste vrouwen hebben kinderen. Maar als je al iets ouder bent – 50 jaar bijvoorbeeld – is de kans dat je nog kinderen krijgt erg klein, terwijl die kans hoger is op jongere leeftijd. Voor vrouwen die geen kinderen hebben is de kans om alleen te sterven veel groter, omdat vrouwen langer leven en er maar heel weinig mannen overblijven naarmate je ouder wordt. [Noot van de redactie: gegeven dat je geen relatie hebt met een vrouw.] Veel daarvan hangt ook af van je gezondheid. Denk je dat je gezond bent en je lang gaat leven? Dan heb je een probleem, want dan is de kans dat je alleen zal sterven groter.

Dus als je bang bent om alleen te sterven, is het een goed idee om heel ongezond te leven?
Zeker. Als je niet alleen wilt sterven, moet je proberen om vroeg te sterven, denk ik.

De enige opties om niet in je eentje te sterven zijn dus jong sterven of kinderen nemen?
Ja, je moet vroeg sterven of kinderen krijgen. Kinderen krijgen helpt echt.

Zijn er nog andere factoren waar we op moeten letten?
In het algemeen leven rijke, hoogopgeleide mensen langer, omdat ze toegang hebben tot betere gezondheidszorg. En factoren zoals een depressie beïnvloeden de levensduur ook. Maar mensen zijn alleen extreem depressief als ze bijvoorbeeld héél arm zijn, niet als ze maar een beetje arm zijn. Dus ik denk dat als je heel arm en heel depressief bent, je waarschijnlijk vroeg en misschien niet alleen zal doodgaan. Maar dat is ook niet echt wat je wilt.