Ik ben soloseksueel en masturbeer liever dan dat ik seks heb

Conceptueel gezien is het makkelijk om soloseksualiteit te definiëren: een sterke of exclusieve voorkeur voor masturbatie boven enige andere vorm van seks. Maar mainstream verslaggeving van de afgelopen tien jaar over deze minder bekende seksuele identiteit laat zien dat veel mensen het in de praktijk nog lastig vinden om soloseksualiteit te begrijpen.

Hoewel de term al sinds eind jaren ‘90 op niche webforums wordt gebruikt, kreeg soloseksualiteit in 2015 ineens veel aandacht van de mainstream media. Opvallend genoeg suggereerde VICE destijds – per abuis – dat een gebrek aan interesse in emotionele connecties of relaties met anderen een kenmerk van soloseksualiteit zou zijn. Afgaande op de algemene culturele overtuiging dat masturbatie een inferieur alternatief is op meer intense en fysiek en emotioneel bevredigende seksuele ervaringen met een partner, nemen buitenstaanders ook vaak aan dat soloseksualiteit een symptoom is van sociale dysfunctie, seksuele angsten of een andere soort pathologie. Of mensen denken dat het gewoon iets is wat mensen doen als ze single zijn – een activiteit waar ze aan kunnen beginnen of mee kunnen stoppen, in plaats van een neiging of een seksuele identiteit. 

Deze warrige speculatie laat voor een deel zien dat, hoewel er waarschijnlijk altijd wel mensen zijn geweest die zich in het idee van soloseksualiteit kunnen vinden, de term zelf en het concept van een aparte soloseksuele identiteit relatief nieuw zijn – en dus door een gebrek aan duidelijke referentiepunten vatbaar is voor misvattingen. Sinds de vroege jaren 2010 zijn er een paar levendige hubs van soloseksuele gemeenschap en belangenbehartiging samengesmolten op platforms zoals Reddit, Discord en BateWorld, “de voornaamste online gemeenschap voor mannelijke masturbatie,” en via persoonlijke masturbatieclubs in grote steden over de hele wereld. (Hoewel veel prominente groepen, zoals die op BateWorld, volledig uit mannen bestaan, zijn er ook vrouwelijke soloseksuelen.) Maar die gemeenschappen hebben in de wijdere wereld niet veel zichtbaarheid of acceptatie gekregen.

Er zijn ook maar weinig seksonderzoekers of -therapeuten die soloseksualiteit grondig hebben onderzocht. Maar degenen die dat wel hebben gedaan vermoeden dat, hoewel sommige soloseksuelen mogelijk inderdaad kampen met problemen zoals seksuele angst of trauma, anderen zich inherent boven alle andere dingen aangetrokken voelen tot masturbatie. Ze hebben ook benadrukt dat, wat de oorzaak van iemands soloseksualiteit ook mag zijn, de meeste soloseksuelen blij, gezond en verbonden met anderen te lijken zijn – dus het is niet nodig om te pathologiseren of je druk te maken over hun voorkeuren.

De inspanning om soloseksualiteit vanbinnen en vanbuiten te begrijpen laat ook zien dat het vaak overlapt met andere seksuele en romantische stijlen en identiteiten. Sommige soloseksuelen vinden (partner)seks inderdaad afstotelijk of afkerig, maar anderen staan open voor seksuele ervaringen met een partner – hoewel ze er misschien niet heel enthousiast over zijn. Sommigen zijn aromantisch, terwijl anderen nog steeds conventionele romantische relaties willen aangaan – maar dan met weinig tot geen conventionele seks. Sommigen identificeren zich naast soloseksueel ook als pornoseksueel, en worden voornamelijk of alleen opgewonden van porno. Maar anderen gebruiken zelden of nooit porno tijdens het masturberen, en gebruiken in plaats daarvan hun partners, interne fantasieën, of (zeker als het om soloseksuelen gaat die ook autoseksueel zijn, en dus voornamelijk of alleen maar tot zichzelf zijn aangetrokken) beelden of geluiden van hun eigen masturbatie. (Het mag ook wel gezegd worden dat, net zoals niet alle soloseksuelen autoseksueel zijn, niet alle autoseksuelen autoromantisch zijn – voornamelijk of alleen maar romantisch aangetrokken tot zichzelf in plaats van tot anderen.) Sommige soloseksuelen masturberen in hun eentje, maar velen zien soloseks ook als een gemeenschappelijke activiteit, en masturberen samen, of ze kijken naar elkaar of moedigen elkaar aan om te goonen, een kink die draait om langdurige, ecstatische masturbatie en populair is bij (maar niet universeel of alleen maar wordt uitgeoefend door) soloseksuelen.

Sinds 2015 heeft een handjevol soloseksuelen persoonlijke verhalen van hun intieme levens gedeeld om het begrip van de identiteit te verbreden en verdiepen – zoals BeastlyBator en M.B. Timothy, die actief zijn op BateWorld, of Jason Armstrong, die in 2016 het boek Solosexuality: Portrait of a Masturbator (deels memoire en deels geschiedenis van solosekualiteit) uitbracht. Maar verhalen over hoe men met soloseksualiteit omgaat, zeker samen met relaties, zijn nog steeds zeldzaam op mainstream mediakanalen. Om de complexe en diverse realiteiten van deze aparte seksuele identiteit beter aan het licht te brengen sprak VICE met Aki, een jonge soloseksuele man, over hoe hij zijn soloseksualiteit heeft ontdekt, hoe soloseksuele intimiteit er voor hem uitziet, en wat voor effect het heeft op zijn relatie. 

VICE heeft Aki’s achternaam op zijn verzoek achtergehouden om zijn privacy te beschermen. Dit interview is bewerkt voor lengte en duidelijkheid.

VICE: Wanneer besefte je dat je soloseksueel was?
Aki: Ik had terwijl ik opgroeide weinig ruimte om met daten bezig te zijn, dus ik heb me volledig gefocust op het ontdekken van mijn seksualiteit via solo-activiteiten. Mijn familie was religieus en keurde masturbatie af, maar ik deed het toch – grotendeels zonder betrapt te worden. (Ze hebben wel een keer toen ik 16 of 17 was mijn harde schijf gevonden waar porno op stond. Ze deden aan lijfstraffen, dus je kunt wel raden hoe dat voor mij afliep.) Maar ik zag het destijds niet als een actieve voorkeur. Het was iets wat ik deed omdat ik nog niet de kans had om andere dingen te doen. Toen ik naar de universiteit ging kreeg ik mijn eerste relatie, en had ik mijn eerste seksuele ervaring met een ander persoon. Het was niet slecht, maar het was ook niet om over naar huis te schrijven. Ik dacht dat het kwam omdat we niet zo klikten, maar seks is in die relatie of daarna niet beter geworden. 

Wat waren je verwachtingen van partnerseks? Hoe zou je de ervaring beschrijven?

Je zou kunnen zeggen dat dingen als Hollywood mijn verwachtingen van seks een beetje hadden beïnvloed. Maar ik lees me graag in over allerlei dingen in het leven, dus ik las verhalen van mensen over hun eerste keer voordat ik de mijne had. Ik wist dat het ongemakkelijk zou kunnen zijn, en dat je gaandeweg dingen leerde. Maar ik had verwacht dat het een leuke of intense ervaring zou zijn. Het voelt voor mij gewoon niet zo. Ik voel me… losgekoppeld? Het was eigenlijk best bizar, want zelfs de eerste keer dat ik seks had voelde het alsof ik het op de automatische piloot deed – ook al had ik deze dingen nog nooit gedaan. Nadat ik een paar keer seks had gehad en nooit verandering merkte, dacht ik: Dit kan niet zijn hoe het hoort te zijn. Als man zijnde verwachten partners vaak van me dat ik redelijk actief ben tijdens de seks en een erectie heb, en die dingen zijn allebei moeilijk als je nooit echt helemaal in het moment bent. Het voelt alsof ik me constant moet verontschuldigen voor mijn problemen met deze dingen, wat ook nog eens onzekerheid erover creëert en daarop inspeelt.

Heb je geëxperimenteerd met verschillende soorten seks of manieren om de ervaring te benaderen?
Nou, mijn eerste partner en ik hebben niet veel nieuwe of creatieve dingen geprobeerd omdat ik er later achterkwam dat ze aseksueel is en eigenlijk ook geen interesse had in seks. We hebben genoeg geprobeerd om te ontdekken dat ik graag aan orale seks doe omdat ik veel auditieve feedback krijg, en daar hou ik wel van. Maar met mijn tweede partner heb ik veel geëxperimenteerd, die had een hoog libido en was ook wel van de kinks. Ik stond er altijd voor open om nieuwe dingen te proberen, en ik heb gemerkt dat ik meer onderdanig dan dominant ben. Maar ik vond seks nog steeds niet prettig, emotioneel noch fysiek. Het voelde nog steeds alsof ik een tekst aan het oplezen was. Wat erg jammer is, want ik geniet wel van alles wat aan seks vooraf gaat – ik hou ervan om met een partner in bed te liggen en te knuffelen. Ik ben best romantisch aangetrokken tot de mensen met wie ik ben, en ik weet dat ik ook geen gebrek aan libido heb. Maar de seks is gewoon… tja.

Drie jaar geleden dacht ik gewoon, weet je wat, ik hou gewoon echt meer van masturberen dan van seks. Als ik moest kiezen zou ik altijd liever de nacht in m’n eentje doorbrengen, seksueel gezien, dan met iemand anders. En twee jaar geleden stuitte ik op de gooning-kink. Via gooners heb ik over het concept van soloseksualiteit geleerd en dacht ik, ah, interessant. Misschien ben ik dat wel.

Was dit tijdens een covid-lockdown? Ik heb met veel gooners gesproken die de kink – en in sommige gevallen ook het concept van soloseksualiteit – tijdens die periode van isolatie hebben ontdekt. 
[Lacht.] Ja. Ik was me eigenlijk al van de kink bewust, maar hij kan behoorlijk tijdrovend zijn. Ik heb het, net nadat de lockdown begon, uitgemaakt met de partner met wie ik toen was, en toen zij uit ons huis vertrok had ik ineens een hele hoop tijd voor mezelf om dingen te ontdekken. Ik ben betrokken geraakt bij een paar gooning-Discordservers en Redditgemeenschappen en ben ook met een paar online dominatrices gaan werken – sessies doen en custom content aanvragen – wat me erg heeft geholpen bij het nadenken over hoe soloseksualiteit in mijn leven past, en met name over hoe relaties er voor mij in de toekomst uit zouden kunnen zien. 

Hoe zou je ideale relatie eruitzien, op romantisch en seksueel gebied?
In een ideale wereld zou het erg lijken op een traditionele relatie, behalve dat we geen seks met elkaar zouden hebben. We zouden masturberen wanneer we willen – meestal zelf, maar ik sta ook open voor gezamenlijke masturbatie, hoewel ik het nog nooit heb geprobeerd, en ik weet niet zeker of ik het wat zou vinden. Maar laten we het realistisch en logisch beschouwen: Wat zijn de kansen dat ik een persoon kan vinden die romantische aantrekking wil, geen seks wil hebben, seks-positief genoeg is om oké te zijn met mijn masturbatie en porno kijken, en aan wiens behoeften ik ook kan voldoen?

Je hebt momenteel een relatie, toch? Hoe is die dynamiek nu?
Ik ben nu ongeveer anderhalf jaar samen met mijn huidige partner, en om eerlijk te zijn vraag ik me soms af of ik deze relatie wel had moeten aangaan. De reden waarom het tot nu toe heeft gewerkt is omdat we niet in dezelfde stad wonen, dus ik weet het meestal een week van tevoren als we elkaar gaan zien, en we zijn nooit langer dan een week samen. Ik kan me voorbereiden om seks te hebben als we samen zijn. Als ik weet wanneer het gaat gebeuren, en het niet te vaak gebeurt, dan kijk ik er niet naar uit, maar ik ben er ook niet bang voor. Maar als we uiteindelijk samen gaan wonen, wat zeker een mogelijkheid is, dan ga ik haar moeten vertellen dat ik soloseksueel ben en niet daadwerkelijk geïnteresseerd ben in seks. En het idee van nu seks hebben, en dan een of twee maanden lang, dat is één ding, maar als ik nadenk over jarenlang regelmatig seks hebben om mijn partner te bevredigen, dan denk ik dat ik het gaandeweg nogal zwaar zou gaan vinden. Is het eerlijk tegenover de andere persoon om in een relatie met mij te zijn als ik dit nog steeds aan het uitvogelen ben?

Je hebt je partner nog niet verteld dat je soloseksueel bent?
Ik ben vanaf het begin erg duidelijk geweest over het feit dat ik OnlyFans gebruik, omdat sommige mensen zich daar niet prettig bij voelen. Zij was er oké mee. En we hebben een relatie waarin we allebei kunnen zeggen, “Ik ga even masturberen,” en dat is prima. Maar we hebben het nog niet over mijn soloseksualiteit gehad.

Wat heeft je ervan weerhouden om het er met haar over te hebben?
Schuldgevoel. Hoewel ik altijd bewust heb geloofd dat het prima is om te masturberen, heb ik absoluut een paar onbewuste scrupules, die erger zijn geworden door het feit dat mijn eerste seksuele en romantische partner een afkeer had voor porno en masturbatie, dus ik vond het ongemakkelijk om te masturberen als zij zich er op de een of andere manier bewust van zou kunnen zijn. Zelfs in mijn tweede relatie voelde ik me schuldig als ik masturbeerde, terwijl ik wist dat mijn partner misschien seks wilde hebben. Ik heb flinke stappen gezet in het omgaan met dat schuldgevoel door met andere soloseksuelen te praten, maar ik zou liegen als ik zei dat ik het niet nog steeds voel. En het is één ding om je comfortabel te voelen met jezelf en een ander ding om met andere mensen te praten over wie je bent. Ik heb het niet aan mijn familie verteld omdat ik weet dat het bij hen niet goed zou vallen, en ik heb geen zin om te dealen met de negatieve impact ervan als ik het zou vertellen. Op diezelfde manier zou ik het ook vreselijk vinden om mijn partner over deze kant van mezelf te vertellen en haar overstuur te maken, en ik zou het ook vreselijk vinden om het haar te vertellen en dat ze dan in het moment nare dingen zou zeggen of dat het daarom zou uitgaan. Ik denk niet dat ze nare dingen zou zeggen, want zo’n persoon is ze niet. Maar dit is geen normaal gesprek, en je kunt nooit precies voorspellen hoe iemand zou reageren. 

Door al mijn zorgen hierover heb ik ook veel meer empathie gekregen voor mijn eerste partner, die me pas na anderhalf jaar van samen zijn vertelde dat ze aseksueel was. Destijds dacht ik van: waarom vertel je me dit nu pas? Als je me het aan het begin had verteld, hadden we kunnen kijken hoe de vork in de steel zit voordat we een emotionele aantrekking ontwikkelden. Maar nu snap ik het verlangen naar romantische verbondenheid en hoe aspecten van jezelf het moeilijk kunnen maken om die te vinden. Je overtuigt jezelf dat je kunt proberen te doen wat andere mensen nodig hebben of willen, niet wat jij liever zou doen, om enig risico voor die verbintenis te vermijden. 

Maar ik heb geleerd dat met name acceptatie erg belangrijk voor me is. Dus als we dit gesprek hebben en ze iets zegt als, “Dat is een hoop om ineens te verwerken, maar ik accepteer je zoals je bent,” dan zou ik het misschien niet eens erg vinden om af en toe seks te hebben, waarschijnlijk om hoeveel die acceptatie voor me zou betekenen. Ik wil dit deel van mezelf gewoon niet meer voor partners hoeven verbergen. 

Hoe ziet soloseksuele intimiteit er tegenwoordig uit voor jou, buiten je relatie?
Ik heb een huisgenoot, dus ik kan niet alles doen wat ik zou willen, zoals seksspeeltjes kopen of mijn schuur of kelder tot een goon cave ombouwen om een toegewijde goonruimte te hebben. Maar ik heb meestal elke ochtend en avond een masturbeersessie van 30 minuten, en op zondagen, als ik alleen ben en geen sociale plannen heb, dan neem ik een paar uur om plezier met mezelf te hebben. Misschien contacteer ik een paar dagen van tevoren een van de dominatrices met wie ik werk om te kijken of ze beschikbaar zijn voor een sessie, of dat ik een custom video kan aanvragen om dan te gebruiken. Ik schrijf ook volledige fantasieën op die in m’n hoofd zitten en die ik mogelijk later met die dominatrices kan vervullen. 

Je hebt het een paar keer gehad over met behulp van porno masturberen. Ik ken veel soloseksuelen die zich ook als pornoseksueel identificeren. Maar ik ken ook soloseksuelen die voornamelijk opgewonden raken van hun partners, van hun eigen fantasieën of zelfs van zichzelf, en sommigen van hen gebruiken nooit porno. Hoe zit het met jou?
Ah ja, ik snap wel dat je dat vraagt. Ik denk dat mijn voorkeur uitgaat naar porno, maar ik heb niks tegen masturberen met iets anders, waaronder mijn partner. Het enige probleem is dat ik erg van femdom-bdsm hou. Dus tenzij ik een partner zou hebben die daar ook van houdt, denk ik dat ik het nog steeds bij porno zou houden. 

De meeste soloseksuelen die ik heb ontmoet zeggen dat persoonlijk of online betrokken raken bij soloseksuele gemeenschappen hen niet alleen comfortabeler heeft laten voelen over hun identiteit, maar ze er ook radicale nieuwe manieren om te masturberen door hebben ontdekt – om hun soloseksualiteit uit te drukken. Is dat voor jou ook het geval geweest? Wat voor dingen heb je in soloseksuele omgevingen geleerd?
Zooo veel! In het begin leerde ik over manieren om de ervaring te verheffen – met kaarsen of sfeerlichten – om het meer te laten zijn dan even stiekem aftrekken. Maar ik heb ook geleerd dat het oké is om er niet meer van te maken dan het is. Als je als een bezetene wilt masturberen, dan is dat prima. Het is een beetje zoals sommige mensen over paaldansen praten: ze nemen het alleen serieus als het een stijlvol ding is, zoals bij burlesque shows bijvoorbeeld. En dat is top. Maar het is ook prima om een g-string aan te doen en zo seksueel aan die paal te hangen als je zelf wilt. 

Wat ben je nog steeds aan het uitvogelen op het gebied van soloseksualiteit, en hoe uit zich dat in je leven?
Sommige mensen in de online communitites waar ik bij zit hebben geprobeerd om me masturbatie met andere soloseksuelen te laten overwegen. Ik heb altijd over masturbatie en gooning nagedacht als dingen die ik in mijn eentje doe. Ik hou ervan om er met mensen over te praten en van anderen in de gemeenschap te leren over nieuwe manieren om te masturberen of nieuwe kinks. Maar ik had nog nooit overwogen om het met anderen te doen. Het heeft voor mij altijd gevoeld alsof het dan technisch gezien geen soloseksualiteit meer zou zijn. Maar ik weet dat het voor veel mensen een belangrijk deel van soloseksualiteit is, en ik sta altijd open voor nieuwe ervaringen, dus ik denk erover na. Toch heb ik er wel een paar twijfels bij. Maar als mijn partner zou zeggen, “Hey, ik hou ook van goonen,” dan zou het geweldig kunnen zijn om samen te goonen!

Dit artikel verscheen oorspronkelijk op VICE US.

Volg VICE België en VICE Nederland ook op Instagram.