Een paar maanden lang huurde ik een werkruimte tussen de isoleercellen in een leegstaande psychiatrische observatiekliniek in Nederland. Het gedeelte waar ik zat was vroeger de vrouwenvleugel, het nieuwere gedeelte (dat nog steeds in gebruik is) was voor de mannen. In de kliniek werden mensen onderzocht die verdacht werden van zware misdrijven — zoals moord, of soms zelfs meervoudige moord.Het gebouw bestaat uit meerdere vleugels en verdiepingen, waardoor het net een vreemd doolhof is, met verborgen badkuipen en kamers. Groen en paars zijn terugkerende kleuren binnen de kliniek — blijkbaar is het de bedoeling dat deze kleuren een kalmerend effect hebben op mensen die agressief zijn. Tegenover de observatiekliniek ligt een begraafplaats. De straat wordt door buurtbewoners dan ook wel "het luie end" genoemd, met als toevoeging: "Aan de ene kant legge ze, aan de andere kant zitten ze!"
Advertentie
Bekijk meer foto's hieronder.
