Als pornoregisseur zie ik schoonheid in de smerige kant van seks

My First Time is een column en podcastserie waarin seksualiteit, gender en kinkiness onderzocht worden, vanuit een nieuwsgierig en maagdelijk perspectief. Een “eerste keer” kan over zoveel meer gaan dan je ontmaagding. Van experimenteren met kinky dingen tot het uitproberen van iets nieuws en wilds: iedereen ervaart duizenden eerste keren tussen de lakens – dat is hoe seks leuk blijft, toch?

Deze week vertelt performer en regisseur Vex Ashley van Four Chambers over haar ervaringen in de industrie. Je kunt de podcast beluisteren op Google Podcasts , Apple Podcasts en Acast .

Ik had het geluk dat mijn ouders heel open waren over seks. Toen ik aan mijn moeder vroeg wat masturberen was, tekende ze een vulva en een clitoris om het uit te leggen. Omdat ik altijd al open en eerlijk over seks praatte, was het voor hen geen enorme verrassing dat ik met sekswerk begon.

Op de kunstacademie begon ik mijn lichaam te gebruiken in mijn kunst; ik maakte naaktfoto’s van mezelf en gebruikte mijn lichaam als beeldhouwvorm. Ik raakte, vanuit creatief oogpunt, geïnteresseerd in uit de kleren gaan op het internet en besloot naaktfoto's te maken voor een website. Voor dezelfde site werkten ook meisjes achter de webcam, en toen ik even later ook met cammen begon ontdekte ik dat ik dat heel leuk vond om te doen. Zo kwam ik in aanraking met een gemeenschap van mensen die porno maakten en hun geld verdienden als online sekswerker.

Ik realiseerde me dat er niet veel mensen waren die porno gebruikten als creatief medium. Mijn vriend en ik begonnen pornografische muziekvideo’s te maken; we fotografeerden naakte, kronkelende lichamen en monteerden de beelden onder muziek in een video, die we vervolgens op sites als Tumblr zetten. De reacties die we daarop kregen waren geweldig, dus besloten we te uit te proberen of we ook porno in die stijl konden maken.

Het begon als experiment, maar inmiddels, vijf jaar later, is het mijn werk geworden. De meeste porno wordt op een afstandje vanuit het midden gefilmd, op een bijna klinische manier. Wij wilden onderzoeken hoe porno eruit zou zien als de camera ongemakkelijk dichtbij zou komen. Mijn partner en ik begonnen met een video van mij alleen, waarbij we een macrolens gebruikten en heel dichtbij filmden.

We dachten dat het cool zou zijn om met nog iemand te filmen. Ik had contact met een jongen die ik online had ontmoet, waarvan we dachten dat hij wel geschikt zou zijn. Ik had destijds nog nooit met iemand samen geacteerd en had alleen met mijn vriend seks gehad.

De shoot bleek moeilijker voor mijn vriend dan verwacht. Tijdens het filmen focuste ik me vooral op mijn eigen prestatie. Pas toen we klaar waren realiseerde ik me dat mijn partner helemaal van slag was. We hadden ons er niet op voorbereid hoe lastig het zou zijn om mij met iemand anders seks te zien hebben. Het vergde tijd en energie om erachter te komen wat het eigenlijk voor onze relatie betekende dat we porno maakten. Menselijke emoties zijn fascinerend – je kunt rationeel denken en verwachten dat je ergens oké mee bent, maar als puntje bij paaltje komt kan je instinctieve reactie compleet anders zijn.

Voor mij was die eerste opname het leukst. Het is vergelijkbaar met de eerste keer drugs doen: de keren daarna kunnen dat gevoel vaak niet meer evenaren. Het was allemaal nieuw – ik zat zo in het moment, dat ik de camera helemaal vergat. Sindsdien denk ik tijdens het filmen veel meer na, of ik let op wat mijn partner aan het doen is, of hoe de scène eruit komt te zien.

Wanneer ik pornofilms regisseer voor Four Chambers vind ik het interessant om met de esthetiek van porno en seks te spelen. Ik onderzoek hoe we seksualiteit kunnen gebruiken om op een conceptuelere manier over andere onderwerpen te praten. Ik hou van alles dat fucking raar is, zoals vloeistoffen gebruiken of dingen over mensen heen gieten. Ik heb shoots gedaan met eieren en vis. Voor mij is porno interessanter als het een beetje vies is. Seks is voor de ene helft grandioos, en voor de andere helft viezig en een beetje onsmakelijk. Het is niet geil als het niet ook een beetje goor is!

Ik probeer met Four Chambers vooral de sfeer van seks vast te leggen, in plaats van de grafische, expliciete kant. Ik wil ontdekken hoe je die opbouw van intensiteit kunt laten zien, zonder dat je in één keer alles weggeeft en voor onmiddellijke bevrediging zorgt.

Het is voor mij heel belangrijk om regisseur én performer te zijn. Ik vind het belangrijk om, als je geld verdient aan andermans seksuele arbeid, zelf te weten hoe dat is. Dat kun je pas ervaren door het zelf te doen. Als ik een scène regisseer zet ik gelijk de toon door als eerste uit de kleren te gaan, en als we iets moeten doen wat een beetje moeilijk of raar is probeer ik het eerst zelf. Zo laat ik zien dat ik bereid ben om zelf te doen wat ik ook van een ander verwacht.

Een van mijn beste ervaringen op een set was na het Berlin Porn Festival. De ochtend na het laatste feestje zouden we een scène opnemen. Toen ik wakker werd voelde ik me zo slecht dat ik eigenlijk totaal geen zin had, maar toen we eenmaal begonnen met filmen kwam er een enorme energie los op de set. Tijdens de climax van de scène kreeg een van de performers een heel intens orgasme – ze trilde en huilde en wij hielden haar vast en kusten haar gezicht. Het was een magische, bijna bovennatuurlijke ervaring – we waren allemaal zo in het moment. Na die ervaring voelde ik me ontzettend krachtig door mijn liefde voor het maken van porno en content, en voor seks in het algemeen.

Een ding dat ik heb geleerd van het maken van porno is om te praten over seks. Op een pornoset begin je met een gesprek over hoe je precies seks gaat hebben - iets wat zelden tot nooit gebeurt in onze heteronormatieve samenleving.

Mensen zien porno vaak als een vervangbaar iets dat vrij voorhanden is, en de acteurs worden niet als creatievelingen of werknemers beschouwd. Porno-acteurs worden vaak puur en alleen beoordeeld op wat ze op seksueel gebied kunnen, maar als baan ligt het eigenlijk veel genuanceerder.

Werken in de pornoindustrie heeft iets mysterieus. De realiteit is echter dat het vaak heel veel wachten is. Je draait lange dagen waarop je soms, wanneer je moe bent, pas op het einde daadwerkelijk gaat seksen. En er komen bergen papierwerk aan te pas. Als ik mijn films ga editten zit ik twaalf uur per dag in mijn pyjama met alleen mijn katten om me heen. Het is geen glamoureus leven.

Sinds SESTA-FOSTA is ingetreden is er een hoop veranderd; voor sekswerkers is het veel lastiger geworden om online inkomen te genereren. De wetgeving [die internetproviders verantwoordelijk maakt voor alles wat er op hun sites wordt gepubliceerd] heeft sekswerkers de schaduw in geduwd. Ik bekostigde mijn project op de website Patreon en binnen één dag verloor ik al mijn inkomsten. Nu moet ik een andere manier vinden om Four Chambers te financieren. De afgelopen twee jaar is alles conservatiever geworden. Het is voor achtergestelde gemeenschappen een stuk moeilijker geworden om online te bestaan.

Porno wordt bekritiseerd omdat er niet genoeg diversiteit is in de industrie, en er weinig verschillende perspectieven en stemmen te zien zijn. Maar wanneer er zich wél mogelijkheden aandienen voor onafhankelijk werk, worden deze vaak afgekapt. Daardoor eindigen we steeds weer met dezelfde, eentonige porno. We moeten ervoor zorgen dat nieuwe stemmen en creatievelingen de mogelijkheid krijgen om door te breken.