De nieuwe superrockgroep Splinter wil dat jullie weer eens flink gaan rellen

Het jaar 2019 begon rockbandkwantiteit-technisch gezien slecht voor Nederland, want zowel Birth of Joy als Death Alley speelden in januari hun laatste show, op dezelfde avond in Paradiso, die ze Birth of Death hadden genoemd. In het voorprogramma stond Need, dat er inmiddels ook mee is opgehouden. Maar hé, het is alweer drie jaargetijden later en terwijl er daadwerkelijk paddenstoelen uit de grond schieten worden er ook nieuwe bands opgericht, zoals Splinter, met daarin leden van Death Alley (Douwe en Sander, op zang en gitaar), Birth of Joy (Gert-Jan, op orgel, die tijdens dit interview even op vakantie was) en de in 2015 opgehouden hardrockband Vanderbuyst (Barry, op drums). Op 12 oktober spelen ze voor het eerst, tijdens Last Night on Earth in het Skatecafé in Amsterdam, en als je je door de onderstaande 966 woorden weet heen te worstelen mag je als beloning hun eerste clip bekijken!

VICE: Douwe, Gert-Jan, Sander en Barry. Dat klinkt niet als een Colombiaanse cumbia-band, wat maken jullie wel?
Sander: Ja, rock dus – ik ontkom er niet aan om toe te geven dat het een beetje retro is, maar dan wel uit de seventies, eighties en nineties door mekaar.
Douwe: Dansbare punk met een orgel. Zoiets? Voor mij was het belangrijkste dat ik weer volle energie en de directheid in m’n muziek wilde.

Wat betekent dat?
Dat je het hoort en meteen begrijpt. Dat je bij wijze van spreken het tweede refrein meteen al kan meezingen.

Ah, je bedoelt: lekker simpel.
Sander: Ho ho ho ho.
Douwe: Het is moeilijk genoeg om het simpel te laten klinken. Laat ik het dan anders zeggen: het ligt goed in het gehoor en het is opruiend.

Een nieuwe band, nieuwe nummers die niemand kent – je kan weer helemaal van voor af aan beginnen. Is dat vermoeiend?
Ik vind het een fucking vette fase juist. Je kan het weer helemaal opnieuw inrichten, met de bagage van je eerdere ervaringen.

Maar ik bedoel: misschien sta je straks weer in een kippenschuur in Duitsland te spelen voor twaalf punkers. Is dat nou nog steeds leuk?
Barry: Het is niet onze grootste wens om voor drie man en een paardenkop te spelen. Maar al die gloednieuwe dingen live gaan spelen, en te laten zien wat je hebt gemaakt, dat is het vetste ooit.
Douwe: Ja en kijk, waren we zonder enige voorgeschiedenis een bandje begonnen, dan speel je inderdaad in een bluescafé voor hopelijk dertig man. Maar we beginnen wél met een voorgeschiedenis, en daar bouw je op voort. Natuurlijk doe je dat, daar heb je ook jaren aan gewerkt.

Sterker nog, jullie staan in het facebookevent van Last Night on Earth vermeld als 'de nieuwe supergroep'.
Douwe: Wie heeft dat geschreven?

Ben je in de Nederlandse rockscene niet al vrij snel een supergroep, als je met wat ervaren guys een band begint? Gezien de omvang, zeg maar.
Sander: Het is een dommig concept. Maar hé, we kunnen het heláás ook niet ontkennen. Het overkomt ons gewoon.

Heb jij het geschreven?
Sander: Nee!

Er is dus ook een orgel in het spel.
Douwe: Een Hammond-orgel. Dat ding is ooit uitgevonden als goedkoop alternatief voor kerken die geen pijporgel konden betalen. Helaas ging de opstandige rotjeugd ermee vandoor. Vet toch, dat instrument is inherent tegendraads. Dat ligt ook totaal in het verlengde van waar we ons als band goed bij voelen. Het zit ook in Last Night on Earth, en in het hele idee van deze muziekstijl.

Wat precies?
Je hebt de orde die de bedoeling is, dus wat een stad aanbiedt, met z’n venues en z’n gevestigde muziekstroming etcetera. En daar kun je in meegaan, en vervolgens gaan zitten mokken dat het lame is, óf je kan je eigen weg gaan. Dan soldeer je een ander aansluitinkje aan je Hammond om dat geluid te krijgen dat niet de bedoeling is. Dan pak je panden om de feesten te organiseren die niet hapklaar worden aangeboden.

Je bent ook niet in de eerste metafoor gestikt – dus dat orgel staat eigenlijk…
Douwe: …symbool voor de hele jeugdcultuur. Haha.

Maar even serieus: op Facebook staat “We are the Splinter Generation, Music and youth culture as a fist against the status quo.” Is hier meer aan de hand dan gewoon weer een nieuw bandje?
Douwe: Nou ja, in mijn beleving wel.

Leg het Nederlandse volk dit uit.
Nou ja, er is een hoop kuts aan de hand met de wereld; we zien al tien jaar lang dat walgelijke conservatisme weer overal in sluipen. Drie termijnen Tories in de UK, Republikeinen in de VS, CDA- en VVD-gelul in Nederland. Tegelijkertijd zijn we qua revolte de afgelopen decennia toch een beetje ingedut. Of tenminste – ik denk dat het vergeleken met de grote jeugdbewegingen van de jaren zestig, zeventig en tachtig nu vooral heel versplinterd is. In die zin zijn we de generatie Splinter. Want jonge mensen zijn wel allemaal met hetzelfde bezig, alleen heel erg op hun eigen vierkante meter.

Bezig met?
De mensen die op zoek zijn naar alternatieve dingen – muziek, kroegen, enzovoorts. Die in Amsterdam-Noord zelf shit beginnen. Die in Rotterdam een punkband beginnen, terwijl er vijf jaar terug niemand meer naar een punkshow kwam.

Oke, maar wat heeft dit te maken met de band?
Ik denk dat onze band daar een onderdeel van is. Je wil een positie innemen. Wij willen onderdeel zijn van dat verenigen.

Dus meer een beweging dan alleen een band, een beetje zoals de FvD ook zegt eerder een beweging te zijn dan alleen een partij.
Ray Fuego zei op een gegeven moment: punk heeft een nieuwe leider nodig en ik ben het. Daar werd natuurlijk schande over gesproken, maar hij had ergens wel een punt. Black Flag en Bad Brains waren ook de leiders van de beweging toen, net zoals The Clash en de Sex Pistols dat waren. Je moet niet de baas zijn, of willen zijn, maar elke beweging heeft een gezicht nodig, iets waarin mensen elkaar opzoeken en vinden.

Wat moet het logo eigenlijk voorstellen?
Het is een niet bestaand symbool, een herkenbaar ding op zichzelf. Interpreteer het zoals je wil. Je kan het zien als twee harkpoppetjes die samen een geheel vormen en daarmee de vereniging van de Splinter-generatie vertegenwoordigt. Maar dit verzin ik letterlijk nu net.
Sander: Het was ook gewoon jammer dat het hakenkruis al bezet was.

12 Oktober is jullie eerste show. De grote vraag is natuurlijk: wat trekken jullie aan?
Douwe: De vraag is: wat trek je uit?
Barry: Ik ga denk ik toch voor kleren.
Sander: Ik heb alleen deze kleren. Hopelijk wordt de keuzevrijheid nog wat vergroot omdat het op een gegeven moment goed gaat met de band.

We hopen het!