Deze Nederlandse film is een lesbische remake van Romeo en Julia

Shakespeares tragedie Romeo and Juliet kent een heleboel remakes, zowel op het toneel als in de bioscoop. Voor mij is de bekendste Romeo + Juliet, de filmversie van Baz Luhrmann uit 1990, waaraan ik een eeuwige crush op zowel Leonardo diCaprio als Claire Danes heb overgehouden.

Amsterdamse filmmaker Zara Dwinger (28) liet zich ook inspireren door het klassieke liefdesverhaal, maar in de versie die zij maakte zit één groot verschil: Romeo is een meisje. De NTR-Kort Yulia & Juliet is vanavond te zien op televisie (je weet wel), en daarna natuurlijk op uitzending gemist. Ik belde Zara op om te vragen waarom zij vond dat er een lesbische versie van de tragedie moest komen.

Broadly: Zara, in jouw film is Romeo een meisje geworden. Waarom?
Zara Dwinger: Het begon ermee dat ik heel graag iets in een jeugdinstelling wilde maken. In eerste instantie dacht ik aan een vriendschap tussen twee meisjes, en dat er dan eentje weg zou moeten. Tijdens een gesprek met de scenarist [Jolein Laarman], bedachten we dat de personages ook verliefd op elkaar konden zijn. Dat maakt het sterker. En daardoor zagen we opeens de link met Romeo en Julia – niet zozeer met het verhaal, maar met de thematiek: een onmogelijke, tragische liefde.

Waarom wilde je dat Yulia & Juliet zich in een jeugdinstelling zou afspelen?
Tot nu toe maak ik eigenlijk altijd films over extreme pubers. Iedereen herkent wel dat beklemmende gevoel van tiener zijn: vastzitten en je niet op je plek voelen. Tieners en kinderen in een jeugdinstelling zijn – vaak door omstandigheden – nog meer getroebleerd. En dan zitten ze ook nog op zo’n plek. Dat vind ik bijna ironisch, want die plek belichaamt voor mij dat beklemmende gevoel.

Romeo en Julia waren ook geen lieverdjes – misschien waren zij, als ze in onze tijd hadden ‘geleefd’ ook wel in een instelling terechtgekomen.
Ja, Romeo sowieso. Hoe meer ik in het verhaal van Shakespeare dook, hoe meer fan ik werd. Ik dacht: dit zijn de oerpubers. Ze zijn zo wispelturig en extreem, met een mix van passie en geweld. Ze hebben hele extreme gevoelens, dat herken ik wel uit mijn eigen puberteit.

Heb je zelf ook in een jeugdinstelling gezeten?
Dat niet, maar mijn tienerjaren zijn wel heel heftig geweest – althans, zo heb ik het ervaren. Ik heb me heel naar gevoeld in die tijd, en tegelijk het is ook een belangrijke periode geweest die me heeft gemaakt tot wie ik ben. Films over jonge mensen blijven me daardoor heel erg raken. Ik kan me nog heel goed de overgang herinneren van kind naar tiener: het was alsof ik een roze bril op had en die plotseling afviel. Opeens zag ik hoe de wereld echt was.

Ik had geluk met hoe ik werd opgevangen door de mensen om me heen en op school en zo. Maar ik heb wel in therapie gezeten en antidepressiva geslikt. Nu denk ik: jeetje, dat is wel heftig voor een meisje van dertien. Ik denk dat dit soort personages me daarom zo aanspreken. In een alternatief universum, met andere omstandigheden, dan…

… had jij het kunnen zijn die in een jeugdinstelling terecht was gekomen?
Ja, dat denk ik wel. Als ik die tieners daar zie, kan ik me ermee identificeren. Ik vind het heel erg voor ze.

Hoe was het voor de acteurs om de seksscène te spelen?
Heel spannend. We hebben er veel over gepraat van tevoren, en ik ben er vanaf het begin heel open over geweest. Het is een liefdesverhaal, dus is het wel nodig dat ze zouden zoenen – anders zijn het gewoon twee vriendinnen. Uiteindelijk vonden ze het tijdens de opnames natuurlijk heel awkward, maar ook gewoon prima.

Kleuren spelen een belangrijke rol in je film. Waarom?
Ik wilde niet een rauw en realistisch drama maken over een jeugdinstelling. Die plek vind ik dus heel inspirerend, realistisch gezien, maar daarna wilde ik juist een larger-than-life-sfeer creëren. Ook om het sprookjesgevoel van Romeo en Julia erin te krijgen. Ik vind het in film altijd interessanter om een eigen wereld te creëren, dan dat het heel echt is.

Tot slot – pleit je met twee Julia’s voor meer lhbt'ers op tv?
Ja, maar met dat doel heb ik het niet gemaakt, dan wordt het een soort pamflet. Ik wil juist dat het normaal is, niet dat er extreme nadruk op komt. Tegelijkertijd is het niet verwonderlijk dat ik hierop uitkom – ‘de outsider’ is iets wat mij altijd aanspreekt. Maar mijn film is gewoon een liefdesverhaal, het maakt niet uit tussen wie.

Dank Zara! Yulia & Juliet is donderdagavond 13 december om 22:5 uur op NPO3 te zien. Daarna via NPO.nl