Waar ligt de grens tussen BDSM en misbruik?

Bang dat je iets mist? Begrijpelijk. Daarom hebben we een nieuwsbrief met onze beste stukken, video’s én winacties: http://bit.ly/vicenieuwsbrief

Op Instagram lijkt Dylan Hafertepen, een meester met vijf volwassen slaven, cartoonesk groot, alsof hij een karikatuur van Popeyes aartsvijand Brutus is. Op een van de z’n meest iconische foto’s (inmiddels verwijderd van Instagram) doet Dylan een soort militaire groet richting de camera, terwijl z’n slaven Chuck, Angus, Daniel, Biff en Tank om hem heen hangen. Sommige dragen superstrakke jockstraps die nauwelijks om hun opgeblazen balzak heen passen. Tank, die eigenlijk Jack Chapman heet, zit met een rode bandana om z’n hoofd en een hangslot om z’n nek op de knie van Dylan. De man straalt.

Voor de gewone volger van Dylan z’n account, beter bekend als ‘Noodles and Beef’, lijkt de relatie met z’n slaafjes een beetje kinky en speels. Het was niet ongewoon voor fans (het account van Dylan had zo'n 60.000 volgers) om Dylan een berichtje te sturen waarin ze hem smeekten om ook hun meester te worden.

Als er een nieuw lid bij de familie kwam kondigde Dylan dat op een theatrale manier aan. De slaven werden beloond met een ‘trainingshalsband’, en boven hun kont werd ‘het brandmerk van de meester’ getatoeëerd. Hij kondigde z’n nieuwste aanwinst Angus in z’n nieuwsbrief aan: “Hij is van mij. Hij moest huilen van geluk.” Angus schreef in dezelfde nieuwsbrief vol euforie: “Voorheen was ik verdwaald en in de war, ik was me er niet van bewust dat ik altijd al de jouwe was, ik had geen idee waar ik voor leefde.”

De slaafjes van Dylan hadden ook een eigen leven op social media – waar hun meester niet altijd controle over had. Op Tumblr schreef Jack lange, verdrietige verontschuldigingen aan Dylan omdat hij niet de perfecte slaaf was. “Laten we een paar dingen voorop stellen,” schreef hij. “Ik ben shit. Ik ben een slecht persoon. Ik doe vreselijke en onvergeeflijke dingen. Ik ben niet eerlijk. Ik ben misleidend. Ik ben een lafbek. Ik ben stom. Ik doe m’n meester pijn.” Waarom hij dit allemaal opschreef? Hij was met een vriend in een jacuzzi gesprongen.

De posts van Jack op social media trokken de aandacht van een groot publiek op Tumblr toen hij op 15 oktober overleed aan een ‘eerder niet gediagnosticeerde longaandoening’. Die ‘aandoening’ bleek later het gevolg te zijn van stukjes siliconen, dat hij in z’n balzak had geïnjecteerd, en dat in z’n longen terecht was gekomen. (De slaven van Dylan stonden bekend om hun siliconeninjecties, om zo hun zaakje groter te maken).

Een contract dat Jack op z’n Tumblr had geplaatst, waarin de relatie tussen Jack en Dylan werd beschreven, deed na z’n dood de ronde over het internet. In het contract stond dat Jack z’n psyche, bankrekening, lichaam en z’n sociale leven helemaal in de handen van z’n meester legde. In de overeenkomst stond zelfs hoe het lichaam van Jack zou moeten zijn en dat “een slaaf alle opdrachten om z’n lichaam te veranderen, waaronder piercings, tattoos en het groter maken van het scrotum met zoutoplossing… volgens de wensen van z’n meester” moest uitvoeren.

Dylan vertelde aan BuzzFeed News dat dit contract een passage was uit een “erotisch verhaal dat Tank had geschreven, met een aantal onderdanige fantasieën”. Toch riep het vragen op over hoe een liefdevolle, gezonde BDSM-relatie eruit ziet en hoe je als buitenstaander het verschil kan zien tussen echt misbruik en gespeelde vormen van mishandeling.

De verhouding tussen een meester en z’n slaven die een full-time relatie hebben is nooit echt bestudeerd door academici. Maar in 2006 hebben de Universiteit van Ottawa en het instituut voor Advanced Study of Human Sexuality met 146 meesters en hun slaven een onderzoek gedaan om erachter te komen hoe ze met macht, rollenspellen, huishoudelijke taken en zelfs geld omgingen. De onderzoekers vroegen zich af: hoe kunnen slaven met iets instemmen als ze in hun relatie geen beslissingen meer mogen nemen? En waren mensen gelukkig als slaaf, op de lange termijn?

Sommige resultaten waren interessant, maar ook wat voor de hand liggend: de onderzoekers kwamen erachter dat meer mannelijke slaven het vuilnis buiten zetten dan vrouwelijke slaven, bijvoorbeeld. Toch waren er ook dingen die wel verhelderend waren: zo’n driekwart van de slaven had gedrag vertoond dat hen aan het begin van de relatie ondenkbaar leek, wat suggereerde dat grensverleggend gedrag vrij normaal was. Ook bleek dat heel veel slaven blij waren met hun huidige relatie, en zich vrij genoeg voelden om uit de relatie te stappen. Financieel onafhankelijk zijn was de norm, niet een uitzondering: slechts drie van de ondervraagden konden niet bij de bankrekening die op hun eigen naam stond.

De onderzoekers merkten wel op dat misbruik zich gemakkelijk kon voordoen als BDSM. “Mensen die hun partner misbruikten konden daarom dit soort BDSM-praktijken gebruiken om hun misbruik goed te praten of hun beledigingen en intenties te rechtvaardigen,” staat in het artikel. Ook is er te lezen dat slaven die op zoek zijn naar een nieuwe meester zich bewust zijn van deze gevaren.

Ellen Lee, docent psychologie aan het Ripon College, bestudeerde de afgelopen zeven jaar de meester- en slaaf-gemeenschap als onderdeel van het onderzoeksteam "The Science of BDSM" van de Northern Illinois University. Hoewel ze zegt dat contracten veel voorkomen, zijn ze meestal bedoeld als een garantie voor alle betrokken partijen – en niet als een carte blanche-methode voor meesters om volledige controle te krijgen over elk deel van het leven van hun slaven.

“Het doel is om erachter te komen wat mensen wel en niet willen,” zegt ze. “Contracten worden gebruikt zodat mensen heel goed en diep nadenken over de grenzen van hun relatie.” Wat dan wel zorgwekkend is, is dat in het contract van Jack met Dylan stond dat hij z’n salaris aan z’n meester moest geven, die er dan zogenaamd voor zou zorgen dat z’n geld veilig was. “Ik kan je vertellen dat beperkte toegang tot je eigen financiën vaak een teken is van een gewelddadige relatie,” zegt Lee. “Zonder geld kunnen ze niet weg. Dat heeft dan niets met toestemming vragen te maken, maar met leven onder dwang.”

Een ander onderdeel van het contract met Dylan was dat het sociale leven van zijn slaven om hun meester moest draaien en volgens hem was contact met andere mensen “zinloos, onnodig en nutteloos.” Ook dit is volgens Lee extreem: “Nog een teken van misbruik is sociale en emotionele isolatie,” zegt ze.

Bekijk ook: Op Bezoek Bij Rubber Wim

In een gezonde BDSM-relatie moet de onderdanige partner in zijn of haar behoeften voorzien worden. De behoeften van de ondergeschikte persoon komen als eerste, daarna de behoeften en wensen van degene die alle macht heeft en dan uiteindelijk de wensen van de onderdanige partner. “Als degene die onderdanig is niet aan zijn of haar trekken komt, is de relatie gedoemd te mislukken,” zegt zij.

Twee volwassenen kunnen natuurlijk zelf kiezen wat hun dynamiek is binnen een relatie – en meester-en-slaafcontracten zijn juridisch dubieus en nog nooit in het Amerikaanse rechtssysteem gebruikt. Lee vindt het niet prettig om te speculeren over wat voor soort relatie Tank en Dylan hadden, maar ze zegt wel dat de BDSM-gemeenschap een plek is waar misbruik makkelijk kan worden verbloemd. “Dit is een van de redenen dat mensen in de gemeenschap proberen te praten over contracten, wat de beste manieren zijn om BDSM in de praktijk te brengen, en bewustzijn van het feit dat het niet zonder risico is als er met extreme macht wordt gespeeld.”

“We weten dat mishandeling en misbruik in de kinkgemeenschap voorkomen,” zegt ze. “Maar ik zou graag willen geloven dat het nu wel steeds beter gaat.”