Waarom Daenerys Targaryen het coolste vrouwelijke personage ooit is

(Uiteraard staan er spoilers in dit stuk.)

Voor sterke vrouwelijke personages zit je bij Game of Thrones wel goed. Voor prostitutie, verkrachting, extreem geweld en misogynie trouwens ook, maar gelukkig is er één personage in de serie dat zo inspireert dat je kortstondig vergeet dat de wereld volledig naar de kloten gaat: Daenerys Targaryen the First of Her Name, ook wel The Unburnt, Queen of Mereen, Queen of the Andals and the Roynar and the First Men, Khaleesi of the Great Grass Sea, Breaker of Chains, en Mother of Dragons.

Een ingewikkelde reeks namen voor een ingewikkeld personage waar veel diepte in zit. Daenerys is een zeldzaamheid in het huidige televisielandschap: een complex vrouwelijk personage met sterke kanten en tekortkomingen dat evenredig aan de mannelijke personages wordt geportretteerd. Allebei de geslachten kunnen spelers en pionnen zijn, winnaars en verliezers, gelijkwaardig in de strijd om de IJzeren Troon. Haar karakterontwikkeling door seizoenen heen zorgt ervoor dat deze onaantastbare geweldenaar nu – in het begin van het zevende seizoen – met kop en schouders boven de rest uitsteekt en de échte heldin van Game of Thrones is geworden. Laat me je vertellen waarom.

Daenerys is de dochter van Aerys Targaryen, de Mad King van Westeros. Haar vader werd vermoord tijdens de rebellie van een andere vent die zichzelf ook koning waande, waarna King Robert opeens aan het roer van de Seven Kingdoms stond. De Targaryens waren het hier natuurlijk niet mee eens, en toen werd het hommeles. Er waren trouwens ook nog een heleboel anderen die het er niet mee eens waren, maar laten we het voor nu even bij de Targaryens houden.

Daenerys groeit op in een patriarchale samenleving waar haar broer als de waardige troonopvolger wordt gezien. Zelf wordt ze in de rol gepropt van onderdanig vrouwtje dat alleen dankzij haar knappe blonde lokken bestaansrecht heeft, en verder vooral haar mond moet houden. Diezelfde broer verkoopt haar aan de leider van een stel paardrijdende barbaren in ruil voor een leger in de hoop de troon terug te winnen. Bedankt broer!

Die barbaren kan ze na verloop van tijd eigenlijk verrassend goed de baas. Tuurlijk, ze heeft eerst een reeks verkrachtingen en denigrerende ellende van haar kersverse echtgenoot moeten doorstaan in een staaltje onversneden rape culture. En natuurlijk is het problematisch dat dit min of meer genormaliseerd wordt. Toch is het voor haar karakterontwikkeling een krachtige zet wanneer ze uiteindelijk haar eigen seksuele bevrediging voorop stelt, en met haar barbaarse wederhelft op zoek gaat naar een seksleven dat voor hen beiden prettig is. Op het eerste gezicht lijkt dat misschien niet zo'n belangrijke stap (of gewoon een excuus voor de makers om een geile seksscène erin te gooien in plaats van nog een verkrachting) – maar in de eindeloze ellende van de serie eist ze hiermee wel ons respect.

Daenerys doorstaat nog vele tegenslagen waarvan de meeste mensen allang in een inrichting waren beland. Het verlies van haar man en kind, een bijna fatale tocht door de woestijn, en haar ontvoering in het zesde seizoen voeden alleen maar haar wilskracht, en Daenerys blijft vechten om de IJzeren Troon terug te winnen. Ze is een kei in het veroveren van de landen van haar vijanden (en de harten van de kijkers.) In het derde seizoen bevrijdt ze duizenden slaven die zich daarna vrijwillig bij haar aansluiten. Ze groeit uit tot een zelfverzekerde leider met een enorm leger, en maakt rechtvaardige beslissingen vanuit morele overwegingen. Karaktereigenschappen die zelden worden geassocieerd met een tienermeisje.

Letterlijk. Een topmetafoor voor haar extreme doorzettingsvermogen. Hoe kan je anders al die ellende doorstaan en nog steeds elke dag je bed uit komen en je haar vlechten, puur omdat je gelooft dat je de rechtmatige eigenaar bent van de belangrijkste stoel ter wereld? Dankzij deze vuurbestendigheid komen trouwens ook haar drie drakeneieren uit. De vlammen tijdens de crematie van haar vermoorde echtgenoot (en diens moordenaar) doen Daenerys helemaal niets, en als herboren stapt ze uit het vuur met babydraken op haar schouders. Wederom een sappige metafoor: de draken groeien van kleine hagedisjes uit tot huiveringwekkende monsters die hele steden doen beven, net zoals Daenerys uitgroeit van ongevaarlijk en kwetsbaar tienermeisje tot een enorme kracht die iedereen angst inboezemt.

Maar de heldin heeft ook zeker tekortkomingen. Dat wil je natuurlijk liever niet horen over dit fantastische personage, maar in het totaalplaatje is dat eigenlijk geen probleem. Haar tekortkomingen maken haar juist een echt mens. Niet een buitengewone vrouw die blijkbaar alles goed doet en daardoor een ideaal is waaraan niemand ooit – zelfs niet als ze vuurbestendig waren – kan voldoen, maar iemand van vlees en bloed, met alle karakterfouten en misstappen die daarbij horen.

Een van haar grootste problemen als leider is haar onervarenheid. Daenerys blijft een tienermeisje, en daardoor kan ze soms stampvoetend blijven bitchen dat ze het echt wel beter weet. Wanneer ze bijvoorbeeld de leiding neemt in Meereen in het vijfde seizoen en alle slaven bevrijdt zonder zich eerst even goed in te lezen in de lokale cultuur, leidt dat tot totale anarchie. Daarbij sterven een hoop onschuldige mensen – blijkbaar is het opzetten van een nieuw systeem na jaren van onderdrukking toch een uitdaging. Oeps. Dit dwingt haar om even goed in de spiegel te kijken, om tot de nodige zelfreflectie te komen.

Daenerys vertoont ook trekjes van blinde woede en bloeddorstigheid wanneer ze het allemaal even niet meer aankan. Zoals bijvoorbeeld in het derde seizoen, wanneer ze uit wraak 163 slavendrijvers aan het kruis laat nagelen. Deze wreedheid is niet direct een karaktereigenschap die ik bij mezelf of mijn vriendinnen zou waarderen. Toch is het bevrijdend om een vrouwelijk personage te zien dat toont hoe intens emoties soms kunnen zijn, of je nu een man of een vrouw bent. Ik voel ook wel eens intense haat en de neiging om alles plat te branden, maar Daenerys heeft ook daadwerkelijk de middelen om dit te doen – en houdt zich redelijk in. Respect.

De opvallend populaire rol van de ijzersterke Daenerys geeft duidelijk aan dat de wereld zit te wachten op meer sterke en uitgediepte vrouwelijke personages. Een perfecte combinatie van kracht, kwetsbaarheid, doorzettingsvermogen, blinde woede en diepe overtuiging, en een waardige leider voor Westeros. In een tijd waarin er in de echte wereld nog veel te weinig vrouwelijke wereldleiders zijn, kunnen wij nog wat leren van Game of Thrones.