FYI.

This story is over 5 years old.

Identiteit

Hoe ik als aseksueel persoon toch intimiteit probeer te vinden

Als queer, aseksueel persoon voelde ik me vroeger een buitenstaander. Maar nu heb ik eindelijk, in een maatschappij waarin alles om seks lijkt te draaien, een gemeenschap gevonden van mensen zoals ik.
Sirin Kale
zoals verteld aan Sirin Kale
Illustratie door Soofiya
Illustratie door Soofiya 

My First Time is een column en podcastserie waarin seksualiteit, gender en kinkiness onderzocht worden, vanuit een nieuwsgierig en maagdelijk perspectief. Een “eerste keer” kan over zoveel meer gaan dan je ontmaagding. Van experimenteren met kinky dingen tot het uitproberen van iets nieuws en wilds: iedereen ervaart duizenden eerste keren tussen de lakens – dat is hoe seks leuk blijft, toch?

Deze week praten we met Soofiya , de illustrator van My First Time, over haar aseksualiteit. Je kunt de podcast beluisteren op Acast,Google Play , Apple Podcast en Stitcher.

Advertentie

Ik ben aseksueel, wat in mijn geval betekent dat ik geen seksuele aantrekkingskracht ervaar en geen behoefte heb aan seks. Toen ik laatst met een vriendin in gesprek was liep er een jongen voorbij die ze leuk vond. Ze zei dat ze wel met hem naar bed zou willen, en ik reageerde meteen geschokt: “Wacht even?! Zei je nou net echt dat je met die jongen zou willen seksen?” Dat was precies wat ze bedoelde. Ik vond dat onbegrijpelijk. Je ziet iemand langslopen en dan denk je: ik zou wel seks met die persoon willen? Ik heb dat nog nooit ervaren, wat nogal vreemd en verwarrend voelt. Maar ik voel gewoon geen seksuele aantrekkingskracht tot anderen.

Ik kan me wel romantisch tot een persoon aangetrokken voelen, maar dat betekent niet dat ik ook seks wil met diegene. Mensen zeggen soms dat ik de ware gewoon nog heb ontmoet, maar daar gaat het niet om. Het is iets dat onlosmakelijk met mezelf is verbonden, onafhankelijk van een ander.

Ik probeer er nog steeds achter te komen wat fysieke intimiteit voor mij betekent. Hoe kan ik intiem zijn met iemand zonder lichamelijk dichtbij te komen? Hoe kun je je romantisch tot iemand aangetrokken voelen, zonder dat je die persoon wil aanraken?

Hoe ik me voel over lichamelijk contact verschilt van moment tot moment. Soms wil ik dat helemaal niemand me een knuffel geeft, en soms wil ik juist wel die intimiteit, dat iemand me vasthoudt als ik verdrietig ben. Dat is moeilijk, want als je zelf niet weet wat je grenzen zijn, hoe kan je die dan aangeven aan anderen? Ik probeer daar nog steeds achter te komen.

Advertentie

Zou ik ooit iemand willen zoenen? Ja, en nee. Mijn gevoel zegt meestal nee. Er zijn wel kansen geweest waarop ik het wilde, maar op die momenten verstijfde ik volledig en leken mijn hersenen gewoon niet meer te functioneren. Toch voelt zoenen minder intimiderend dan seks. Het lijkt alsof een deel van mij dat misschien ooit toch wel wil. Seks wil ik niet – dat staat vast. Maar met alleen aanraking is het anders. Soms vind ik het wel fijn, en soms niet.

Er zijn momenten waarop ik mensen die seks kunnen hebben benijd. Maar tegelijkertijd weet ik dat het op dit moment voor mij gewoon niet goed voelt. Niets is definitief, dus misschien dat het ooit nog verandert. Maar op dit moment is mijn aseksualiteit behoorlijk sterk.

1539181034689-Soof_Photo_By-Krishanthi_Jeyakumar

Soofiya. Foto door Krishanthi Jeyakumar

Als tiener op school – vaak een nogal intense omgeving qua sociale druk – probeer je er vooral bij te horen. Als aseksueel persoon is dat lastig. Ik kon totaal niet begrijpen dat iedereen seks had omdat ze daar zin in hadden. Ik dacht dat iedereen het deed omdat ze moesten. Ik kan me herinneren dat ik snel geïrriteerd was door films of series, omdat ze altijd een seksscène leken te bevatten. Ik dacht dan: wat is hier in godsnaam het nut van? Het maakt het verhaal echt niet beter. Bijvoorbeeld in Buffy the Vampire Slayer – Buffy was een badass vrouw die geweldige dingen deed. Ik vond het bloedirritant dat ze seks had, want ik wilde me heel graag met haar kunnen identificeren, en dat kon zo niet meer.

Advertentie

Aseksueel zijn kan je het gevoel geven dat je wordt buitengesloten, alsof iedereen een groot geheim kent dat jij niet mag weten. Soms dacht ik dat er een dag zou komen dat de ‘seks-knop’ om zou gaan en ik gewoon seks zou willen hebben. Ik denk dat, diep van binnen, een deel van mij nog steeds gelooft dat het misschien gaat gebeuren. Naarmate ik ouder wordt wordt dat gevoel wel steeds minder, en dat vind ik oké.

Ik leer pas sinds kort mijn identiteit als aseksueel persoon beter te begrijpen. Een belangrijk onderdeel daarvan was het ontmoeten van gelijkgestemden. Ik heb een geweldige vriendengroep van queer, aseksuele mensen. We kunnen praten over seks, maar ook over totaal andere dingen. Als ik met hen ben denk ik niet: misschien is er een knop die nog niet is omgegaan. Misschien hoef ik niet nog te 'bloeien', omdat ik al in bloei sta. Misschien is dit wel gewoon wie ik ben – een beetje een vreemde, harige cactus misschien, maar wel eentje in bloei.

De manier waarop de maatschappij tegen relaties aankijkt draait enorm om seks. In feite heb je een bepaalde vorm van een relatie met iemand als je seks hebt met die persoon. Maar als je geen seks hebt, wat ben je dan van elkaar? Dan ben je gewoon vrienden. Wat ik wil uitzoeken is hoe je een relatie kunt hebben die niet op seks berust. Hoe kunnen we verder kijken dan de norm? Hoe kunnen we normatieve, bestaande relatie-structuren radicaliseren?

Advertentie

Ik date niet echt met mensen, maar ik heb aseksuele vrienden die dat wel doen. Een van hen heeft een relatie met een polyamoreus persoon, wat echt geweldig is, omdat de ander haar seksuele behoefte buiten de relatie kan vervullen.

Het voelt nogal taboe om te zeggen dat ik nooit seks wil. In contact komen met andere aseksuelen was voor mij dus heel belangrijk, alleen al om andere mensen ook dat soort dingen te horen zeggen. Ik kan me de eerste keer dat ik aseksuele mensen ontmoette nog goed herinneren. Ik wilde met ze blijven praten, het was de eerste keer dat ik mijn eigen ervaringen herkende in de verhalen van anderen, dat voelde zo goed.

Ik weet nog dat ik een keer een vriend in vertrouwen nam en vertelde dat seks op mij overkomt als iets gewelddadigs. In mijn hoofd kan ik seks niet onderscheiden van geweld. Die vriend kon het gewoon niet begrijpen. Ik voelde me enorm voor het blok gezet. Voor mij voelt het soms alsof die twee dingen gelijk aan elkaar zijn, al kan ik niet precies uitleggen waarom.

Ik identificeer mezelf ook als queer. Veel mensen vragen me hoe ik aseksueel én queer kan zijn, maar ik denk niet je seksualiteit wordt bepaald door seks. Voor mij betekent queer zijn dat ik radicaal ben: ik wil álle vormen van normatieve identiteiten queer maken, in iedere ruimte waar ik kom.

Ik wil dat mensen weten dat het oké is om geen seks te hebben en aseksueel te zijn, maar ook dat een definitieve aseksualiteit niet bestaat. Ik denk niet dat mijn seksualiteit ooit helemaal naar buiten zal komen, soms zie ik misschien een glimp. Tegen mijn jongere zelf zou ik willen zeggen: “Hou vol, al lijkt het alsof dingen niet te verklaren zijn nu, later zul je ze begrijpen. En het is niet erg om je een buitenstaander te voelen. Je hoeft er niet bij te horen en ‘normaal’ te zijn.”