Vijf mythes over porno, ontkracht door een pornoactrice

Voor anti-sekswerkactivisten is porno een industrie die haar deelnemers uitbuit – zelfs als de performers vrijwillig in deze industrie werken, zonder dat ze daartoe zijn gedwongen. Wat in ieder geval zeker is, is dat het stigma rond sekswerk degenen die in deze industrie werken ontmenselijkt. Ze zijn bang dat ze op het internet publiekelijk aan de schandpaal genageld worden en hebben vaak geen toegang tot hulpdiensten die ze met deze angst kunnen helpen.

Dus, hoeveel is er nu echt waar van alle negatieve verhalen die de ronde doen? Misha Mayfair, een voormalige camgirl die nu als pornoperformer werkt, hoopt daar duidelijkheid in te brengen. De 25-jarige actrice werkt al twee jaar in de industrie, maar heeft nog steeds moeite met het grote verschil tussen wat ze in de media ziet en wat ze dagelijks tijdens haar werk ervaart.

“Mensen hebben een heel vreemd en verdraaid fantasiebeeld van de wereld waarin porno volgens hen wordt geproduceerd,” vertelt ze me. “Ze denken dat het voortkomt uit een wereld die lijkt op de setting van Taken: in hun ogen zijn het altijd blonde meisjes die door een of andere Albanese man in de kofferbak van een auto gegooid en ontvoerd worden. Soms vraag ik me daardoor af of ik wel in dezelfde realiteit leef als anderen.”

Om te laten zien wat er mis is met dat beeld, ontkracht Mayfair een paar van de meest frustrerende mythes die ze tot nu toe is tegengekomen in haar werk.

Het hele idee dat de industrie super gewelddadig is en dat wij [performers] niet instemmen met de dingen die we doen, is enorm frustrerend. Mensen zien niet dat we voor de opnames toestemming geven en aan het einde laten weten dat we het helemaal prima vonden. Mensen zijn zich er misschien niet van bewust dat dit gebeurt, maar je vult van tevoren altijd een toestemmingsformulier in. Bij grotere studio’s vindt er voor en na de opnames bovendien een gesprekje plaats, om te kijken of je je goed voelt bij de dingen die je voor de camera doet – zeker als je bezig bent met dingen die wat meer kinky zijn. Met kinky bedoel ik alles, tussen iemand rommelig deepthroaten in gonzo-achtige porno, tot bijvoorbeeld geslagen of vastgebonden worden.

De cast en de crew op de set zijn heel aardig en behulpzaam. Desondanks bestaat er altijd een kans dat iemands grenzen op de set overschreden worden, zoals eigenlijk overal kan gebeuren. Het is bijna onmogelijk om op aarde te bestaan zonder af en toe met vervelende mensen in contact te komen. Maar over het algemeen zijn de mensen in onze industrie erg zorgzaam. Ze willen dat je je op je gemak voelt, omdat je niet wil dat iemand boos op je is wanneer hij of zij de set verlaat. Uiteindelijk levert dat je namelijk niets goeds op.

Ik vind het heerlijk om plezier te hebben op de set. Hoe kun je nou seks hebben op een manier die je echt leuk vindt, je volledige toestemming geven en er toch niet echt van genieten? Daarnaast kun je een orgasme waarbij je squirt helemaal niet faken.

Ik heb een hekel aan de tweedeling waarbij ervan uit wordt gegaan dat je ervan geniet of het juist helemaal verschrikkelijk vindt. Dat maakt het veel te zwart-wit. Iedereen is anders. Het maken van porno is werk, wat betekent dat het (net als bij iedere andere baan) gaat om hoe je het benadert. Je moet jezelf mentaal voorbereiden, uitzoeken wat jij en je tegenspeler beiden leuk vinden en vervolgens proberen om daar een verbinding uit voort te laten komen.

Ik zal eerlijk zeggen dat het loon op zich wel iets beter kan. De industrie heeft zwaar te lijden onder het feit dat mensen de video’s illegaal bekijken, wat voor veel performers de reden is om zelf content te gaan produceren. Helaas heeft FOSTA/SESTA [twee Amerikaanse wetten die mensenhandel en online sekswerk zouden moeten tegengaan] ervoor gezorgd dat een aantal websites die ik in het verleden heb gebruikt nu uit de lucht zijn. Dit zet sommige Amerikaanse sekswerkers ertoe om veel gevaarlijker werk te gaan doen. Met name onder sekswerkers met een migratieachtergrond komt dit veel voor.

Veel pornomakers laten de grote studio’s en bedrijven nu achter zich om voor zichzelf aan de slag te gaan, omdat je daar meer mee kunt verdienen dan zij je ooit zouden betalen. Als je je eigen content produceert en een eigen website hebt, weet je zeker dat er altijd geld binnenstroomt.

In de pornoindustrie verdien je niks aan royalty’s: voor het schieten van een film word je eenmalig uitbetaald, en dat is alles. Maar als je je eigen content maakt en dat op je eigen website (of sites zoals ManyVids) verkoopt, blijf je er voor altijd geld aan verdienen.

Er zijn helemaal geen feitelijke statistieken die dit ondersteunen. Er zijn geen cijfers, omdat onze geestelijke gezondheid en wat we hebben meegemaakt onze baankeuze niet beïnvloedt. Deze mythe haalt ons werk omlaag door ons allemaal weg te zetten als “beschadigde” mensen.

Vrouwen die zich met seks bezighouden worden in onze maatschappij al eeuwenlang gezien als verkeerd, afwijkend of geestelijk ziek. De uitvinding van de vibrator in het victoriaanse tijdperk kwam zelfs voort uit het idee dat het seksuele verlangen van vrouwen een aandoening was die door medische deskundigen behandeld moest worden.

Mensen met andere banen worden in onze maatschappij lang niet zo erg onder de loep genomen als wij. Waarom onderzoekt niemand bijvoorbeeld hoeveel mensen met geestelijke gezondheidsproblemen er bij Starbucks werken?

Natuurlijk zijn er mensen die je zullen fetisjeren om wat je doet, in plaats van je te zien als een volwaardig persoon. Mensen denken vaak dat ik niets moet hebben van liefde en genegenheid. Dat doet pijn, aangezien ik geloof dat alle mensen naar dat gevoel van liefde verlangen. Ik ben net als je vrienden, buren of familieleden. Het enige verschil is dat ik het leuk vind om seks te hebben voor de camera. Ik kan je ervan verzekeren dat die passie verder lang niet zoveel invloed heeft op mijn leven als je zou denken.

Voor mij is er een verschil tussen seks hebben met iemand omdat het je werk is en seks hebben met iemand omdat je van diegene houdt. Dat betekent verder niets negatiefs: zie het als het verschil tussen een one-night-stand en seks met een geliefde.