Hoe is het om allergisch te zijn voor sperma?

Zaadallergie bestaat, maar komt zelden voor. Het is niet zo zeldzaam als je misschien denkt, maar het komt wel zo weinig voor dat de meeste mensen in de lach schieten als ze het woord voor het eerst horen.

Mensen die regelmatig VICE lezen weten dat het om echt leed gaat, als ze de recente artikelen over mannen die allergisch zijn voor hun eigen kwakje gelezen hebben. Natuurlijk is het vervelend als je allergisch bent voor je eigen lichaamssappen, maar uiteindelijk ben jij de enige die last heeft van deze trieste aandoening.

Voor vrouwen wiens lichaam besloten heeft om zaadlozingen af te stoten is een zaadallergie een heel ander verhaal.

Laura* (29 jaar) werd twee jaar geleden gediagnosticeerd met een zaadallergie.

"Het klinkt misschien raar, maar ik kwam er pas achter dat ik allergisch ben toen ik 27 was. Toen ik 17 was, nam ik aan dat het prikkende, jeukende gevoel en de zwellingen die ik ervoer bij mijn eerste partner normaal waren," vertelt Laura. "Ik maakte me meer zorgen dat de pil me in een dikke, met acne bezaaide hormonale weerwolf zou omtoveren."

"Ik was 25 toen ik mijn eerste serieuze vriendje kreeg. Hij wilde geen condooms gebruiken en ik wilde niet dat mijn gezicht in een maanlandschap van pukkels veranderde. We kozen ervoor dat hij voor het zingen de kerk uit ging – een methode die trouwens bijna zo betrouwbaar is als condooms als het om het voorkomen van zwangerschap gaat, terwijl niemand je dat vertelt.

"Ik merkte dat ik eruitzag alsof een kleuter met rode krijtjes op mijn huid was losgegaan als ik mezelf uiterlijk vijf minuten na de seks niet had gewassen. Ik dacht dat ik een soa had. Daardoor gingen we ook aan elkaar twijfelen; we hadden ons namelijk allebei laten nakijken en hadden niks."

"Na uren googelen kwam ik uiteindelijk bij een aandoening terecht die leek te kloppen met mijn symptomen; overgevoeligheid voor menselijk spermaplasma ."

Sinds de eerste melding van de aandoening in 1958 zijn er rond de honderd gevallen van zaadallergieën bij vrouwen bevestigd, alhoewel onderzoeken laten zien dat het waarschijnlijk veel vaker voorkomt dan gedacht werd. Logischerwijs hebben veel vrouwen moeite om ervoor uit te komen, en worden ze door de huisarts vaak weggestuurd met een handjevol antibiotica en een neerbuigende glimlach.

Dit was precies de ervaring die Laura had: "Mijn huisarts moest zijn best doen om zijn onnozele lach te onderdrukken terwijl hij een paar soa-folders in mijn hand drukte. Op mijn beurt drukte ik hem een wetenschappelijk artikel over zaadallergie in zijn handen. Uiteindelijk kreeg ik een doorverwijzing naar een specialist, en bood hij zijn excuses aan.

Volgens dr. Rob Hicks, huisarts en auteur van het boek Beat Your Allergies , is een zaadallergie ongebruikelijk, maar wordt het wel als een allergie erkend door specialisten: "Het is een reactie van het immuunsysteem, net als bij andere allergieën. Mensen reageren op de proteïnes die in het zaad zitten. Dit resulteert in symptomen als roodheid van de vagina, jeuk, een branderig gevoel en soms pijn. Heel soms kan het resulteren in anafylaxie, een potentieel levensbedreigende allergische reactie."

"Toen ik na mijn bezoek aan een specialist naar buiten liep moest ik heel hard lachen," zegt Laura. "Ik realiseerde me dat mijn diagnose waarschijnlijk gerelateerd was aan een onverklaard incident in mijn tienerjaren. Toen ik ongeveer vijftien was gebeurde het een paar keer dat mijn polsen jeukten en dat er blaren op kwamen. Ook zwollen mijn lippen weleens op; zo erg dat ze de onderkant van mijn neus raakten. Mijn huisarts weet dit toen aan examenstress… Maar als ik er nu op terugkijk, had het misschien meer te maken met de eerste pijpbeurt die ik had gegeven."

Antihistamine kan helpen om de allergische reacties te verminderen, maar behandelingen die de allergische reacties op de lange termijn voorkomen bestaan nauwelijks. "Onthouding, het gebruik van condooms of desensibilisatie zijn de enige opties," aldus dr. Hicks.

"Desensibilisatie betekent dat je de pijn en de allergische reactie moet trotseren, zodat je na verloop van tijd tolerantie voor het sperma opbouwt," legt Laura uit. "Maar die tolerantie werkt maar bij één persoon. Ik kan het bijvoorbeeld opbouwen bij één man, maar als we uit elkaar gaan, moet ik er opnieuw doorheen."

"Een zaadallergie maakt daten ook interessant, want wanneer vertel je het? Het voelt altijd te vroeg, maar tegelijkertijd wens ik geen van mijn Tinderdates toe om iemand te zien sterven aan anafylactische shock doordat het condoom scheurt."

"Mijn diagnose heeft nog meer vragen opgeroepen," verzucht Laura. "Hoe kun je zwanger worden als je lichaam de essentie van je partner afstoot als een ongewenste indringer?"

"Het is mogelijk om zwanger te worden met een zaadallergie, en vrouwen moeten weten dat het geen onvruchtbaarheid veroorzaakt," zegt dr. Hicks. Zijn advies voor Laura en andere vrouwen? "Ga naar een specialist toe. Die zal misschien voorstellen om intra-uteriene inseminatie of IVF toe te passen, met sperma dat gewassen is om alle zaadproteïnen te verwijderen die de allergie triggeren."

Hoewel haar zaadallergie geen pretje is, ziet Laura ook voordelen. "Ik heb momenteel geen relatie, maar het is wel een interessant feitje dat ik tijdens een saai feestje of een potje doen, durven of de waarheid kan vertellen. Het heeft ook een positieve invloed gehad om mijn kijk op het leven als vrouw."

"De maatschappij lijkt te vinden dat vrouwen waardevol zijn vanwege hun uiterlijk en hun vermogen om zich voort te planten. Als je geen garantie hebt dat dat laatste kan lukken, probeer je je leven op andere manieren in te vullen – door middel van nuttig werk, ervaringen, relaties en door elke mogelijkheid aan te grijpen om de wereld eraan te herinneren dat niet alle vrouwen blind de zwangerschapsroute volgen."

"Ik geloof echt dat er een correlatie bestaat tussen mijn liberale en feministische overtuigingen en mijn allergie. Ik ben er blij om. Maar zou ik willen dat ik een normale notenallergie zou hebben zoals iedereen? Ja, misschien wel."

* De naam van Laura is gefingeerd

-

Vrouwen praten misschien veel, maar we horen ze te weinig. Daarom is Broadly Nederland er. Like onze pagina.