Zuid-Aziatische acteurs strijden tegen racisme in Hollywood

Racisme in Hollywood is niks nieuws. Toen ik opgroeide zag ik bijna nooit mensen in films of op tv die eruitzagen als ik. En als ik al een Zuid-Aziatische acteur spotte, was dat meestal in een stereotype rol, zoals de eigenaar van een 7-Eleven, of als een soort ‘model-allochtoon’ die een enorme wiskunde-nerd was. Door programma’s als The Mindy Project en The Night Of is het inmiddels iets beter, maar we zijn er nog lang niet.

Er is echter één ding dat tegenwoordig wél anders lijkt te zijn: nooit eerder was er een kritische groep van Zuid-Aziatische acteurs die moedig genoeg was om zich uit te spreken over racisme in Hollywood.

Comedian Hari Kondabolu nam in 2017 die functie op zich in zijn TruTV-documentaire The Problem with Apu. Die gaat erover hoe het personage uit The Simpsons heeft geleid tot een uitvergroting van de stereotypen van Zuid-Aziaten.

Toen de iconische tekenfilm eerder deze maand de kritieken van Kondabolu belachelijk maakte, bleef de comedian bij zijn standpunt en vond hij veel steun in de media voor zijn mening dat er iets fundamenteel verkeerd is aan Apu, en dat dat erkend moet worden. De discussie over hoe Zuid-Aziaten worden neergezet werd ook besproken door het magazine InStyle, waar Priyanka Chopra (van de tv-serie Quantico) onthulde dat ze een filmrol niet had gekregen vanwege haar huidskleur.

Dat deze twee sterren hun platform gebruiken om kritisch en open te praten over racisme in de entertainmentindustrie, duidt op een bepaalde verschuiving. Degenen die vroeger de underdogs waren, degenen met de bijrolletjes, de gestereotypeerden, spreken zich nu uit, en mensen luisteren naar ze.

Volgens Rajan Shah, mede-oprichter van de Association of South Asians in Media and Entertainment, is de nieuwe invloed van Zuid-Aziatische performers duidelijk merkbaar. “Ik denk dat het dom zou zijn om te beweren dat er in de afgelopen twintig jaar geen ingrijpende verandering heeft plaatsgevonden,” zei hij. "Hoe Zuid-Aziaten tegenwoordig op televisie komen is nooit eerder vertoond.

Volgens de Zuid-Aziatische muziek- en filmwetenschapper Nilanjana Bhattacharjya is het pad voor hen vrij gemaakt door artiesten als Kal Penn, Parminder Nagra, Maulik Pancholi en Aasif Mandvi. Zij speelden in de jaren negentig, en daarvoor, vaak kleine rollen. Penn, die in 2004 bekend werd door zijn rol in Harold & Kumar Go to White Castle, kreeg in zijn leven een hoop dubieuze rollen aangeboden. Vorig jaar postte hij een reeks tweets over de belachelijke rollen waar mensen hem voor wilden casten, zoals slangenbezweerder, laboratorium-maatje en man met 'licht Hindi-accent'.

"Er is een stroom aan gebeurtenissen geweest die voor deze opschudding heeft gezorgd", zei Bhattacharjya.

Utkarsh Ambudkar, een Indisch-Amerikaanse acteur die Malcolm speelt in Showtime’s White Famous, en Mindy’s broer Rishi in The Mindy Project, vertelde me dat de manier is veranderd waarop Zuid-Aziatische artiesten tegen hun rollen in de industrie aankijken. "In de tijd dat ik in deze industrie begon met werken solliciteerde iedereen die donker was op een rol, wanneer er iemand gezocht werd. Wat die rol ook was."

Er is nu nog steeds een tekort aan rollen, omdat regisseurs stereotypen blijven casten, zegt hij. Hij wees erop dat er in Hollywood nog nooit twee Zuid-Aziatische acteurs een relatie hebben gehad, op het witte doek of op tv. Maar er zijn ook meer acteurs die hun rollen herschrijven en aanpassen, naarmate ze meer te zeggen krijgen binnen de industrie. Zijn personage in de film Pitch Perfect bijvoorbeeld, was oorspronkelijk bedoeld voor Donald Glover, een zwarte acteur. En voor zijn rollen in Barbershop: The Next Cut en White Famous, vertelt Ambudkar dat hij zijn eigen visie daarop aan de regisseurs heeft gepitched.

“Ik loop zelden ergens binnen waar ik gevraagd word om een Indiaas karakter te spelen, omdat het Hollywood-idee van Indiase mannen altijd enorm nerderig, veilig, en niet mannelijk is,” zegt Ambudkar. “Als een gast [zoals ik] de deur binnen loop, met diamanten oorbellen, en als iemand die duidelijk weleens seks heeft gehad… Ik moet elke keer weer bewijzen dat ik niet aan dat stereotype voldoe.”

Er zijn heel weinig gegevens bekend over het aantal Zuid-Aziaten in Hollywood en de entertainmentindustrie van vandaag, en nog minder over de afgelopen decennia. In een UCLA-rapport dat eerder dit jaar werd gepubliceerd, werd gesteld dat Aziaten in 2016 een kleine 3,1 procent van alle topfilmrollen te pakken kregen. Ondanks dat ongeveer zes procent van de Amerikaanse bevolking Aziatisch is.

Op het gebied van Amerikaans entertainment liggen Zuid-Aziaten ver achter ten opzichte van andere minderheidsgroepen. Aseem Chhabra, een schrijver in de entertainment-industrie, vertelde me aan de telefoon dat The Jeffersons en de Cosby Show in de late jaren zeventig en tachtig een soort schermrevolutie voor Afro-Amerikanen betekenden. Volgens Chhabra beleven de Zuid-Aziaten dat moment nu, dankzij ons sociale en politieke klimaat. De #MeToo-beweging heeft vrouwen en andere minderheidsgroepen hun stem laten versterken, terwijl er door de verkiezing van Donald Trump een nieuw gesprek is ontstaan over ras en identiteit.

"Het feit dat Hasan Minhaj werd uitgenodigd om de belangrijkste toespraak te houden tijdens het Correspondent dinner op het Witte Huis… Zuid-Aziatische acteurs en komieken worden erkend, hun stem heeft veel meer invloed," zei hij. "De tijd is er absoluut perfect voor, want Amerika wordt steeds gevoeliger als het gaat om ras en identiteit".

Ambudkar is het daarmee eens. Hij zei dat meer leidinggevenden binnen de industrie zich ervan bewust zijn dat het publiek meer diversiteit eist, en dat ze dat ook proberen te bereiken. Maar dat heeft niet altijd invloed op hoe het er achter de schermen aan toegaat. “Of we doen we het helemaal alleen, of we maken we deel uit van een verhaal - een wit verhaal, of in mijn geval vaak een zwart verhaal,” zei hij. “We zijn er echt aan gewend geraakt om een onbelangrijke rol toegewezen te krijgen.” Hij zei dat het voor bekende acteurs, zoals Kumail Nanjiani of Aziz Ansari, gemakkelijker is om zich tegen dat beeld te verzetten en gesprekken te starten die de industrie vooruit helpen. Daarom gebruiken ze hun stem.

“Er zijn mensen die die luxe niet hebben – mensen die simpelweg hun brood moeten verdienen. Ze spelen de rol van terrorist, of van andere stereotype karakters, en doen accenten na,” zegt hij. "Ik denk dat mensen die de luxe hebben, de financiële stabiliteit en de vrijheid om creatief te kunnen zijn, [een] verantwoordelijkheid hebben om te laten zien hoe hard we hebben gewerkt om zover te komen."

Een indicatie dat het de goede kant op gaat is dat de industrie op grote schaal investeert in het werk van Zuid-Aziaten om een nieuw publiek aan te trekken, zoals de ongeveer 4.000.000 Indiërs en 500.000 Pakistanen in de VS. Amazon Prime heeft naar Indiase artiesten gekeken voor nieuw talent. Netflix lanceerde de Homecoming King van Hasan Minhaj, meerdere seizoenen van Aziz Ansari's Master of None en specials van comedians als Vir Das en Aparna Nancherla. Fox en Hulu zonden The Mindy Project uit, terwijl NBC de show Champions kocht, die geregisseerd werd door Mindy Kaling.

"Netflix heeft heel strategisch gekeken naar welke gemeenschappen, welke demografische categorieën, nog niet ten volste bediend werden, en waar dus nog een markt voor was," zei Shaheen Sayani, een voormalige medewerker van Netflix die er Zuid-Aziatische titels heeft binnengesleept. "Het steunen van zowel Zuid-Aziaten die succes hebben gehad (Hasan Minhaj) als van nieuwe talenten (Aparna Nancherla in The Standups) helpt mee om meer kansen te bieden aan diversere acteurs"

Iedereen die ik sprak was het er wel over eens dat er nog een lange weg te gaan is. Er zijn nog steeds geen bekende Zuid-Aziatisch sitcoms op tv, hoewel Priyanka Chopra er een aan het ontwikkelen is. Acteurs hebben het nog steeds erg moeilijk om hoofdrollen te krijgen in mainstreamfilms, of werken samen met een andere Zuid-Aziatische acteur. En hoewel de kritiek van artiesten zoals Kondabolueen opschudding heeft veroorzaakt, is het nog steeds niet genoeg geweest om een van de meest racistische personages van de buis te halen.

Shah zei dat dit te maken heeft met het falen van de Zuid-Aziatische entertainmentgemeenschap om collectief het gevecht aan te gaan tegen racisme. Ambudkar was het daarmee eens. "Ik denk dat er veel steun en veel liefde is tussen Zuid-Aziaten binnen de entertainmentwereld. Maar er zijn ook veel verschillende perspectieven. Dat is een uitdaging. Vooralsnog is niemand van ons samengekomen om er iets aan te doen.”

Op hem, en op veel andere Zuid-Aziatische acteurs, rust de verantwoordelijkheid om hun plek op te blijven eisen, zodat in de toekomst meer Zuid-Aziaten aan de bak kunnen komen.

"Altijd wanneer ik naar een script kijk, naar de dialogen, ben ik ermee bezig dat jonge Zuid-Aziatische acteurs zich niet zouden moeten hoeven te verbergen in blanke of zwarte rollen," zei hij. "Alles wat ik doe, is met het idee om mijn gemeenschap vooruit te helpen."