We vroegen de dj’s van Disco Total naar hun favoriete rollerdiscoplaat

Het fenomeen rollerdisco heeft haar oorsprong in Amerika, in de jaren zeventig. Gladde mannen en vrouwen flitsten over de baan met hun rolschaatsen, en waarschijnlijk was het er lastig ademhalen door de penetrante lucht van teveel haarlak. Voor dj's vereiste het een hele andere manier van draaien: één verkeerde plaat en alle rollers vliegen uit de bocht. Komende zondag kun je zelf ervaren hoe zoiets te werk gaat: op Milkshake is er namelijk een heuse rollerdisco. En daar ben je in goede handen – namelijk die van Martin C. de Waal. We vroegen hem en de andere dj's die dit weekend gaan draaien tijdens het rolfestijn naar hun ultieme rollerdiscoplaat. Maxime Duvall / Martin C. de Waal:
Het bijzondere van Milkshake dit jaar is dat het het eerste festival in Nederland is dat de hele dag een podium heeft met Italo. Deze 'vakantiemuziek' uit de jaren tachtig is dan ook bij uitstek geschikt voor een rollerdisco. Stel jezelf eens voor hoe het is om rondjes te draaien op Donna Summers I Feel Love! Ik weet het, ik kan ook niet wachten tot zondag.

ROGÉR ROGÉR (DEATHMETALDISCOCLUB, BAUHAUS, DISCO TOTAL):
Maxime verzocht ons om zo italoësque mogelijk te draaien. Ook vroeg hij aan mij of ik er aankomende zondag alsjeblieft een plaat van Valerie Dore in wil gooien. Dat deed mij gelijk denken aan het nummer It's So Easy. Normaal gesproken draai ik 'm echt retesnel, maar als het op het originele tempo wordt afgespeeld, leent dit nummer zich uitstekend voor een situatie als deze. Het is een track voor nieuwe en oude lovers, een nummer voor mensen die elkaar zojuist op de dansvloer gevonden hebben of voor mensen die wat goed te maken hebben. Alles zit erin: een heerlijk voortbewegend basloopje, cheesy elementen en ontzettend fijne accenten, die de aanloop naar het mierzoete refrein naar een nóg hoger niveau tillen. Het bereikt een soort orgasme, waarbij je je geliefde het liefst helemaal dood zou willen knuffelen. En die tekst, daar hoef ik eigenlijk niet eens over te beginnen. Valerie met haar ontzettend zoete stem zegt het allemaal. Ze zegt precies wat jij haar altijd al had willen horen zeggen. Dit is een en al liefde. Supergeil!

Mason:
De perfecte rollerdiscoplaat voor mij is Hollywood Seven van Mike Simonetti & Johnny Jewel. Er zit nogal wat drama in de lyrics, waardoor je opgelucht kunt ademhalen dat jij (waarschijnlijk) geen crackhoer bent (zoals de hoofdpersoon in het nummer) maar gewoon lekker rolschaatsend door het Westerpark gaat. Qua opbouw duurt het meer dan drie minuten voor er eindelijk een refrein langskomt, dus je kan de eerste paar minuten goed gebruiken om te werken aan je roltechniek, zodat je sterk voor de dag komt tijdens het refrein en je daar je hele scala aan trucjes kan presenteren aan de rest van de dansbaan. Het refrein is dusdanig bombastisch dat je je vermoeide kuiten hier niet meer voelt. Echter dien je met je handen hoog in de lucht goed op te passen dat je de schaatser voor je niet van z'n roze plastic wieltjes rijdt. Het nummer is niet strak qua tempo. Slecht nieuws voor de dj, maar goed nieuws voor jou als fervent rolschaatser: zodra de plaat iets langzamer zwengelt kan jij wat rustiger aandoen en krijgen je rolschaatsspieren de broodnodige verlichting.

De Dupe:

Deze track heeft alle ingrediënten om niet stil te hoeven staan. De arpeggio zorgt voor een opvoerend tempo (wellicht alleen geschikt voor gevorderden), de catchy synthakkoorden en melodie voor een licht erotische swing in de bips, de vertrouwde beat voor de variatie in het armen- en benenwerk en de zwoele stem van Odessa voor de liefde. Zondag de proef op de som!

Aroy Dee:
Eigenlijk zijn er heel veel redenen te noemen waarom deze track, met of zonder rollerskates, geniaal is. Traag, dwingend, melancholisch en catchy. Met daarnaast zware en diepe vocalen van niemand minder dan onze eigen Koning van de Disco Total: Martin C de Waal, wat mij betreft geen nacht zonder All Night!