We spraken de vrouw die striae en menstruatiebloed in kunst verandert

Ik ontdekte mijn eerste striae toen ik 13 jaar oud was, aan de binnenkant van mijn dij. Eerst dacht ik nog dat het een raadselachtig litteken was, misschien een overblijfsel van een zomeravontuur dat ik me niet meer kon herinneren. “Dat is striae,” zei mijn moeder. Het was een woord dat ik nog niet kende en de witte streep op mijn huid was dan ook een mysterie voor me.

Na mijn groeispurt en een hoop andere veranderingen aan mijn lijf volgde er meer striae. Toen ik eenmaal ontdekte dat de striemen nogal wat verbazing en afkeuring opriepen bij andere mensen, probeerde ik ze niet meer te tellen en besteedde ik er nog maar weinig aandacht aan. Naarmate de jaren verstreken, leerde ik mijn striae negeren – tot ik het werk van Cinta Tort Cartró, ook wel bekend als Zinteta, ontdekte. Zinteta is een jonge Catalaanse kunstenaar die de manier waarop we naar striae kijken radicaal aan het veranderen is.

Zinteta beschildert haar eigen lichaam en dat van andere vrouwen namelijk met waterverf, tempera en acrylverf.

Zinteta is 22 jaar oud en komt uit Torrelles de Llobregat, een klein stadje in de buurt van Barcelona. Ze gebruikt haar werk om taboes over het vrouwelijk lichaam te doorbreken, of het nou over striae gaat of de menstruatiecyclus. In haar kunst draait ze de negatieve, culturele connotaties rondom striae volledig om en geeft ze ze een nieuwe betekenis, waardoor ze haar publiek dwingt de confrontatie aan te gaan met het schoonheidsideaal dat wij aanhouden. Ik sprak Zinteta over haar werk en de impact die ze heeft op andere vrouwen.

Broadly: Waarom besloot je met striae als kunst te experimenteren?
Zinteta: Eerst werkte ik al aan een project dat ‘I stain and I’m not disgusted’ heette, dat ging over de vrouwelijke menstruatiecyclus. Ik wilde dat gespreksonderwerp graag aansnijden – om te reflecteren op het proces waar vrouwen doorheen gaan en waarom ze daar zo weinig informatie over krijgen. Zo begon ik ondergoed te schilderen met vlekken die op menstruatievlekken leken, maar dan met heel vrolijke kleuren. Nadat ik ze geverfd had, dacht ik erover om ze in plaats daarvan op mijn lichaam te schilderen en ze te fotograferen, zodat het project tot leven kwam op de huid zelf.

Zo bleef ik onderzoek doen, en in maart van 2017 maakte ik een illustratie van de achterkant van een vrouw, waarop ik heel intuïtief striae aanbracht met waterverf. Ook beschilderde ik de striae aan de zijkant van mijn buik, en maakte ik daar een foto van. Nadat ik mijn werk op social media had gedeeld, bleek de respons enorm te zijn. Daardoor bleef ik doorgaan met het beschilderen van lichamen, om zo het gevecht aan te gaan met de esthetische druk waar vrouwen onder gebukt gaan.

Heb je nog getwijfeld voordat je de beelden publiceerde? Wat waren de reacties?
Ik heb nooit twijfels gehad. Ik ben altijd zelfverzekerd over wat ik naar buiten breng, over waar ik voor vecht. Ik heb vertrouwen in de manier waarop ik mezelf op creatief gebied uit. Deze beelden hebben echt een gesprek op gang gebracht, en hebben aandacht gekregen omdat zoveel mensen zich ermee identificeerden.

Hoe kwam het dat je werk wilde maken over dit aspect van vrouwelijkheid, over iets waarvoor een hoop vrouwen zich juist schamen?
Ik wilde het zichtbaar maken, normaliseren, en mensen laten inzien dat het deel van ons uitmaakt en dat ook altijd zal blijven doen. Mijn intentie is om al die ‘imperfecties’, dingen die ervoor zouden zorgen dat we niet ‘mooi’ zijn, te laten zien. Zelf snap ik het concept van imperfecties aan onze lichamen niet helemaal; imperfect voor wie? Al onze lichamen hebben littekens, sproetjes, striae, cellulitis, haar, rolletjes – en sommige lichamen menstrueren. Dat is de realiteit. Waarom zouden we dat verbergen? Ons hele leven haten we ons lichaam en zijn we in conflict met onszelf. Het is tijd om samen de strijd aan te gaan met die schoonheidsidealen. We moeten gaan geloven dat alles aan ons lichaam deel van ons uitmaakt, en van onze verhalen.

Hoeveel impact heeft je werk op andere vrouwen, denk je?
Heel veel mensen halen er kracht uit. Afgezien van wat zichtbaar is op mijn socialmediakanalen (het aantal likes en comments), heb ik ook veel brieven en privéberichten ontvangen van mensen die me bedanken voor wat ik doe.

Met welke andere projecten ben je nog bezig?
Momenteel ben ik veel aan het experimenten met potlood en de gezichten van vrouwen overal ter wereld. Ook experimenteer ik veel met de natuurelementen – ik gebruik weer olie en schilder veel lichamen. Ik werk nu aan nieuwe exposities voor dit jaar: in Madrid zullen er twee tentoonstellingen te zien zijn, en er gaan exposities plaatsvinden in Barcelona. Ook zal ik de komende maanden werk gaan tentoonstellen in Granada en Valencia.

This article originally appeared on Broadly US.