Hoe je moet daten met mensen die van astrologie houden

Het is voor mij geen dealbreaker als je geen Boogschutter bent. Ik heb bijvoorbeeld ook weleens kort met een Tweelingen gedatet. Maar ik vind het wél erg als de persoon met wie ik aan het daten ben astrologie gelul vindt. Het is geen ramp als jij niet van planeten houdt, maar toon in ieder geval interesse en laat me af en toe praten over de stand van de sterren.

Als jij een fanatieke mormoon bent of je heel erg bezighoudt met Scientology, zou je waarschijnlijk niet met iemand daten die dat niet is of doet, omdat jullie levensovertuigingen niet overeenkomen. Misschien denk jij dat seks voor het huwelijk een zonde is. Of dat Xenu, de leider van de Galactische Confederatie, 75 miljard jaar geleden buitenaardse wezens naar de aarde heeft gebracht. Als jouw partner dat niet denkt, is het moeilijk om samen te zijn. Astrologie is wat dat betreft anders. Het is geen religie, en hoewel sommige mensen het heel serieus nemen, beschouwen anderen het als een geinige hobby. Als je postzegels verzamelt, zou je ook niet alleen maar met andere postzegelverzamelaars daten, toch?

Ik sprak met een paar andere astrologieliefhebbers om erachter te komen wat hun regels zijn als het gaat om daten. Is het een afknapper als de ander niks met astrologie heeft? Tonen mensen in ieder geval beleefde interesse? Stellen ze vragen? Of maakt het niemand iets uit als jij het weer eens over ascendanten en descendanten hebt?

Ik vind het geen ramp als de persoon die ik leuk vind niet zo intens met astrologie bezig is als ik. Ik vind het belangrijker dat iemand ruimdenkend is en zich niet afsluit voor de oneindige mogelijkheden van een onbekend universum. Misschien is astrologie niet helemaal jouw ding, maar sta je wel open voor het idee van buitenaards leven, of accepteer je dat we niet zeker weten of er een spiritueel rijk bestaat of niet.

Het ergste is om met iemand te daten die extreem overtuigd atheïst is: zo’n koppig, Ricky Gervais-achtig type, dat grappen maakt over de ruggen van iedereen die iets anders denkt. Zulke mensen doen alsof hun cynisme een echte persoonlijkheid is, en dat vind ik echt afstotend.

Ik ben een Weegschaal, dus maak ik me er niet echt druk om of de persoon met wie ik aan het daten ben wel van astrologie houdt of niet. Alles wat ik van iemand vraag is dat diegene begrijpend knikt als ik zeg dat iemand “veel te Tweelingen” is, of het accepteert als ik weer eens te laat ben en het excuus gebruik dat Mercurius retrogade staat. Soms is het handig als ik een astrologische term achter de hand heb als ik me slecht gedraag. Dan hoef ik namelijk de objectieve waarheid niet onder ogen te komen, namelijk dat ik gewoon door Instagram aan het scrollen was en de tijd uit het oog was verloren. Maar ook dat is weer erg Weegschaal van me.

Ik vind het wel erg als mensen astrologie onderuit proberen te halen met wetenschappelijke argumenten. Het is vermoeiend en onbeleefd. Astrologie is voor mij geen wetenschap, het is een tijdverdrijf. Ik gebruik ook geen wetenschappelijke argumenten om fantasy football te duiden.

Ik wil gewoon iemand met wie ik klik. Ik heb liever ondeugende en vurige mensen dan stugge en aardse mensen. Als je niet van sterrenbeelden zou houden, moet je op andere vlakken zo spannend zijn dat het niet meer uitmaakt dat je wat betreft de kosmos zo saai bent. Het zou dus niet per se een dealbreaker zijn, maar ik zou je wel wantrouwen en je geboortehoroscoop nog eens goed doorlezen. Ik zou ook denken dat je voorspelbaar zou zijn, en niet zoveel fantasie zou hebben. Daarop zou ik je denk ik wel beoordelen, dus ik denk dat het uiteindelijk misschien wel een dealbreaker zou kunnen zijn.

Ik denk niet dat het een afknapper zou zijn als iemand die ik écht leuk vind niet van astrologie zou houden, op voorwaarde dat we genoeg andere dingen hebben om over te praten. Maar zelfs als je niet in astrologie zou geloven, zou je je op zijn minst aan de dwaze lolligheid ervan moeten kunnen overgeven. Ook zou je het niet erg moeten vinden als ik iets heb van: “Ugh, Mercurius staat in retrogade.” Je mag er niet lullig over doen of zeggen dat het bullshit is. Dat zou ik saai en ergerlijk vinden.

Ik vind het ook heel leuk om erover te praten, vooral op de eerste of tweede date. Het breekt het ijs en helpt je om iets meer te leren over de ander – zelfs als die ander astrologie niet leuk vindt. Als ik erover mag praten, zou het geen dealbreaker zijn. Als we daarnaast ook nog eens compleet andere dingen leuk zouden vinden, dan zou het denk ik wel snel doodbloeden. Vooral als je een fucking Schorpioen bent!

Ik denk dat iedereen met wie ik heb gedatet niet echt van astrologie hield. Maar ik heb voor zover ik weet alleen met heteromannen gedatet, en zij staan erom bekend dat ze heel saai zijn als het gaat om astrologie. Een gast had er helemaal niks mee, maar hield er ook niet van dat ik hem astrologiememes stuurde, omdat ze alle eigenschappen benadrukten die hij niet leuk vond aan zichzelf. Hij was een Waterman, dus dat spreekt voor zich.

Ik zou het leuk vinden als de persoon met wie ik zou daten in ieder geval het oppervlakkige plezier van een astrologiememe zou kunnen waarderen. Maar zoveel jongens zijn alleen maar bezig met ‘logica’. Ik heb nu maar geaccepteerd dat ik waarschijnlijk niet iemand ga vinden die net zo enthousiast is over astrologie als ik. Het doet wel pijn als een persoon zijn neus ophaalt voor een vrije onschuldige interesse; het is niet alsof ik geloof dat de aarde plat is of zo. De enige mensen in mijn leven die wel enthousiast zijn over astrologie zijn mijn vriendinnen.

Mijn ex hield niet van astrologie. Tegen het einde van onze relatie begon dat echt op mijn zenuwen te werken. Het ging er niet om dat hij er niet in geloofde; dat doen zoveel mensen niet en kan ik accepteren. Het was meer dat hij neerkeek op mensen die er wel in geloven. Als ik het had over iemands sterrenbeeld, rolde hij met zijn ogen of zei hij iets van: “Riiiight.” Ik vond dat een waardeloze houding. Het ging uiteindelijk uit om meer redenen dan alleen zijn gebrek aan interesse voor astrologie, maar het heeft me absoluut beïnvloed. Ik zou wel weer met iemand daten die niet van astrologie houdt, maar dan moet diegene er wel respect voor hebben en waarderen dat ik er plezier uithaal. Ik wil me niet dom voelen omdat ik het fijn vind om op zo’n oude, leuke manier de kosmos probeer te begrijpen.

Als ik met iemand ga daten die niet van astrologie houdt, moet diegene er in elk geval respect voor hebben, zo van: “Zij vindt het leuk, dus ik ga niet proberen haar mening te veranderen.” Snap je wat ik bedoel? Ik heb in het verleden veel mensen ontmoet die dingen zeiden als: “Ugh, nee, ze houdt van astrologie.” Er zijn bepaalde sterrenbeelden waar ik niet mee naar bed ga en ik maak ook weleens beslissingen op basis van astrologie. Als ik erachter kom dat iemand een Stier is, vermijd ik diegene. Ook lijk ik niet op te kunnen schieten met Leeuwen. Het is niet dat ik geen vrienden met hen zou willen zijn, maar ik heb mijn bedenkingen. En misschien vindt de persoon met wie ik aan het daten ben dat wel moeilijk of dom, als diegene zelfs niets met astrologie zou hebben. Gelukkig leef ik in een bubbel en houden alle mensen die ik ken van astrologie, dus is het geen probleem dat ik vaak tegenkom.

Dit artikel verscheen oorspronkelijk op VICE UK