Babypoezen redden is een baan en deze vrouw doet het

We spraken met Hannah Shaw, die kittens redt voor de kost. Ja, kittens ja. Voor de kost. Wat heb jij vandaag gedaan?

Hannah Shaw houdt van katten. Ze houdt echt heel erg van katten. Toen ze afstudeerde, nam ze meteen een aantal weeskatten in huis. Sindsdien heeft ze haar hele leven gewijd aan het zorgen voor pasgeboren kittens, die in een Amerikaans asiel vaak meteen worden gedood omdat het te veel werk is om voor ze te zorgen. Ze zorgt dus elke dag voor zieke, bange en broze kittens. Best een stressvolle taak. Maar als zij op maandagochtend opstaat om aan het werk te gaan, zorgt ze voor kittens. Kittens! Daar zit je dan, met je kantoorbaan. Op Shaws Instagram laat ze dan ook graag zien dat het voeden, baden en spelen met kittens ook best wat voordelen heeft. Broadly sprak met Shaw over hoe ze van haar hobby haar werk maakte, waarom ze het het goed kan vinden met chagrijnige katten, en hoe het is om als kittenredder de kost te verdienen (we hebben natuurlijk ook haar Instagram leeggeroofd en de foto's staan hieronder.)

Broadly: Hoi. Hoe word je professioneel kattenredder? Hannah Shaw: Ik ben al bijna mijn hele leven bezig met dieren redden en beschermen. Toen ik twaalf was stopte ik met het eten van dieren. Sindsdien ben ik altijd betrokken geweest bij verschillende campagnes om allerlei dieren te beschermen — van het opkomen voor boerderijdieren tot het zorgen voor grote katten of geld inzamelen voor de bescherming van wilde dieren. Zo'n acht jaar geleden begon ik met het redden van kittens en dat ben ik er altijd naast blijven doen. Toen ik een twintiger was en werkte op een school, was het lastig te combineren. Ik smokkelde dan altijd miniscule kittens mee in mijn shirt en gaf ze te eten in de wc, zodat niemand het zou merken. Nu werk ik alleen maar met dieren, en mensen staan wel meer open voor kantoorkittens gelukkig.

Hoeveel kittens heb je tot nu toe ongeveer gered?
Dat is moeilijk te zeggen. Ik ben elke dag met kittens bezig. Soms voed ik ze op, van begin tot eind. Voor andere zoek ik snel een nieuw huis en dan help ik daarna nog met wat advies en spulletjes. De laatste keer dat ik telde, kwam ik erop uit dat ik minstens een paar honderd kittens heb opgevoed. Maar dat is wel in acht jaar tijd. Dat kun je nauwelijks bijhouden.

Wat is het verschil tussen jouw werk en dat van een dierenarts?
Ik ben echt alleen met kittens bezig, en heb geen ambitie om dierenarts te worden. Ik zou wel graag dierenartsen overhalen zich meer op pasgeboren kittens te richten. Het zal je verbazen hoe weinig ervaring de meeste dierenartsen hebben met pasgeborenen, maar dat is ook best logisch. Er komen maar weinig mensen bij ze langs met een weeskitten van een week oud. Dus de keren dat ik met een kitten naar een dierenarts ging, hoorde ik vaak: "Wow, dat is het kleinste poesje dat ik ooit heb gezien!". Dat is best frustrerend, want ik wil juist dat zulke kleine kittens veel zorg krijgen, maar dat gebeurt erg weinig in de praktijk. Ik wil dat er bij dierenartsen meer steun komt voor pasgeboren kittens zonder ouders en dat er beter onderzoek wordt gedaan naar manieren om hun levens te redden.

Waar vind je de kittens? En hoe vind je een nieuw thuis voor ze?
Bijna alle weeskittens vind je op straat en komen van wilde, niet-gesteriliseerde katten. Veel mensen die zo'n kitten vinden, brengen het naar een asiel. Maar daar worden ze bijna altijd meteen gedood. Een asiel kan niet voor al die beestjes zorgen, dus hun situatie is behoorlijk hopeloos. Dat is waar mijn werk begint. Wij kittenredders zorgen voor een opvangplek en voeden de kittens op, zodat ze kunnen blijven leven. Het is meestal niet moeilijk om een nieuw thuis voor ze te vinden. Ik begin meestal een paar weken van tevoren met zoeken, zodat ze meteen ergens terecht kunnen als ze acht weken oud zijn.

Je neemt de kittens vaak mee in je kleren of in je auto omdat ze zo broos zijn. Hoe reageren mensen als ze een miniscule kat op je schouder zien zitten?
Meestal merkt niemand het. Ik denk dat mensen niet verwachten dat er een kleine kitten in je sjaal ligt te slapen, dus ze hebben niks door. Ik probeer mijn kittens ook vaak te camoufleren, want ik heb er bijna altijd wel eentje bij me. Ik heb draagtassen die op een gewone tas lijken, bijvoorbeeld. Dat heeft meerdere redenen: het is niet heel goed voor zulke kleine kittens om constant in aanraking te zijn allerlei vreemdelingen in de supermarkt. Bovendien vind ik het soms ook wel lekker om gewoon boodschappen te kunnen doen zonder dat er hordes mensen op mij af komen omdat er een kitten op mijn schouder zit.

Hoeveel katten heb je gemiddeld in huis? Ik heb zelf twee katten, Coco en Eloise. Ik heb ze vanaf het begin opgevoed, toen ze nog weesbaby's waren. Ik heb ook altijd wel een nest kittens in huis, dus ergens tussen de één en acht kittens per keer. Maar wat de kittens betreft heb ik een behoorlijk hoge omloop. Ik denk dat ik het meeste kittens kan redden als ik ze elke keer weggeef zodra ze acht weken oud zijn. Dan kan ik eventjes uitrusten en dan weer een nieuw nest verzorgen.

Wat vind je van het stereotype van een 'kattenvrouwtje'? Ik hou van kattenvrouwtjes. Maar ik vind wel dat de liefde voor katten in onze maatschappij onnodig wordt geassocieerd met gender. Ik ken ook een aantal mannen die katten en kittens redden, dat is toch niet zo gek? Als we van katten redden een feminien beroep maken, denk ik dat dat uiteindelijk alleen maar slecht is voor de katten. Dan denkt de helft van de samenleving dat ze niet mee hoeven doen. Laten we gender hier niet bij betrekken en gewoon met z'n allen proberen zoveel mogelijk kittens en katten te redden.

Heb je nog advies voor kittenredders in spe?
Zoek het reddingspad dat bij jouw leven past. Het kattenreddersleven is niet voor iedereen weggelegd, maar iedereen kan wel op zijn manier een bijdrage leveren. Als jouw manier van leven niet echt geschikt is om kittens op te voeden, kun je bijvoorbeeld oude katten verzorgen. En als je thuis geen kat kwijt kunt, kun je misschien helpen met ze vervoeren, of je verzorgt een buurtkat. Er is altijd wel een manier om te helpen. Het is ook heel belangrijk dat je ze weer los kunt laten, zodat je in de toekomst nog meer kattenlevens kan redden.

Dit artikel verscheen oorspronkelijk bij onze collega's van Broadly US, en Hannah's werk speelt zich dus ook af in Amerika, in de buurt van Washington D.C..

-

Vrouwen praten misschien veel, maar we horen ze te weinig. Daarom is Broadly Nederland er. Like onze pagina.