Openhartige foto’s van queer jongeren op het Amerikaanse platteland

Hoe zorg je ervoor dat iemand je niet alleen uitnodigt in zijn leven, maar zich ook nog eens laat fotograferen terwijl je door zijn bestaan rondspookt? Dat is een vraag die fotografen al decennia lang stellen: hoe kom je tot de sprankelende kern van een ander waarin je veel meer van iemands leven ziet dan door een willekeurige shoot? Het is een vraag die Peyton Fulford probeert te beantwoorden met haar doorlopende serie Infinite Tenderness, een reeks over queer jongeren in het zuiden van de Verenigde Staten.

Haar project begon in 2016 met portretten, maar het is inmiddels uitgegroeid tot een driedelige reeks over de queer jeugd op het platteland. Centraal staan hun persoonlijke ruimtes en Fulfords zelfportretten. Het idee voor het project ontstond toen Fulford - geboren en getogen in Georgia - op de universiteit zat en haar eigen seksualiteit en genderidentiteit ontplooide. Voor de eerste keer was ze tussen mensen die zichzelf niet alleen definieerden als cis-hetero.

Een fotografiedocent daagde de klas van Fulford uit om hun eigen langetermijnprojecten op te zetten. Fulford greep die kans aan om de queer jongeren in het zuiden te fotograferen, omdat dat volgens haar nog niet op een accurate manier gedaan was. De eerste foto’s die ze maakte waren van queer vrienden of mensen die ze via Instagram leerde kennen.

Sinds dat moment loopt Infinite Tenderness. Het heeft Fulford geholpen om zich comfortabeler te voelen over wie ze zelf is en om daar openhartig over te zijn. “Al deze mensen die ik ontmoet, ongeacht hun omstandigheden, zijn heel erg zeker over wie ze zijn en hoe ze zichzelf willen profileren,” zegt ze.

“Het is bemoedigend om in de buurt te zijn van andere individuen die niet bang zijn om zichzelf te zijn, vooral in een omgeving die niet echt inclusief of accepterend is. Tot ongeveer 2016 onderdrukte ik mezelf en wie ik was, maar dit project heeft me echt geholpen om opener te worden. Veel van mijn issues werden erkend.” Net als haar subjecten verkent Fulford met deze serie haar relatie tot haar seksualiteit, gender en lichaam.

De queers waar Fulford mee werkt hebben haar de kans gegeven om ze vast te leggen op momenten van grote kwetsbaarheid, een kans die ze niet als vanzelfsprekend beschouwt. Ze fotografeert bewust, met respect en begrip. Als lid van de gemeenschap die ze fotografeert, weet ze hoe belangrijk het is om dit goed te doen. Daarom stelt Fulford zich net zo kwetsbaar op als de jongeren die ze fotografeert.

Voor Fulford is het ultieme doel van Infinite Tenderness om bij te dragen aan de acceptatie en veiligheid van queers die opgroeien op het platteland. Ze kunnen zien dat ze niet alleen zijn.

Het gebrek aan de vertegenwoordiging van vrouwelijke fotografen in deze branche is Fulford niet onbekend. "Gender krijgt weliswaar veel aandacht en er zijn altijd vrouwelijke, non-binaire en andere queer fotografen geweest die superbelangrijk werk doen, maar het zijn vooral mannelijke fotografen die de aandacht en erkenning krijgen,” zegt ze. “Ik voel me zeer dankbaar om in een tijd te leven waarin de wereld langzaamaan meer accepteert. Mensen durven zich uit te spreken, er is ruimte voor nieuwe narratieven en vrouwelijke fotografen worden steeds meer serieus genomen.