Hoe mijn seksleven veranderde toen ik herstelde van een eetstoornis

My First Time is een column en podcastserie waarin seksualiteit, gender en kinkiness onderzocht worden, vanuit een nieuwsgierig en maagdelijk perspectief. Een “eerste keer” kan over zoveel meer gaan dan je ontmaagding. Van experimenteren met kinky dingen tot het uitproberen van iets nieuws en wilds: iedereen ervaart duizenden eerste keren tussen de lakens – dat is hoe seks leuk blijft, toch? Deze week deelt activist Laura Hearn van Jiggsy's Place haar ervaringen rondom seks en daten tijdens het herstellen van een eetstoornis. Je kunt de podcast beluisteren op Acast, Google Play, Apple Podcast en Stitcher.

Ik herinner me dat ik vanaf mijn tiende ontzettend zelfbewust was over mijn lichaam. Zo had ik al op jonge leeftijd de gewoonte de huid rondom mijn middel vast te pakken en erin te knijpen. Toen ik achttien was kwam mijn stiefvader om in een auto-ongeluk. Ik was toen net begonnen aan mijn rondreis door Australië, en ik weet nog goed dat ik in een all-you-can-eat-restaurant de overweldigende neiging kreeg om op het toilet alles wat ik had gegeten weer uit te spugen. Ik ontwikkelde boulimia, en na een tijdje besloot ik dat het makkelijker was om maar gewoon helemaal te stoppen met eten. Dat leek me minder opvallend dan telkens naar de wc te moeten.

Toen ik terugkwam uit Australië had ik heel veel gewicht verloren. Iedereen zei tegen me dat ik er geweldig uitzag. Een ‘normaal’ persoon was er op dat moment waarschijnlijk mee gestopt. Maar ik kon dat niet. Ik bleef afvallen en begon extreem veel te sporten. Het voelde alsof een monster mijn hoofd overnam. Ik wist niet meer wie ik was. Ik loog veel, en gooide bijvoorbeeld eten over het tuinhek. Ik raakte zelfs betrokken in een aanrijding met mijn auto. Uiteindelijk zei mijn familie dat ik hulp moest zoeken. Ik begon met therapie. Het voelde alsof ik dood zou gaan, maar niets inspireerde me om echt beter te worden.

Op de een of andere manier haalde ik wel mijn opleiding aan de universiteit, en kreeg ik een baan in Londen. Ik kreeg een vriend, maar mijn eetstoornis zat onze relatie behoorlijk in de weg. Dat was waarschijnlijk ook de uiteindelijke reden waarom we uit elkaar zijn gegaan. In een relatie zitten als je een eetstoornis hebt is moeilijk, want je bent niet volledig aanwezig. Je bent met z'n drieën: jij, je partner en de ziekte.

Nadat die relatie over was, ging ik met een heleboel mensen naar bed van wie ik je de naam nu niet meer kan vertellen. Bij die seksuele interacties was ik zelf niet echt aanwezig. Ik wilde vooral mijn seksuele partner bevredigen, en dacht nooit aan mijn eigen genot. Plezier had ik niet. Als ik er nu op terugkijk, zou ik het absoluut niet meer toestaan dat mijn lichaam met zo weinig respect wordt behandeld. Ik had zelfs nog nooit een orgasme gekregen tot ik mijn huidige vriend, Matt, ontmoette. Als ik daar nu aan terugdenk, voelt dat heel gek.

Ik ontwikkelde anorexia, en kon met moeite mijn baan aanhouden. Ik was enorm onzeker. Mijn hele identiteit was overgenomen door mijn eetstoornis, en ik was compleet de weg kwijt. Ik voelde een diepgewortelde zelfhaat en een enorme schuld wegens de dood van mijn stiefvader, en daar strafte ik mezelf voor. Ik haatte mezelf. Ik was een zombie, extreem eenzaam en verdwaald.

Toen ik 28 was had ik een terugval. Mijn familie zamelde via een crowdfundactie genoeg geld in zodat ik naar een behandelingscentrum in de Verenigde Staten kon, waar ik in totaal zeven maanden verbleef. Veel van de mensen die daar werkten waren zelf hersteld van een eetstoornis, dus ze spraken mijn taal en begrepen alle monsters die in mijn hoofd zaten. Zij hielpen me mijn leven weer terug te krijgen.

Toen ik was hersteld kreeg ik mijn menstruatie terug, en herstelden mijn hormonen zich. Ik kreeg zin in seks, en ervoer allerlei gevoelens die ik daarvoor nooit echt had gehad. Ik ontmoette Matt op een werkevenement. Voordat we op onze eerste date gingen, stuurde ik hem een bericht waarin ik vertelde dat ik nog steeds in behandeling was voor een eetstoornis – ik wilde geen geheimen voor hem hebben.

Matt heeft me altijd geaccepteerd zoals ik ben en me ontzettend goed gesteund. Ik heb nog nooit seks ervaren zoals met hem. Voorheen probeerde ik mijn lichaam vooral te verbergen, en was ik alleen maar bezig met het seksuele genot van de ander. Nu ben ik wel aanwezig en ervaar ik het moment. In mijn voorgaande seksuele ervaringen voelde ik me altijd een minderwaardig persoon. Maar nu zit ik in een relatie waarbij we op gelijke grond staan, en voel ik me gewaardeerd en begeerd voor wie ik ben als mens.

Als je in de greep van een eetstoornis zit is het bijna onmogelijk om een gezonde relatie te hebben. Je hebt weinig tijd om over iemand anders na te denken, want je gedachten worden gedomineerd door alles wat met jou en je eetstoornis te maken heeft. Het is voor een ander lastig om daar mee om te gaan, ook omdat ze het probleem niet voor je kunnen oplossen. Iemand kan je steunen en van je houden, maar – afhankelijk van hoe diepgeworteld de eetstoornis is – komt er een punt waarop diegene niet meer genoeg is. Er is meer nodig om een eetstoornis op te lossen.

Ik heb een platform opgezet voor overlevenden van een eetstoornis, Jiggsy's Place. Het voelt bevrijdend om over seksualiteit te kunnen praten nu ik herstellende ben. Ik zou willen dat iemand eerder met mij over dit onderwerp had gepraat, omdat seks een belangrijk onderdeel van het leven is – en het soms verboden terrein voelt als je een eetstoornis hebt. Het voelt alsof ik nu de verloren tijd aan het inhalen ben. Niet alleen qua seks, maar ook als het gaat om me comfortabel voelen in mijn eigen lichaam en vrouwelijkheid. Ik wilde lang kind blijven, omdat ik bang was voor alles dat er als vrouw-zijnde op mijn pad zou komen. Maar eigenlijk is het zoveel beter om voluit als vrouw te leven.

Als je aan het herstellen bent van een eetstoornis en je afvraagt hoe je moet beginnen met daten, is mijn advies: zorg er eerst voor dat je goed in je vel zit. Je moet voorzichtig zijn dat je een persoon date om de juiste redenen, en niet omdat je een bepaald soort leegte wil vullen. In relaties zal je soms wat tegenslagen meemaken of afgewezen worden, en als je daar niet klaar voor bent, kan je te maken krijgen met een terugval.

Voordat ik mijn vriend ontmoette, wist ik niet hoe het was om seksueel genot te ervaren. Hij vroeg me wat ik lekker vond, iets waar ik aanvankelijk niet eens een antwoord op had. Hij is een van de grootste cadeaus die ik tijdens mijn herstel heb gekregen: iemand die mij steunt, en me nooit het gevoel geeft dat ik raar ben.