geweld

Ik zei dat ik journalist was – toch spoot de politie pepperspray in mijn gezicht

VICE was op bezoek bij een tankstation in Minneapolis, toen we ineens werden aangevallen door tien agenten. We riepen meerdere keren ‘Pers!’, maar werden toch tegen de grond geduwd.
politieagent minneapolis

Lees hier meer over de Black Lives Matter-beweging in Nederland en de Verenigde Staten. Zodra hij me zag, richtte de agent zijn geweer op me.

Ik had op dat moment mijn handen al omhoog. Ik hield mijn perskaart vast en riep meerdere keren dat ik van de pers was.

Dat deed er niet toe. Voor hem dan. Dat maakte hij me duidelijk voordat hij me dwong om tegen de grond te gaan, bij het tankstation waar ik dekking zocht. Een seconde later kwam er een andere agent langs. Ik lag daar nog steeds, en hield mijn perskaart nog altijd uitgestoken.

Advertentie

“Ik ben van de pers,” zei ik.

De tweede agent spoot pepperspray in mijn gezicht.

Ons team was eerder die avond naar het tankstation in Minneapolis gekomen om de eigenaren te spreken. Er was al twee keer geplunderd sinds George Floyd op 25 mei door de politie om het leven was gebracht. Deze avond zetten de eigenaren zich schrap voor weer een nieuwe avond vol ellende.

Assad en Cindy Awaijane hadden besloten dat ze het, ondanks dat ze bijna helemaal waren leeggeroofd, niet zouden toestaan dat het gebouw helemaal af zou fikken. Mensen uit de buurt wilden dat ook niet laten gebeuren. Toen de avondklok naderde werden er buiten klapstoelen neergezet, een barbecue aangestoken en kwamen er vrienden langs, zodat ze zelf konden zien hoe de chaos zich vlak buiten hun parkeerplaats zou voltrekken.

Kort na tien uur ‘s avonds kwamen demonstranten samen in de straat voor de Stop-N-Shop. Zwaarbewapende agenten, die werden bijgestaan door hordes SUV’s, kwamen de demonstranten tegemoet gelopen in beide richtingen, en vuurden traangas en rubberkogels af op alles wat bewoog. Terwijl onze cameraman, Roberto Daza, probeerde te filmen hoe mensen wat van de traangasgranaten probeerden terug te gooien naar de politie, werd hij in zijn onderrug geraakt door een rubberen kogel.

Ongeveer een half uur later lukte het de politie om de demonstranten naar omliggende buurten te krijgen, door ze er met een militaire konvooi heen te leiden. Afgezien van wat mensen in de menigte die de parkeergarage van het tankstation probeerden in te rennen, bleef de Stop-N-Shop gespaard van beschadigingen. De stilte was teruggekeerd in Lake Street. Je hoorde hooguit wat knalgeluiden in de verte.

Advertentie

Niet lang daarna kwamen er echter wat politiebusjes aangereden, die recht voor de Stop-N-Shop parkeerden. Er kwamen minstens tien agenten uit die meteen op de Awaijanes en hun vrienden begonnen in te schieten, die alleen maar waren gekomen om hun bedrijf te redden.

Ik zocht dekking achter een benzinepomp. Daza en Amel Guettatfi, een andere producer, hielden zich schuil in onze huurauto, terwijl onze regisseur Daniel Vergara achter een pickup-truck was gevlucht.

Toen de agenten onze kant opkwamen en hun wapens op ons richtten, riepen we “pers!” om duidelijk te maken dat we van de media waren. Hoewel dat erg duidelijk leek, zei de politie dat we op de grond moesten liggen. Ze bleven rubberkogels rondschieten.

Een van de agenten richtte zijn geweer op me. Ik hield mijn perskaart omhoog en bleef herhalen dat ik van de pers was. De agent zei dat het hem niets kon schelen, duwde me tegen de grond en zei dat ik daar moest blijven liggen. Ik ging erin mee, maar bleef mijn perskaart omhooghouden. Dat is het moment dat er een andere agent langskwam, die pepperspray in mijn gezicht spoot.

Ondertussen spoot de politie ook pepperspray bij de rest van het team, ondanks dat ze hun bevelen hadden opgevolgd. De zoon van de Awaijanes, de 23-jarige Bobby, werd ook in zijn gezicht gespoten toen hij op bevel van een agent op zijn handen en voeten was gaan zitten, vertelde zijn moeder achteraf.

Zodra de politie onze crew in onze auto had geduwd, en de Awaijanes en hun vrienden zich hadden teruggetrokken in de winkel, vertrokken de agenten weer. Dit alles heeft nog niet eens tien minuten geduurd, maar liet een blijvende indruk achter op de eigenaren. En ook op ons.

Cover: Een agent uit Minneapolis richt zijn wapen op mij, ondanks dat ik roep dat ik van de pers ben (Foto: Michael Anthony Adams/VICE News)

Dit artikel verscheen oorspronkelijk bij VICE US.