We namen een kijkje in de kamers waar je alles kapot mag slaan

In een kamertje met betonnen muren in Buenos Aires komen duo's gekleed in een overall samen, allemaal gewapend met een metalen pijp of een houten knuppel. Het komende halfuur zullen ze samen een paar champagneflessen, een computer en een keyboard aan gort slaan.

Bij de Break Club in Buenos Aires betalen mensen een kleine vergoeding om een verzameling aan willekeurige objecten tot moes te slaan. Deze bedrijven, die 'rage rooms' of sloopkamers organiseren, zijn een welkome en populaire uitlaatklep. De eerste sloopkamer opende in 2008 zijn deuren in Japan en sindsdien is het een wereldwijd bekend fenomeen.

In Nederland hebben we al zo'n anderhalf jaar een sloopkamer, maar die is niet voor iedereen toegankelijk. Volgens hun beschrijving kunnen is het een plek "waar mannen hun frustratie, energie en eventuele agressie kwijt kunnen". En de vrouwen dan? Die moeten nog even wachten volgens initiatiefnemer Denise Duits. "Er zijn natuurlijk ook vrouwen die frustraties hebben. Nu vinden ze dat ze een beetje gediscrimineerd worden." Voorlopig is het legitiem slopen van spullen in Nederland alleen aan mannen uitbesteed. Mocht je dus echt veel opgekropte woede hebben, kun je terecht bij een van de sloopkamers in Australië, Italië, de VS of in Argentinië.

De 25-jarige Evelyn Botto vond de Argentijnse Break Club een "verrukkelijke" ervaring". Ze had gekozen voor Metallica als achtergrondmuziek. "Je geeft even geen ene reet om de maatschappij of die champagnefles. De muziek helpt daarbij," zei ze blij, nadat ze alles in kleine stukjes had gemept.

De frustraties die Botto naar de Break Club leidden, zijn herkenbaar: geruzie tussen vrienden, stress op haar werk en familieproblemen. Maar volgens de eigenaren van sloopkamers komen er tegenwoordig steeds meer klanten met een andere reden voor hun sloopdrang: de politiek. Voor veel Amerikanen waren de presidentsverkiezingen bijvoorbeeld een factor die voor een hoop angst en stress zorgde. Die stress kreeg zelfs een eigen benaming: Election Stress Disorder.

Russel Chastain, eigenaar van de Amerikaanse sloopkamer The Smash Shack in North Carolina, vertelt dat het een "bizar politiek jaar was. Iedereen was daardoor ontzettend gestrest." De klanten van Chastain komen uit alle uithoeken van North Carolina. Ook heeft hij klanten die werken op de militaire basis die iets verderop ligt. Vlak voor de verkiezingen kon je speciale Trump- en Clintonstickers op de objecten plakken die je in mootjes wilde slaan.

Ook in Buenos Aires, een stad die 5000 kilometer van Washington vandaan ligt, zorgt Trump voor een stress bij klanten. Botto grapt dat ze haar boosheid nog beter had kunnen uiten als ze flessen met afbeeldingen van Trump kapot kon slaan. (In Argentinië wordt Trump nog minder gewaardeerd dan bij veel Amerikaanse kiezers. Een onderzoek toonde aan dat maar zes procent van de Argentijnen op Trump zou stemmen.)

De Venting Place, een eerste Japanse sloopkamer, opende zijn deuren toen de economie van het land op zijn gat lag en veel mensen niet zeker waren van hun baan. Naast gestreste loonslaven komen er ook veel mensen die examens hebben of net hun relatie hebben beëindigd, vertelt eigenaar Guido Dodero. Anderen komen voor hun plezier, gaan er op date of komen voor een bedrijfsuitje.

Uit onderzoek blijkt dat mannen en vrouwen een tikje anders omgaan met stress. Mannen ontstressen vaak door fysieke activiteiten aan te gaan, terwijl vrouwen liever praten over hun stress. Toch is het overgrote deel van de bezoekers van de sloopkamers vrouw. De eigenaar van de Smash Shack, Chastain, heeft zo zijn eigen theorie waarom vooral vrouwen dingen slopen om hun stress tegen te gaan. Voor zijn mannelijke klanten is het al een stuk gebruikelijker om een fysieke uitlaatklep te zoeken, bijvoorbeeld in een vechtsport. "Voor hun vriendinnen en partners is dat anders, die hebben daar nog geen uitlaatklep voor."

Sloopkamers zijn dus in zekere mate een vorm van bevrijding voor vrouwen. En dat is hard nodig, wat uit onderzoek blijkt dat boos gedrag van vrouwen niet maatschappelijk wordt geaccepteerd. Omdat sloopkamers afgesloten zijn, en een plek waar je je agressieve gevoelens los kan laten zonder dat iemand oordeelt, hoeven vrouwen hun agressieve gevoelens minder in de openbare ruimte te laten zien.

Toch heeft een sloopkamer niet alleen maar voordelen volgens psycholoog Sandra Thomas, die vrouwelijke woede onderzoekt. Zij zegt dat het omzetten van frustratie in agressie, bijvoorbeeld door gillen en dingen kapotmaken, soms kan leiden tot alleen maar meer woede. Sporten of kalmerende activiteiten zijn een veel gezondere manier om stress te verminderen, schrijft ze in een mail aan Broadly. Toch vertelt Ramani Durvasala aan How Stuff Works dat sloopkamers een positief effect kunnen hebben, zolang je je emoties onder controle hebt. Guido Dodero van de Break Club vertelt dat er soms zelfs mensen langskomen op aanraden van hun psychiater.

Een gemiddelde sloopsessie duurt zo'n 20 tot 30 minuten. In die tijd mag je zoveel experimenteren en losgaan als je zelf wil, om al je woede in de kamer achter te laten.

Botto vertelt dat ze het in eerste instantie moeilijk vond om in de 'sloopflow' te komen, maar na een paar minuten kwam ze toch aardig op stoom en sloeg ze vrolijk allerlei dingen in elkaar. "Ik had nog nooit een fles kapot geslagen," vertelt ze lachend. "Natuurlijk wel eens per ongeluk, maar het is heel anders om dat een keer met opzet te doen. Ik voel me erg bevrijd."

-

Vrouwen praten misschien veel, maar we horen ze te weinig. Daarom is Broadly Nederland er. Like onze pagina.